In deze derde blog van onze lange reis lezen jullie hoe wij eindelijk wat meer geocaches vinden, waaronder een hele speciale voor Georg. We overnachten op een prachtige plek bij het benedictijnse klooster van Tibães en daar verkennen we ook de omgeving. Niet ver daar vandaan is ook een locale markt waar wij onze inkopen doen. Daarna reizen we verder naar het zuiden naar Aveiro waar we eindelijk mooi weer hebben. We genieten van het prachtige plaatsje met de vele gondels en kleurig versierde bruggen. We proberen daar ook de specialiteit ovos moles uit. Wij overnachten hier op 2 verschillende, leuke plekken. Maar een daarvan moeten wij midden in de nacht in vliegende vaart verlaten. Wil je weten waarom? Lees dan gauw verder!
 |
| ook de omgeving van Aveiro is mooi |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met uitgebreide omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
03-03 Mire de Tibães - Vila de Prado
Bepaald rustig was het hier vannacht helaas niet. De hele nacht door auto’s (en mensen), niet dat het er veel waren, maar ze maken veel herrie doordat ze over kasseien rijden. Als zelfs Georg ‘s ochtends direct zegt: ik wil hier niet nog een nacht staan, zegt dat genoeg.
Als we opstaan is het zowaar droog, maar wel mistig. Maar niet veel later doet de zon af en toe een poging door de wolken heen te komen. Gauw op pad, de omgeving verkennen.
We lopen naar het klooster, waar net een kerkdienst aan de gang is. Bijzonder om een deel van de preek te horen, je verstaat er echt geen woord van, het klinkt meer Pools dan Spaans. Het gezang is prachtig! De kerk ook overigens met overal goud.
Het klooster zelf bezichtigen we niet van binnen. Alhoewel het helaas weer begint te druppelen, besluiten we een wandeling te maken om het klooster heen om een paar caches te zoeken. Het is een afwisselende wandeling. Eerst door een prachtig bos, waar het heerlijk geurt naar eucalyptus. Georg probeert mandarijnen van een boom die daar staan, maar ze zitten vol pitten en zijn erg droog. We komen nog langs 2 mijnschachten, waarvan Georg er eentje van binnen bekijkt.
Het tweede deel gaat helaas langs de weg en is minder mooi. Maar wel met bonus cache, eentje die wij niet op de kaart hadden staan, maar waar Georg zijn oog op viel. Een cache van een rondje mysteries dat hier ligt. De hele wandeling wisselen buien en zon elkaar af. De poncho’s gaan aan en uit en weer aan.
Rond het middaguur zijn we weer bij de camper. We verbrengen de middag met lunch, luieren, lezen, puzzelen en administratie.
Eind van de middag verlaten we deze bijzondere plek. Op zoek naar een rustigere nacht op een P vlakbij het dorp. De omgeving hier verkennen doen we morgen - mits het weer het toe laat. Eerst eten (een salade want we hebben wat problemen met het gas - hopelijk alleen maar omdat de fles bijna leeg is maar het duurt nu al een paar dagen). En dan is het al donker want hier in Portugal is het een uur vroeger. Benieuwd wat de dag van morgen ons gaat brengen.
 |
| wandeling door het bos achter het klooster |
04-03 Vila de Prado
Veel en harde regen vannacht. De plek is ook niet bijster rustig…. Maar zowaar! Tegen de tijd dat we opstaan, doet de zon zijn best tussen de wolken. Het is ook niet meer zo heel koud als het geweest is.
Als we een bakkie zetten, geeft de gasfles het op. Balen, want wisselen is altijd echt een gedoe, want er is nauwelijks plek. Ik zie er altijd tegenop. Maar wonder boven wonder lukt het zo snel, dat ik al klaar ben voordat Georg de lege opgeborgen heeft. Nu duimen dat het gas nu wel weer normaal functioneert. En jawel! Alles weer OK. Dan hebben we nu nog 1 maand om hier in Spanje Portugal een nieuwe (soortgelijke) Campingaz fles te vinden, want de aansluiting schijnt hier anders te zijn. In het slechtste geval moeten we over een maand terug naar Frankrijk, maar daar ga ik maar even niet van uit!
Dan gaan we snel op pad want de zon schijnt! We lopen richting het dorp dat niet heel bijzonder is. Maar we genieten er gewoon van dat het droog is en dat alles hier anders is dan thuis. Kamerplanten bij ons groeien hier gewoon buiten. Badkamertegels bij ons zitten hier aan de buitenkant van de huizen tegen de muren geplakt. Mijn jas gaat uit en Georg loopt zelfs in z’n tshirt. Ik denk maar 10 minuten maar toch… We cachen het dorp leeg - dat heet vinden er 3 niet en 1 wel. Tegen het middaguur kopen we een vers, nog warm stokbrood en lopen terug naar ons huis op wielen.
Lekker genieten van de lunch en even luieren. Eind van de middag gaan we nog even op pad. Maar helaas gaat het weer regenen. Terug naar binnen om onze afsluitende video op te nemen van vlog 2, die hopelijk binnenkort online komt. We hebben weer wat moois aan elkaar geplakt, al zeggen we het zelf.
Het was een leuke dag vandaag. Op naar morgen!
 |
| cachend de stad verkennen |
05-03 Vila de Prado - Aveiro
We worden al vroeg wakker vandaag want er gebeurt van alles hier. Tokken, gakken, kakelen, piepen, geen idee. Blijken hier de dieren omgeladen te worden voor de markt die we vandaag willen bezoeken. Klaar wakker dus we staan ook op. Het is koud, als we ademen zien we wolkjes uit onze mond komen. Gauw de kachel aan. Buiten is het mistig, maar het lijkt of de zon z’n best doet. Duimen!
Na de koffie/thee is de zon er inderdaad min of meer. Fris is het nog wel, dus bodywarmer onder de jas, allebei een lege rugzak op en op pad. We loggen nog 1 cache buiten het dorp en gaan dan richting de markt. Het is er gezellig druk, maar niet te. Er is veel kleding, ook veel groente en fruit en verder gedroogde en verse vis, gedroogd vlees, kaas, brood. En ja, die dieren van vanochtend zijn er. Van de kippen de poten bijeen gebonden, de ganzen zitten in een plastic tas met alleen hun kop eruit, konijnen half op elkaar in een kooitje… Andere cultuur zullen we maar zeggen, maar zielig is het wel. We kopen groente en fruit, locale kaas en worst en overheerlijk brood. We mochten van de dame even proeven: met noten en rozijnen en zo lekker knapperig heb ik het echt nog nooit gehad! Wat er niet is, is een hapje eten. Ik had wel verwacht dat hier iemand zou staan met een pan paella of wat dan ook, maar helaas.
Ruim voor lunchtijd zijn we weer thuis. Dus we beginnen vroeg aan het overheerlijke brood, echt genieten. En dan besluiten we vandaag door te reizen. Op naar de volgende bestemming.
Het is een saaie route. Vrijwel de gehele reis van drie uur door stadse omgeving, meestal 50 rijden en erg druk, ook een half uur in de file gestaan. Het laatste stukje stuurt de navigatie ons gelukkig langs een leukere route. Bochtige, steile weggetjes door dorpjes en we zien echt heel veel ooievaarsnesten, een keer 5 naast elkaar.
Net buiten Aveiro vinden we een mooie plek voor de nacht. We staan tegen een lost place aan en een paar meter voor ons is de jachthaven. Het is hier heerlijk rustig, heel in de verte hoor je de snelweg en verder alleen meeuwen. In het donker komen nog een paar kanoërs voorbij. We genieten van de zonsondergang voor onze neus en zijn super happy met deze eerste droge dag van onze reis.
 |
| markt |
06-03 Aveiro
Ik schrik wakker van een harde schreeuw maar realiseer me al snel dat dat het geluid van een meeuw is. Wat was het weer koud vannacht. Maar de lucht is strakblauw dus gauw eruit. De eerste droge 24 uur hebben we achter de rug, het gaat de goede kant uit.
We besluiten eerst hier de omgeving te verkennen voor we naar het stadje zelf gaan. We staan hier tussen allemaal water, dit zijn zo te zien de bassins waar de zeewier gekweekt wordt. Uit Aveiro komt veel zeewier maar ook zout. Maar dit ziet er niet uit als zout. Een bijzondere omgeving hier.
Terug bij de camper hebben we eerst brunch. Het tweede deel van dat heerlijke brood van gisteren. Daarna maken we de camper klaar voor vertrek en rijden naar het stadje. Twee er als zwerver uitziende Portugezen - waarvan eentje met een flesje bier in zijn handen - komen op ons af als we parkeren en maken allerlei gebaren hoe ik moet parkeren. Alsof Georg niet al uitgestapt is om te kijken hoe ver ik naar achteren kan insteken in verband met de fietsen op de drager. Ik vind het een beetje spannend. Laten we hier echt de camper achter? Georg zegt, kom op, uitstappen, we zien wel wat er gebeurt. En inderdaad. Ze hebben geen enkele belangstelling voor de camper maar proberen een centje te verdienen met “helpen inparkeren”, dus ze lopen naar de volgende auto die aankomt.
Dus met een gerust hart lopen we het stadje in. Het staat bekend als klein Venetië en we zien al direct de eerste gondels varen. We nemen de brug over het kanaal en komen direct in een bruisend stadje terecht. Terrassen vol, toeristen (ik hoor direct Nederlands en later ook Duits en Frans) en vooral ZON. Wat zijn wij gelukkig! Eindelijk heerlijk weer. De truien en jassen pakken we weg en we lopen in ons tshirt. Echt genieten!
Het toeristische centrum is klein maar gezellig. We proeven de specialiteit hier: Ovos Moles, een soort zoete eieren, de smaakt valt eigenlijk niet te omschrijving, wacht onze video maar af dan zie je hoe ze eruit zien. We slenteren langs de kanalen, de mooi versierde bruggen, we zien vele gondels vol toeristen en uiteraard loggen we een aantal geocaches en Georg waymarks.
Eind van de middag zien we ergens een grote mensenmassa. Op het plein zitten allemaal jongelui, steeds in groepjes met bij elkaar behorende outfit: sommige met virtual reality brillen, sommige met petjes, anderen met parasolletjes. En erom heen mensen in in zwarte kledij, lange soort toga’s. Ze voeren een soort vraag en antwoord zang uit. Wij denken dat het iets religieus is. Later knoopt Georg een praatje aan met een van de “zwarten”. Het blijkt een soort ontgroening van de universiteit alhier.
En dan moeten de jassen en truien weer aan. Het koelt flink af. En het is tijd terug te gaan naar de camper. Ik ben echt moe van de hele middag lopen.
We hadden al een plek uitgezocht voor onze overnachting. Ook net buiten Aveiro om ook hier het buitengebied te verkennen. Deze keer op de fiets. Er ligt hier ook een serie caches.
Als we op de plek van bestemming aankomen, staat er al een klein camperbusje, Fransen. Dus wij parkeren aan het andere einde, naast de geul, die helemaal drooggevallen is. Een mooi plekje net buiten het dorp maar toch in de natuur. Heerlijk rustig hier. Als we ons installeren begint het te regenen. Nou ja, ik was toch al niets meer van plan. Ik ben moe en het is al half zeven. Georg is zo lief voor ons avondeten te zorgen, hij heeft nog genoeg energie. Het wordt bietensalade.
Na het avondeten maken we vlog 2 klaar. Hij kan online, het wachten is op WiFi. En dan duiken we onder de wol. Moe maar voldaan van deze perfecte dag.
 |
| de gondels in Aveiro |
07-03 Aveiro (moeras)
Nou, het bleef niet bij regen! Ik had het weer ijskoud vannacht en de wind stak weer op. Georg vond het in eerste instantie wel mee vallen en sliep lekker verder, de geluksvogel. Ik kon niet slapen van het geklapper. Uiteindelijk hebben we rond 4 uur het dak alsnog naar beneden gedaan en heb ik nog een paar uurtjes geslapen.
Als we opstaan, regent het nog steeds flink. Dus eerst maar eens ontbijten. De laatste kampioentjes van Appie!
We besluiten de ochtend niet op pad te gaan. Het is af en toe droog, maar er komen zulke zwarte luchten aan. In de middag lijkt het beter dus we gaan op pad. De fietsen blijven op de drager, we gaan lopen. Poncho’s mee. We lopen via het vlonder richting Aveiro. Het vlonder loopt over een soort moerasgebied, dat momenteel gevuld is met water. Maar het is aan het getij onderhevig, dus waarschijnlijk staan de geulen tijdens eb helemaal leeg. Bij onze camper zien we steeds goed hoe de waterstand wisselt. Het is echt een prachtige wandeling met een wijds uitzicht over het moeras, soms vlak langs de kust, soms loop je echt boven het water. We loggen ook een paar caches en weer een DNF.
Dan draaien we om om weer terug te gaan. Inmiddels loop ik in m’n tshirt en georg bergt ook een kledingstuk weg in de rugzak. Ik zeg: pak gelijk ook de poncho’s maar, er komt een gitzwarte lucht aan. Terwijl we ze aantrekken begint het te druppelen. Net op tijd hebben we ze aan, want het gaat ineens echt los. Het plenst van de regen en het waait keihard. In notime is het deel van onze broeken dat onder de poncho’s uitkomt echt doorweekt en plakt aan onze benen. De wind zwiept het water op tot golven. En dan is het ineens best luguber hier zo op dat vlonder bijna geheel omringd door water. We zetten er flink de pas in om snel thuis te zijn. Bah, zitten we weer met al die natte rotzooi. Zelfs onze sokken zijn kleddernat van het water dat via onze broeken naar beneden gelopen is.
Maar ja, we hebben onze beweging gehad en de mooie omgeving hier gezien. We eten eerst een paar crackertjes en brengen daarna de middag lezend en luierend door. Zon en hoosbuien wisselen elkaar af en het is fris in de camper.
Tegen de tijd dat we naar bed gaan, staan er hier nog 2 andere campers en een personenauto waarin 2 Engelsen slapen. Wat hebben wij het dan luxe vergeleken met die twee. We mogen niet meer klagen dat we hier zitten tussen de waslijnen met natte broeken, sokken en poncho’s! Dankbaar duiken we ons lekkere bed in, maar voor de zekerheid doen we wel even het hefdak naar beneden.
 |
| wandeling over het vlonderpad |
08-03 Aveiro (moeras)
Omdat we het weer niet helemaal vertrouwden, hadden we voor we gingen slapen het hefdak naar beneden gedaan. Wat een geluk dat we dat deden.
Midden in de nacht wordt ik wakker. De camper schudt heen en weer van de wind. En dan hoor ik wat. Ik denkt dat die Engelsen die voor ons staan en in een personenauto slapen er misschien uitgegaan zijn om te gaan plassen. Maar het lijkt of ik water hoor. Zou het water uit de geul erg hoog staan? En dan weet ik het zeker: ik hoor klotsen, heel dichtbij. Ik probeer voorzichtig over Georg heen door het raam naar buiten te kijken maar ik zie niets. Dan wordt hij ook wakker en hoort iets. Zit dus toch niet tussen mijn oren….
Georg kijkt naar buiten en zegt: overal water rondom ons. We moeten hier weg! Ik kruip in m’n pyama achter het stuur en haal de isolatie van de voorruit. Georg legt achter een paar spulletjes veilig. Hij doet de schuifdeur nog even open om te kijken hoe hoog het water staat. Tot de drempel van de schuifdeur! Nu hopen dat de motor nog start…. Jawel, hij slaat direct aan en ik rij voorzichtig weg zo vlot als ik durf. En luid toeterend, om de bewoners van de 3 andere voertuigen te wekken.
Pfffftttt we hebben droge grond onder de wielen. Ik rij voorzichtig verder. De passagiersstoel staat nog gedraaid en Georg zit nog op het bed, zo mag je natuurlijk helemaal niet rijden. Maar nood breekt wetten. En er is hier geen kip op straat in dit dorpje. We stoppen bij de eerstvolgende mogelijkheid waar we met goed fatsoen de rest van de nacht kunnen doorbrengen, ik denk zo’n 2 km verderop. Eigenlijk staan we hier best. We kruipen in bed om verder te slapen. Dit hele gebeuren was rond 2 uur ‘s nachts. Ik val redelijk vlot in slaap. Dit keer is het - verbazingwekkend - Georg die de slaap niet kan vatten. Hij ziet het 5 uur worden.
Al vroeg zijn we allebei weer wakker. Het stormt nog steeds. We besluiten de camper direct rijklaar te maken en straks na de boodschappen bij de supermarkt te ontbijten. Maar eerst rijden we nog even naar de plaats des onheils. Er is niets meer te zien. De P is leeg en de geul ook. Alsof er niets gebeurd is. Toch wel geruststellend dat de anderen ook weg zijn, want we zagen een brandweer met sirene die kant op rijden. We nemen op het gemak wat video’s op - de supermarkt gaat pas om 9 uur open. Daarna verlaten we dit eigenlijk zo heerlijke plekje.
Een paar 100 meter verderop zien we de Duitsers staan die ook op de P stonden. We stoppen even. Ze bedanken ons dat we zo luid getoeterd hebben zodat zij ook tijdig konden vertrekken. Van hen horen we, dat de anderen ook goed weg hebben kunnen komen, al schijnt de personenwagen behoorlijk diep in het water gestaan te hebben, dus of die alles droog gehouden hebben….
 |
| bijna verdronken |
TO BE CONTINUED...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.