BEREIKEN WE DE ALGARVE? blog 7 (PT april 2024)

Eerst hebben we een heerlijke tijd doorgebracht in Torrão waar we sliepen tussen de olijfbomen en ’s ochtends de schapen met hun lammeren rond de camper hadden lopen. Daarna reden we door naar Lousal, waar we de voormalige pyrietmijnen bezochten. En voor ons heel bijzonder: daar hebben we zelfs drone opnames van! Of we aankwamen in de Algarve, lees maar gauw verder!

genoten in Lousal

Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!

Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.

02-04 Escoural - Torrão

Na de rondleiding in de grotten pakken we de spullen bij elkaar en vertrekken. Eerst boodschappen doen, want we hebben echt vrijwel niets meer.

Via de bekende N2 rijden we verder naar het zuiden. We zien de laatste paar dagen vele ooievaars en nu onderweg ook heel veel nesten. Soms wel 6 nesten in 1 stroompaal. Het eerstvolgende dorp zou 2 supermarkten moeten hebben, maar helaas allebei dicht. Jammer, want we hadden hier eigenlijk een dagje willen blijven (Alcáçovas). Er lijkt ook een mooie CP te zijn. Even overleggen we of we een dagje op ons noodrantsoen zullen leven, maar we besluiten door te rijden.

Onderweg hebben we nog een sanitaire stop. Blijkt bij een Romeinse weg mét cache te zijn. Goed gepland!

In het volgende dorp vinden we zowaar een supermarkt. Veel hebben ze niet en duur is het ook. Maar we hebben weer wat te eten. Nu eerst lunch, want we rammelen. Het is ook al half 4. Gelukkig dat we zo’n honger hebben, want het brood is echt droog en oud…. Wat een pech. We hadden na een paar dagen crackers en verpakt brood erg veel zin in verse broodjes. C'est la vie! Roeien met de riemen die je hebt. We missen de afbakbroodjes van NL en DE maar het spaart wel gas.

We hebben besloten een nachtje hier in het dorp te blijven. We staan hier prima en ik heb geen zin meer om nu nog terug of verder te reizen. Goeie timing, want het begint weer te regenen.

we blijven overnachten in Torrão

03-04 Torrão

Als we opstaan hangt er een dichte mist. Maar het is droog en de zon doet z’n best. Al gauw klaart het op en gaan we op pad voor een wandeling. We wandelen naar beneden richting het meer en willen dan langs het water aan de andere kant weer ophoog richting het dorp.

Het is echt een prachtige wandeling, ik heb nog nooit zoveel bloemen gezien. Hele velden vol, dan weer geel, dan wit, dan paars, echt schitterend. Ze staan in de oude olijfboomgaarden hier. Leuk, hebben we dat ook weer van dichtbij gezien, olijvenbomen. Zonder vruchten helaas, die komen later in het jaar.

Beneden bij het meer aangekomen wacht ons een verrassing. Het wandelpad langs het water is onderdeel geworden van het meer. Het staat echt totaal onder water en is zelfs niet zichtbaar meer. We zien dat het er is, want het pad loopt rechtstreeks het water in en iets verderop staat een prullenbak in het water. Helaas dezelfde weg terug dus.

Weer boven aangekomen, lopen we het dorp in. Cachen lukt niet bepaald vandaag, alle 4 de caches waar we langs kwamen niet gevonden. Het dorpje is een beetje zoals de andere dorpjes. Smalle straatjes, blauw witte huizen en ook erg veel half vervallen huizen ertussen. Het vinden van winkeltjes valt niet mee hier. Ze zien er niet veel anders uit dan de woonhuizen. Maar we vinden zowaar ergens sinaasappels en na vragen ook brood.

Dan lopen we terug naar het centrale plein. De enige plek waar een beetje leven is. En we besluiten op een terrasje wat te eten. De eerste keer echt Portugees. We nemen Google translate en bestellen wat: Georg iets met kip (blijken kipstukjes in saus met rijst én patat) en ik eend (blijkt eend met een soort ketjap smaak en patat). Lekker en gezellig hier tussen alle Portugezen (en een verdwaalde fietser waarvan we de nationaliteit niet kennen).

Daarna gaan we terug om de camper op te halen want hier op het plein is free wifi. En aangezien we vlog 5 klaar hebben staan, willen we die online zetten. De verbinding valt wat tegen dus het duurt heel lang voordat hij erop staat, maar het is gelukt! Ondertussen doen we wat administratie, zetten een blog online (en hebben er nog eentje klaar staan) en dan krijgen we trek. YouTube is nog met de laatste verwerking bezig, dus we eten een broodje in de camper.

Daarna is het tijd om te vertrekken. Het is inmiddels al half 8. We rijden naar een plek net buiten het dorp waar we gisteren ook ons oog al op hadden laten vallen, maar daar toen niet wilden staan voor het slechte weer (van de begaande weg af en vlakbij een rivier). Maar voor nu is het een perfecte plek. Midden in de natuur en je ziet nog net het dorp liggen. Zo leuk al die geiten met hun rinkelende bellen daar boven de rotswand. Die kleintjes rennen in het rond en je houdt je hart vast want het gaat daar echt diep naar beneden. Wat een heerlijke plek om de nacht door te brengen.

olijfboomgaard

04-04 Torrão

De belletjes van de geitjes klinken al uit de verte voor we opstaan. Zij zijn al wakker!

Niet veel later sta ik buiten wat oefeningen te doen als ik belletjes van dichterbij hoor. Schapen. En ze komen naar beneden recht op de camper af. Even later loopt er een hele kudde met schapen en lammetjes voor onze camper te grazen. Zo ontzettend leuk!

We besluiten hier een dagje te blijven. De zon schijnt, geen mens in de buurt. Een goede gelegenheid alles even buiten en open te zetten om te luchten. We willen niet dat onze stoelen nog schimmeliger worden. Achterklep staat nu open, fietstassen open, stoelen buiten en drogen maar. En zelf ook een beetje vitamine D opdoen op andere delen van ons lichaam dan alleen het gezicht en eventueel de armen!

In de middag gaan we nog even op pad voor een wandeling. Dat valt nog niet mee! De wegen die op onze kaart staan lopen dood; wegen die niet op onze kaart staan blijken over privé-grond te gaan met 2 grote waakhonden. Geluk dat ze aan de ketting zaten. Het is wel een prachtige wandeling. We lopen een deel langs het meer (aan de overkant van waar we gisteren waren). En later gaat het flink omhoog en hebben we een mooi zicht op onze camper van boven met op de achtergrond het meer. We lopen regelmatig tussen manshoge cactussen door. Er groeien cactusvijgen aan die je kunt eten, dus we nemen er eentje mee naar huis. In een zakdoekje, want ze zitten vol stekels.

Het blijkt echter geen succes. Met veel moeite - vanwege de stekels - snijden we er eentje door, maar hij is waarschijnlijk nog niet rijp. Hij hoort rood te zijn van binnen en dat is hij niet. We laten hem liggen voor de mieren. Verder was het ook geen succes, want ondanks de voorzichtigheid heb ik 4 stekels in m’n vingers en Georg eentje.

Eind van de middag komt er een auto. Het blijkt de man van de geitjes. Hij schreeuwt hard en daar komen ze allemaal aanrennen, op het voer af. Hij telt ze en bekijkt de 4 zwangere dames die er tussen lopen. Daarna vertrekt hij weer.

Verder doen we niet veel meer. Behalve van deze heerlijke plek en het mooie weer genieten. Morgen vertrekken we weer.

schapen bij de camper

05-04 Torrão - Lousal

Terwijl het water opstaat voor de koffie en thee, komt de schaapskudde al weer naar beneden. Zouden ze een 24-uurs rondje lopen? Kort daarna verlaten we met weemoed deze heerlijke plek. Maar het weer lijkt vanaf nu beter te gaan worden, dus vanaf nu hopelijk ook meer mooie overnachtingen in de natuur!

Kort voor we vertrekken komen de schapen ineens weer langs. Niet rustig grazend, maar in een lange rij alsof ze ergens heen gaan. Ik ga even poolshoogte nemen buiten, want dat kan geen toeval zijn. Maar nee, er loopt niemand achteraan. En dan opeens hoor ik de man weer schreeuwen ergens boven. Dat hebben ze dus gehoord en daar gaan ze op af. Ze zullen daar wel voer krijgen, zodat hij ze kan tellen. Er liepen echt heel veel lammetjes bij, ook hele kleine.

En dan is het echt tijd om te gaan!

In de eerstvolgende wat grotere stad stoppen we bij de supermarkt. Eerst inkopen! In die kleine dorpjes is meestal alleen het minimale aanwezig in de winkels en vrijwel nooit melk of yoghurt (althans: niet naturel). Gelukkig hier wel! Maar Georg heeft pech, want ze hebben echt alleen maar “gewone chips”, echt niets anders dus ook niet zijn favoriete tortilla chips. Tja….we moeten ons aanpassen aan de omstandigheden. Maar wel weer een lekker gebraden kippetje voor vanavond, die zijn heel lekker en niet duur.

De P is heel klein, dus we rijden het stadje uit om bij een picknickplaats te brunchen. Prima plek waar we ook water kunnen halen. Maar eerst laten we ons het verse knapperige stokbrood smaken, dat is echt lang geleden!

Onze jerrycans met water vullen lukt daarna ook vlot. De bron is ook uitermate geschikt om ons hoofd onder te houden, dus schone haren hebben we ook weer. Vervolgens maken we ons “huis” schoon, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant. Hij glimt je weer tegemoet.

Dan is het toch echt tijd door te reizen naar onze eindbestemming van vandaag. Het is vrijdag na Pasen, dus wie weet hoe vol de camperplaats straks loopt. Dat blijkt gelukkig niet het geval, er is nog plek genoeg. Wij parkeren de onze naast een Duitser, waar we nog even een gezellig kletsje mee hebben. Mooie plek hoor! Gratis en met alles d’r op en d’r an, zelfs stroom. Helaas geen WiFi of douches maar je kunt niet alles hebben, haha! Wel een fietswasstraat met reparatietools.

Het is goed om te weten dat er stroom is. We hebben de koelkast namelijk weer vol en het is 27 graden en er is niet zoveel zon. Met zulke temperaturen is altijd even afwachten of de koelkast het trekt.

Niet veel later hebben we besloten de kabel aan te sluiten. Hoeven we daar ook niet meer op te letten! Dat is echt jaaaaren geleden dat we die gebruikt hebben. We hebben zelfs kort overwogen hem thuis te laten.

We hebben een leuk contact met de buurman (joergandtravel), die ook al enige weken onderweg is in Portugal maar nu weer op huis aan moet. De avond vliegt al kletsend voorbij en blij duiken wij ons bed in. Hij heeft beloofd morgen drone-opnames van ons te maken!

bezemschoon

06-04 Lousal

Vandaag een wat korter verhaal dan anders, want we hebben een lange, drukke maar super leuke en speciale dag gehad.

De ochtend begon rustig, want het wachten was op de buurman, die een langslaper is. Met hem hadden we afgesproken de verlaten mijn hier te gaan bezoeken. Wij hebben hem wat laten zien van geocaching - dat hij overigens al kende. En hij heeft van ons drone opnames gemaakt. Zo super gaaf, dat had ik altijd al een keertje gewild!

Op een paar 100 meter van de CP ben je al bij de mijnen. Overigens is de CP echt een top plek, heerlijk rustig in de nacht met alleen geluiden van het buitenleven. En ja, dat betekent ook blaffende honden en een kraaiende haan.

Aangekomen bij de mijnen kom je direct in een grote lost place terecht, waar ook allerlei kunstobjecten in staan. En de eerste cache. Dat was een uitdagende en gave cache. Georg heeft de uitdaging op zich genomen en is helemaal naar boven geklommen. De drone is hem gevolgd, dus wacht de video maar eens af, echt hele gave beelden! Echt gevaarlijk was het niet. Wat het gevaarlijk maakte was het wespennest dat boven zat. Op de heenweg geen probleem voor Georg, maar op de terugweg waren ze kennelijk wakker geworden en waren er vele. Gelukkig is hij niet in paniek geraakt of gestoken.

Daarna hebben we hier een wandeling gemaakt en ook de hele geocachetour. Het is allemaal makkelijk te volgen want het gaat via een vlonder - en verderop een pad - langs de gekleurde rotsen en meren. Het was een pyrietmijn en door de zwavel, koper lood en zink zijn deze kleuren hier. Niet een erg gezonde omgeving vrees ik. In 1988 is hij daarom ook gesloten. Dat rode water is zuur water, genoemd het Red Lagoon. Je ziet in het meer de gasbubbeltjes omhoog komen.

Geen gezonde omgeving maar de bloemen en planten groeien hier perfect. Het staat ook hier weer vol met bloemen, vooral heel veel van de mooie zonneroos. Onderweg wordt de drone nog een paar keer opgelaten om ons en de omgeving te filmen, echt gaaf!

Terug in het dorp besluiten we gezamenlijk een restaurantje op te zoeken om wat te eten. Veel leven is hier niet in dit dorp, maar we vinden wel wat. We kunnen lekker buiten zitten en de bediening is vriendelijk. Slechts 1 dame die alles moet doen, dus we moeten wel heeeeel lang wachten (en hebben heeeeeel veel honger). Waarom die paar frietjes en dat droge lapje varkensvlees zo lang duren, geen idee. Georg had de bacalhau, daarop moest hij nog langer wachten. Maar gelukkig hadden we al besloten onze maaltijden te delen om beide te kunnen proeven.

De bacalhau is dus die gedroogde vis die we steeds in de winkels en op de markt zien. Van onze nieuwe vriend hebben we gehoord dat die eerst in water wordt geweekt en daarna als normale vis wordt verwerkt. Het was een soort stoofpotje waar ook frietjes doorheen geroerd zaten. Een rare combi, maar het smaakte best, beter dan het varken!

Daarna zijn we terug gegaan naar onze campers en hebben even van de rust genoten. Niet heel lang, want de buurman wilde graag de koeien verderop nog even fotograferen, dus we hebben ook nog een avondwandeling gemaakt. Ik twijfelde wel even of ik nog een keer mee zou gaan, maar geen spijt van gehad. Wat een fantastische zonsondergang zeg! Alle die kleuren. Helaas liepen de koeien algauw weg, maar desondanks was het leuk.

Terug bij de campers heeft ieder in zijn eigen camper nog een kleinigheid gegeten en vervolgens zijn we nog even naar de buurman gegaan om de avond af te sluiten. Als snack hebben we lupinebonen leren eten. Best lekker!

De avond - nee eigenlijk de hele dag - vloog voorbij. Super leuk hoe je zo op de camperplaats ineens een leuk contact kunt hebben. Kort maar krachtig. Hij reist morgen verder terug richting huis. Wij gaan hier nog een dagje fietsen. Slaap lekker!

Georg helemaal bovenin

07-04 Lousal

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. De fietsen gaan van de drager! Er ligt hier een geocachetrail en het lijkt hier redelijk vlak.

De eerste paar lukken prima, maar dan gaat het al gauw heuvel op heuvel af. En dat op een weg vol stenen, dus vaart maken heuvel af gaat ook niet. Je moet vol in de remmen heuvel af. Maar een mooie rit is het wel! Prachtige vergezichten, kurkbomen, eucalyptus en vele vele bloemen. En weer een klein hunebed.

Op een gegeven moment zeg ik tegen Georg: ik ga tot bovenop de berg bij die paal en daarna ga ik terug. Hij zegt: dan ben je boven, daarna gaat de ronde bergaf. Boven aangekomen zoeken we eerst een plekje om ons boterhammetje met kaas te eten. Nee niet daar, allemaal mieren! Boven aan gekomen zien we ook, dat het even naar beneden gaat maar dan direct weer bergop. Nee dat zie ik echt niet meer zitten, ik ga terug. En Georg is loyaal, die gaat ook mee terug. Hij vond het ook niet zo’n fijne route.

We rijden terug, de camperplaats voorbij, nog even naar het dorp. Eerst een cache doen bij een oude, verroeste trein. Daarna bekijken we nog even een lost place van een huis. Eens moet dit echt een welvarend dorp zijn geweest te zien aan deze grote bouwvallen.

Vervolgens kijken we nog even bij het info centrum. Niet veel bijzonders en niet meer info dan we via de caches al hadden gekregen. 

We doen nog 1 locatie van een AL die we gisteren over geslagen hadden en rijden dan via het vlonder naar de ene earthcache die we gisteren niet gedaan hadden. Niet omdat we die nou zo graag willen loggen, maar daar blijkt de ingang van de mijnschacht. We kunnen hier toch niet rondgelopen hebben zonder die te bekijken?

Dat betekent wel weer een heel stuk naar beneden, maar ook allemaal weer omhoog, pfffffttttt die arme spiertjes, die hebben al maanden niet gefietst…..

In het dorp eten we een ijsje, ja ik weet het, heel slecht, maar na zo’n fietstocht wel verdiend toch?

Terug bij de CP kletsen we nog even met een ouder echtpaar, die ongeveer net zo lang als wij door Portugal onderweg blijken te zijn. We mogen ook hun camper even van binnen bekijken. Interessant, want hij is echt anders ingedeeld dan anders.

En daarna ploffen we thuis neer. Eerst een bakkie! De rest van de middag en avond doen we niet veel bijzonders meer: luieren, koken, eten, video monteren en niet te vergeten: een plan voor morgen maken! We reizen verder naar het zuiden.

eindelijk fietsen

08-04 Lousal - Boavista dos Pinheiros

Vandaag rijden we verder naar het zuiden, naar de meest zuidwestelijk punt van Portugal. De opstart is een beetje traag. Laat wakker, regen, gasfles wisselen, buren gedag zeggen, je kent het wel. Maar dan is het eindelijk zover en vertrekken we. Voor we bij de hoofdweg aankomen, loggen we nog een opgeloste multi.

Onderweg zien we weer tientallen ooievaarsnesten, vaak in electriciteitspalen, soms wel 6 in 1 paal. Het is een mooie, soms kronkelige route. We zijn ongeveer een uurtje onderweg als we bij een grote supermarkt komen. We stoppen voor stokbrood en nog wat verse spullen. En we zijn hier niet de enige! De ene na de andere camper stopt hier voor inkopen. En er staan ook 2 overlanders die hun was aan het doen zijn (hier staan wasmachines) en gelijk hun maaltje koken buiten op de achterklep. Wij doen ook het hefdak omhoog en genieten van onze eerste maaltijd van de dag. Tegen de tijd dat we klaar zijn is het al half 3 en stellen we ons plan bij. We gaan een slaapplek opzoeken.

Dat lukt in het volgende dorp op een officiële CP. Ik blijf in de camper zitten en werk wat aan de blog. Georg gaat er nog even op uit en komt terug met nog meer boodschappen uit zijn favoriete winkel de Aldi. En ik moet eerlijk toegeven dat de Aldi me alweer niet teleurstelt want hij komt zowaar (o.a.) met mijn favoriete kombucha thuis.

De rest van de middag/avond brengen we gemoedelijk in de camper door. Het is echt fris en we duiken niet al te laat ons bed in.

officiële camperplaats

09-04 Boavista dos Pinheiros

Voor we dit slaperige dorp verlaten nog even 2 caches (waarvan 1 DNF) en verse broodjes van de Aldi en dan gaan we weer op avontuur.

nog even een cache...

TO BE CONTINUED...

Gerelateerde blogs/pagina's

1. De dood in de ogen zien blog 6
2. Camperroutes
3. CamperCaching-ideeën

Meest gelezen blogs afgelopen maand

1. Verjaardag, mini-VWT5-camper, geocaching en meer
2. Campercaching Costa de Prata
3. GPX van Adventure Labs