Évora stond op ons programma vanwege de bottenkapel. De regio bleek heel geschikt voor prachtige wandelingen tussen de kurkeiken en we bekeken er menhirs en hunebedden. We gingen zelfs een grot in om rotstekeningen te bekijken! Uiteindelijk was in deze streek zoveel te beleven, dat we er een week zijn blijven hangen.
 |
| aquaduct Valverde |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met uitgebreide omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
25-03 Tires - Evora
Vliegverkeer was er totaal niet. En ook nauwelijks auto’s. Echt een heerlijke plek hier (naast de gevangenis dat dan weer wel🤣). Maar die wind! Kennelijk de voorbode van het slechte weer dat voorspeld is. Rond half 2 vannacht hebben we het dak weer naar beneden gedaan, maar dat heeft mij niet veel geholpen. De camper stond weer te schudden als een zeeschip en ik heb echt beroerd geslapen. Georg had natuurlijk ook een gebroken nacht, maar die heeft gelukkig weer verder geslapen.
Nu maar eens even een plan maken voor de komende tijd. Waar gaan we heen waar we zo min mogelijk last hebben van het slechte weer. Kennelijk gaat dat hier in Portugal steeds gepaard met storm. We gaan dus nog meer weg van de kust het binnenland in. Maar eerst lopen we nog even een stukje naar het vliegveld voor een waymark voor Georg.
Daarna gaan we een flink stukje reizen met enkele stops. De eerste is bij een virtuele cache hier vlakbij. Een electriciteitshuisje vol met tegels met hartjes.
Vervolgens gaan we richting het vliegveld van Lissabon. En wat is het druk onderweg! Het is echt oppassen geblazen, want ze gaan ook regelmatig in de remmen. We komen veilig aan bij het vliegtuigspotpunt. Hier ligt namelijk een oude virtuele cache uit juli 2001. Weer een gat in de statistieken gevuld! We lunchen hier ook, zodat we zelf ook wat vliegtuigen kunnen spotten.
Daarna rijden we door naar Evora. Het is een mooie route, deze keer ook wat landelijker. We zien dit stuk voor het eerst kurkbomen, echt veel. Deze zijn ook “geoogst”, als je het zo noemt. De onderkant van de stam ziet bijna zwart, want daar is de kurk vanaf gehaald. We hopen het ook nog van dichtbij te zien. Ook zien we veel wijngaarden.
Rond 4 uur komen we aan bij de CP. Mudvol! Zelfs waar duidelijke verbodsborden staan voor campers, staan vele campers. Wij wagen ons daar niet aan. We hadden ook nog een P aan de andere kant van het stadje gezien, naast het aquaduct. Daar vinden we gelukkig nog net een plekje, want ook daar staan diverse campers. En gelukkig in de windluwte tussen 2 gigantische integraal campers ingeparkeerd, de deuren gaan nog net open. Geen idyllisch plekje, maar we willen graag veilig staan voor het slechte weer dat eraan gaat komen.
Hopelijk ook wat droge periodes morgen, zodat we het stadje kunnen bezoeken. Het staat op de Unesco lijst en er is een hoop te zien.
 |
| vliegtuigspotpunt bij Lissabon |
26-03 Évora
Nauwelijks wind of regen gehad, wel een erg frisse nacht. Maar als we opstaan, schijnt de zon zowaar al volop. Wat een meevaller!
We hebben een rustige opstart met ontbijt en gaan dan op pad. Nu is het nog droog. Al cachend lopen we richting de Capela dos Ossos, een kapel waarin ik geloof wel 5000 doodshoofden en botten hangen. In de 16e/17e eeuw daar opgehangen door de monniken met de boodschap: our bones that are here await yours. Het was een positief bedoelde boodschap, in de trant van we zijn allemaal hetzelfde en we eindigen allemaal hetzelfde, dus geniet nu van het leven. En dat doen we! Het is ingericht als een museum, dus je moet wel toegang betalen (6 euro p.p.). Toen Georg de kaartjes kocht, werd hij aangezien voor een senior en mocht hij er voor 4 euro in. En zijn veel jongere vriendin natuurlijk ook🤣
Als we buiten komen, begint het te regenen. We besluiten terug te gaan naar de camper. De rest bekijken we (hopelijk, als het weer het toelaat….) morgen. Onderweg kopen we nog even een brood voor de lunch, maar verder stappen we stevig door. Het blijft bij een paar spetters, maar tegen de tijd dat we aan onze lunch zitten, komt er een flinke bui naar beneden. Goeie timing.
De hele middag blijft dat zo, zon en buien, soms met hagel. We zitten met een deken over onze benen en ik heb ijskoude voeten. Wat een pech, 11 graden maar. Maar eerlijk gezegd al lang blij dat het niet de hele dag geregend heeft, want dat hadden ze voorspeld. Niet alleen vandaag, maar de hele week. Het weer is echt van slag, ik begreep van de buurman dat er in de Alpen zelfs weer verse sneeuw ligt.
 |
| de bottenkapel in Évora |
27-03 Évora
Het begon met een zeer koude, heldere nacht, maar het werd allengs warmer. Niet gek, want bewolking en regen. Ook als we opstaan regent het en de weerapp voorspelt niet veel goeds.
Dan maar wat anders inplannen vandaag dan het stadje in. We maken de camper klaar voor vertrek en rijden naar de wasserette hier 5 minuten vandaan. Kijken of het via hun WiFi lukt de video (vlog 4) online te krijgen en gelijk een wasje te draaien. Alleen maar spullen die in de droger kunnen, want met de slechte voorspellingen de komende dagen weten we niet of we het anders wel droog krijgen.
Uiteindelijk staan we daar tot na 5 uur ‘s avonds voor de deur. De was is gedaan dankzij Georg. Ik heb een vlog online gezet en diverse blogs voorbereid. Maar we zijn van de straat geweest, want het weer is echt bagger, bagger slecht. De hele middag plenst het van de regen en het stormt keihard. We staan hier in de beschutting van de huizen, maar desondanks is het vreselijk. Er waait ook 2x een takje op ons dak.
Overnachten kunnen we hier niet. Bij het aquaduct overnachten willen we niet, want daar staan we nu vol in de wind. Dus we rijden naar de officiële CP. Helaas, al weer (of nog) vol.
Net buiten de stad is nog een CP. Dus daar rijden we heen. Plek zat! Niet erg romantisch - een grote P bij de Intermarché - maar goed om het slechte weer te doorstaan. We parkeren ons campertje zoveel mogelijk in de luwte van een grote camper en gaan dan eerst naar de supermarkt. Niet omdat we wat nodig hebben, maar omdat we nog helemaal niet bewogen hebben, alleen gezeten.
Daar blijkt ook een restaurant. Nou ja, meer snackbar. We besluiten een hapje te eten omdat we niet weten of het hefdak omhoog kan om te koken. We bestellen iets van Portugees vlees met patat. Als het gebracht wordt, blijkt het vooral patat met een paar brokjes vlees zonder saus. Maar wel met wat bloemkool en worteltjes erbij. Lekker bloemkool! Dus ik neem snel een hap. Brrrrrr….koud en zuur, ingelegde bloemkool. Niet vies overigens maar als je warm gekookte bloemkool verwacht….. Het vlees zit ook wel smaak aan (vooral zout), maar verder is het een beetje een droog bordje. Nou ja, we hebben ons buikje weer vol, volgende keer beter.
En dan lopen we nog even door de supermarkt en kopen een kleinigheidje. Maar we lopen wel alle gangpaden door om wat beweging te hebben. En we kijken natuurlijk ook wat ze hier allemaal voor rariteiten verkopen. De kwaliteit is in elk geval niet wat wij gewend zijn. We zien diverse beschimmelde kazen liggen. En bij het groente en fruit is het ook niet veel beter: beschimmelde paprika’s, sinaasappels, pruimen.
Terug gekomen bij de camper blijken de regen en storm wat afgenomen en we wagen het erop met het hefdak omhoog. We doen niet veel meer en al snel is het bedtijd. Duimen voor een rustige nacht!
 |
| uit eten in de supermarkt |
28-03 Évora - Guadalupe
Heerlijk geslapen dankzij de Intermarché. Wel vroeg wakker (kort na 7), want dan begint het hier wel te “leven”. En het is zowaar droog!
We maken de camper klaar voor vertrek en rijden naar een P dichter bij het stadje. We willen het andere deel van Évora nog bekijken voordat het voor het middaguur weer gaat regenen. Het is niet koud - ongeveer 17 graden - maar er staat echt een stormachtige wind. We hebben allebei last van onze ogen, omdat daar stof of zand inwaait. Evora is een mooie stad met veel cultuur. We lopen door de smalle straatjes omhoog en omlaag over de kinderkopjes en bewonderen de wit met blauwe en gele huisjes. Het valt wel op dat het allemaal slecht onderhouden is. We bewonderen de bekende kerk met 2 verschillende torens en natuurlijk de bekende restanten van een Romeinse tempel. We zijn hier in de kurk regio en dat is wel te zien ook. Overal verkopen ze kurk. Kleine snuisteren, maar ook tassen, schoenen, hele jurken en zelfs onderbroeken.
Rond het middaguur spoor ik Georg aan om terug te gaan. Niet omdat ik geen zin meer heb, maar ik voel af en toe de eerste spetters al. We willen niet nat regenen! Maar we zijn toch te laat. Onderweg terug naar de camper begint het te druppelen. We stoppen om onze poncho’s aan te doen. Snel door. We redden het redelijk OK tot de camper en kunnen zelfs droog buiten onze poncho’s uittrekken en de ergste druppels er vanaf kloppen.
Zo, eerst wat eten. Dak omhoog en onze honger stillen. Er zijn flinke rukwinden tijdens de buien dus zo heel lang zitten we hier niet. Snel de spullen wegruimen en dak weer naar beneden. We vertrekken!
Een lange reis is het niet. We willen de menhirs bekijken hier in de regio en de kurkeiken. Vlakbij een van de grootste menhirs hebben we een overnachtingsplaats gevonden. Het blijkt een kleine P net buiten het dorp, maar gelukkig behoorlijk in de luwte. Het waait nog steeds hard, vooral tijdens de buien die min of meer de hele tijd naar beneden komen. In een kort droge periode bekijken we het bezoekerscentrum nog even (dat helemaal van kurk gemaakt is). Het stelt niet veel voor. Erg toeristisch met allemaal kurk souveniers. Tegen de tijd dat we weer terug willen, regent het al weer. Dat wordt rennen!
En zo gaat het verder de hele avond door: regen, regen en nog eens regen. Is dit Portugal?!? Gelukkig is de wind wel weggevallen dus ik hoop op een goede nachtrust. Er staat 1 auto naast ons met mensen die in hun auto slapen. Wat hebben wij toch een luxe!
 |
| Romeinse tempel in Évora |
29-03 Guadalupe
Wat een heerlijk stille nacht. Geen wind, alleen regen en het geluid van de kabbelende beek. Ik wou dat ik elke nacht zo goed kon slapen! En zowaar droog tegen de tijd dat we opstaan.
Maar tijdens onze koffie/thee komt er een gigantische bui naar beneden, dus we twijfelen even wat te doen. Maar we pakken toch de rugzak in en gaan op pad. We willen hier wat menhirs bekijken. Naar de eerste is het zo’n 2 kilometer lopen, maar de hele weg bergop. Het is een losstaande menhir (Menhir dos Almendres). Er stond een gids een verhaal te vertellen en die scheen maar niet te willen begrijpen dat wij graag foto’s wilden zonder hem erop. En z’n verhaal hield maar niet op…. Uiteindelijk verdween hij gelukkig met z’n groepje en konden we de menhir op foto vastleggen.
Daarna weer zo’n 2 km bergop naar de volgende locatie. Echt een prachtige wandeling tussen de kurkeiken. Dat contrast van die zwarte stammen met het groene gras, echt schitterend! De tweede locatie bestaat uit een grote groep menhirs (Cromeleque Almendres) van zo’n 100 stuks. Je mag er helaas niet tussendoor lopen - althans momenteel- en kunt er ook niet omheen. Een bijzondere locatie maar heel goed bekijken of vastleggen kon je het niet. Daarna lopen we weer terug naar de camper, helaas dezelfde weg. Maar desondanks prachtig met dat uitzicht over het dal. En: slechts een paar spetjes gehad en behoorlijk wat zon!
Terug bij de camper is het tijd voor onze brunch. Onderweg wel een banaan met noten gegeten, maar desondanks veel honger, vooral Georg. Mmmmm….dat smaakt! Zelfs het restje oud stokbrood van gisteren. Voor Georg dan: ik heb yoghurt.
Tegen de tijd dat we uitgegeten zijn, is het al 3 uur. De rest van de dag doen we niets bijzonders meer. Ik ben nog even in het bezoekerscentrum geweest. Georg is even het dorp in geweest om 2 kaarten te posten en een Waymark aan te maken. En we zijn heel blij dat we zo van de ochtend genoten hebben, want het regent veel in de middag en avond!
 |
| DNF bij de menhor dos Almendres |
30-03 Guadelupe - Escoural - Valverde
Alweer regen! Vannacht en als we opstaan. We besluiten toch te gaan reizen. Het zal toch wel een keertje droog worden!
Maar de weergoden zijn ons niet goed gezind. Tijdens de reis komt de regen echt met bakken uit de hemel en de straten staan blank.
Maar het is niet ver en al gauw komen we aan op de P van de grot die we willen bezoeken. Helaas blijkt dat alleen mogelijk na afspraak. Na wat gedoe is het ons gelukt de afspraak te maken voor dinsdag, over 3 dagen, dus we blijven nog wat in de regio.
Daarna rijden we naar het dorpje iets verderop, waar we even naar het informatiecentrum van de grot willen en tevens een paar kleine inkopen willen doen. De supermarkt blijkt een soort lege markthal. Het bezoekerscentrum is erg mooi opgezet, maar blijkt helaas te sluiten als we net 10 minuten binnen zijn. Wel hebben we een paar caches gelogd! En ontdekt wat die gele vruchten zijn: Japanse mispel. Je kunt ze eten en ze smaken een beetje fris zuur. Bovendien liepen we hier een klein stukje van de bekenden N2.
Onze volgende stop is bij een klein kapelletje dat gemaakt is van dolmen. Erg mooi, maar niet heel bijzonder. Je schijnt ergens een sleutel te kunnen halen, maar die locatie was zo luguber dat ik daar liever niet om een sleutel ga vragen. Ik vond er een paar schapenpoten en iets verderop ook een schapenkop. Brrrrrr….. De schaapjes en lammetjes hier in de wei zagen er ook niet best uit. Arme kleintjes, het is vandaag maar 8 graden. Maar: wel de cache gevonden!
Daarna door naar de eindbestemming van vandaag. Een prima P bij een picknickplaats. Duimen dat de weg hier een beetje rustig is vannacht. Morgen hebben we hier weer een wandeling op het programma staan.
 |
| de kapel van dolmen |
31-03 Valverde
Vrolijk Pasen allemaal! Wij doen niets bijzonders voor Pasen maar gaan lekker een stuk wandelen. Maar eerst bellen we de familie in Den Haag even op, die allemaal aan de Paasbrunch zitten.
Dan gaan we op pad, lekker even genieten zo lang het droog is. We lopen via de wijngaarden naar het hunebed van Zambujeiro. Het is een lekkere en voor Portugese begrippen eenvoudige wandeling, niet al te erg bergop. We moeten ons alleen flink om de grote plassen heen manoeuvreren, die regelmatig het hele pad versperren. Het is een flink hunebed, maar je kunt er helaas niet in. Het is ook overdekt, waarschijnlijk om het te beschermen tegen de weersinvloeden. Komt goed uit, want dat dak beschermt ons ook tegen een flinke bui. Brrrrr….hopelijk is die snel voorbij want we hebben het echt koud.
Daarna lopen we via een andere route terug. We besluiten helaas 2 caches links te laten liggen, omdat er weer een flinke bui aankomt. De poncho’s gaan weer aan (Georg had de zijne al aangedaan bij de eerste bui tegen de kou). We zijn min of meer op tijd bij de camper terug, we krijgen slechts lichte regen over ons heen.
Na de lunch blijf ik in de camper en zet een nieuwe blog online. Georg gaat het dorp nog even verkennen om zo wat waymarks aan te leggen.
In de avond proberen we een nieuw recept uit. We willen wat restjes wegwerken en maken een aardappeleiersalade. Aangezien wij nooit mayonaise eten, doen we het met yoghurt. Maar het eindresultaat is eigenlijk verbluffend. We passen het een volgende keer nog iets aan en dan plaatsen we het op de website.
In de avond gaan we verder met de vlog. Nummer 5 is nu bijna af en gaat binnenkort online. Daarna duiken we vroeg ons bed in want het is koud.
 |
| het hunebed van Zambujeiro |
01-04 Valverde - Escoural
Vanochtend direct op pad, van het zonnetje genieten. We willen nog een laatste cache hier doen voor we weggaan. De cache lijkt echter op privé-grond bij een klooster te liggen, dat vinden wij niet zo prettig vooral als je de taal niet spreekt. Maar toevallig komen er net een paar mensen naar buiten. Georg spreekt hen aan en vraagt of we naar binnen mogen. Zij blijken hier een kamer gehuurd te hebben, het is een soort B&B. Ze vertelt ons ook dat het pas net geopend is en dat er verder niemand is, dus we kunnen best even rondkijken. Nog gekker: ze geeft ons een kort rondleiding door hun gastenverblijf. Het is het voormalige verblijf van een van de monniken. Heel schattig, met allemaal piepkleine kamertjes, een eigen tuintje en zelfs een tweede verdieping. Als je de trap op loopt, moet je echt oppassen je hoofd niet te stoten. We vonden het een beetje ongepast foto’s of video’s te maken hier. Daarna toont ze ons de gigantische tuin en zegt: ga maar rondkijken. Nou graag! We maken een wandeling door de grote tuin en hebben nu dus wel wat beeldmateriaal. We zien ook dat het aquaduct waar we net onderdoor gelopen zijn (en waar we al een keer mee de camper onderdoor reden) helemaal tot in het klooster loopt. Wat zijn die Portugezen toch vriendelijke mensen. Leuk dat dit mocht. De cache vinden we helaas niet maar wel een leuke ervaring rijker.
Daarna verlaten we deze plek en rijden naar een volgend hunebed. Een stuk kleiner en nauwelijks bewegwijzering maar dankzij geocaching ontdekt. Voordeel van kleiner en minder bekend is dat je hier echt in kunt. Er staan er zelfs 2 maar wij bezoeken er slechts 1. Er komt namelijk weer een bui aan. We redden het helaas niet droog tot de camper en krijgen een flinke plensbui over ons heen. Blij met de poncho’s! Het valt wel op dat de temperatuur een stuk gestegen is. Van 8 naar 16 graden. Een voorbode voor beter weer?!
Dan rijden we naar het (goede) dorpje verderop waar je de sleutel schijnt te kunnen halen van dat blauwe kapelletje. Bij de ingang van het dorp stoppen we om foto’s te maken van een washuis. Er begint direct van afstand een Portugees naar ons te gebaren. Hij komt naar ons toe en probeert ons iets duidelijk te maken over iets in het dorp. Ik vermoed dat hij ons probeert te vertellen dat dit geen drinkwater is, maar dat we dat in het dorp kunnen halen. Geen probleem, wij willen alleen foto’s maken. Maar hij verstaat ons niet en wij hem niet.
We rijden door naar het dorpje. Daar zijn openbare toiletten en daarop zijn wat aanplakbiljetten. Maar we zien niets over een sleutel. Dan eerst maar even naar het toilet voor we verder rijden. Maar wat is dat? Douches. Ik draai de kraan open: water ….. ja het wordt warm! Jippieeeeeee warme douches. Ik loop naar buiten en daar komt ook Georg met een blij gezicht uit het herentoilet. Hij heeft hetzelfde ontdekt. Dus: handdoeken pakken en lekker douchen en haren wassen. Heerlijk, wij zijn happy vanlifers. Waarschijnlijk heeft die Portugees ons dat proberen te vertellen.
Vervolgens rijden we door naar de plaats van bestemming van vandaag. We overnachten op de P van de grotten waar we morgen de rondleiding hebben. Het is een mooie, geasfalteerde plek en het is er heerlijk rustig. ‘s Avonds als het donker is gaan we nog even naar buiten. Het is pikdonker en er staan echt duizenden sterren. Echt nog nooit zoveel gezien. Wat een heerlijke plek.
 |
| klein hunebed gevonden door geocaching |
02-04 Escoural
Wat was dat leuk die rondleiding door de grot! Helaas mochten we geen foto’s maken. We zagen diverse grottekeningen in een relatief kleine grot. De meeste waren gemaakt met de “verf” van destijds: een soort houtskool en oker. Een tweetal was “ingekrast”. Natuurlijk aan de tijd onderhevig, je moest echt toelichting krijgen om te zien wat het voorstelt. Althans - waar ze van uitgaan dat het voorstelt. De tekeningen dateren van 20.000-30.000 v.C.
 |
| helaas geen echte foto's van de rotstekeningen |
TO BE CONTINUED...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.