Dit is blog 2 van ons reisdagboek van onze lange camperreis door Portugal en Spanje. In dit deel lezen jullie hoe wij de spectaculaire kliffen van Flysch bezoeken, hoe GeoKars haar verjaardag viert in Spanje, maar lezen jullie ook hoe wij daarna in vliegende vaart Spanje weer verlaten. Uiteraard vinden zoeken en vinden wij ook geocaches. Veel leesplezier!
 |
| met regen en met zonneschijn ... |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met uitgebreide omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
24-02 Zumaia
Matige nacht gehad. Er is hier behoorlijk veel verkeer en er kwam ook weer slecht weer over. Dus bed uit en hefdak naar beneden. Ging vlot, omdat we bewust geen spullen op de plank hadden gelegd.
Tegen de tijd dat we opstaan, is het zowaar droog. Georg jaagt me op: kom snel een bakkie, rugzak op en op pad. Nu is het droog en straks regent het weer. Daar komt al een donkere lucht aan. We hebben 5 minuten gelopen als we ons bedenken dat we geen regenjassen bij ons hebben. Dom! Gelukkig hebben we besloten even terug te lopen om de poncho’s te halen want 5 minuten later regent het al.
Wat rijdt er gigantisch veel politie hier! Blijkt even later een wielerronde langs te komen. Nauwelijks publiek, begrijpelijk want het is echt ijskoud.
We lopen verder langs de haven richting zee, waar we een leuke cache vinden die met een 3D-printer gemaakt is. Kijk later onze video maar eens hoe die verstopt was! En daarna door naar de “Flych” waarvoor we hier gekomen zijn. Echt fascinerende rotsformaties die al miljoenen jaren oud zijn. We kijken onze ogen uit. Ook naar de zee met de gigantische golven en zelfs een regenboog erover. En je raadt het nooit….daar loopt die gek van gisteren met z’n gezin, kennelijk z’n roes uitgeslapen…. Door de regen is het te glad om een wandeling te maken langs de kust maar ook vanaf het strand is het echt spectaculair om te zien. We krijgen een gigantische regenbui over ons heen en Georg krijgt zo’n harde windstoot dat hij - om z’n evenwicht te bewaren - midden in een plas stapt. Steenkoud verlaten we het strand. Maar we kijken elkaar glunderend aan: dat was de kou en regen waard!
Op de terugweg naar de camper lopen we via een winkelstraat. We worden ergens binnen gevraagd waar kennelijk een soort feest aan de gang is. Het is voor kinderen, overal zitten ze te knutselen en tekenen maar het is er gemoedelijk en we zijn blij dat we even opwarmen kunnen.
Dan lopen we weer door en blijken net de finish van de wielertour gemist te hebben. Jammer! Redelijk droog komen we even later bij de camper aan. Behalve dan die ene schoen van Georg….
De rest van de middag brengen we in de camper door. Luieren (vooral ik), waymarks aanmaken (Georg), lezen, puzzelen, video monteren. En voor het eerst deze reis koken we weer normaal en gezond. Curry madras met lekker veel groenten, kikkererwten en rijst.
 |
| plakken van steen ;-) |
25-02 Zumaia - Iruzubieta - Busturia
Jaaaaa 60! Wat oud! Helaas weer een matige nacht gehad (regen, wind, hefdak weer gesloten), maar toch klaar voor nieuw avontuur. We gaan deze plek verlaten. Intussen stromen de felicitaties binnen en mijn ouders bellen even. Goed om hun stem even te horen!
We rijden een prachtige route die eerst langs de kust slingert en later door de bergen. Jaja we zien de eerste sinaasappel- en citroenbomen! We zien regelmatig de bekende schelpen van de Camino de Santiago de Compostela. Wat we niet zien, is een bakker. Dus op een gegeven moment besluiten we op een P te stoppen en Nederlandse kampioentjes op te bakken. Ook lekker met paté erop uit Frankrijk, Duitse kaas en kipsatesalade van Appie.
We rijden weer door met hier en daar een korte stop, o.a. een Waymark voor Georg. Veel door de bergen, echt schitterend maar opschieten doet dat natuurlijk niet. Tegen de tijd dat we bij Mundaka - onze bestemming - aangekomen zijn, regent het flink. Het ziet er troosteloos uit.
Het is ook al tegen 4 uur dus we besluiten onze slaapplek op te gaan zoeken. Ik had een stukje terug wat op de kaart gezien, een P aan het strand. Er voert een smalle weg heen, we twijfelen even, klopt dat wel?!? Maar uiteindelijk komen we bij een kleine, maar schitterende P uit bij een picknickplaats aan het strand. En er is nog een waterkraan ook, dat past super, want we hebben inmiddels 2 jerrycans leeg. En heerlijk rustig en waar ik super blij mee ben: geen wind hier. Het is aan een baai, dus helaas geen spectaculaire golven zoals we in Mundaka zagen maar het lijkt een idyllisch plekje.
Helaas begint het al gauw te regenen, zeg maar gerust plenzen, dus van de omgeving verkennen komt niets. Ook lopen we niet meer naar het restaurantje verderop om te kijken of we daar terecht kunnen voor een verjaardagsetentje: we warmen de resten van gisteren op. En wat betreft geen wind heb ik ook te vroeg gejuicht: ook hier gaat het flink te keer. Dus we hebben gerelaxed in de camper met puzzeltjes, maar ook de eerste video staat te wachten tot we WiFi hebben.
 |
| happy birthday schatje! |
26-02 Busturia
We hebben hier een rustige nacht verbracht met nog 1 camper. Goed geslapen heb ik niet, het was te onrustig door de wind en het heeft ook echt de hele nacht geregend. Inmiddels is het min of meer droog. Maar die temperatuur. Waar het gisteren een aangename 17 graden was en ik voor het eerst niet de hele dag koude voeten had, voelt de wind nu weer ijskoud. We zetten gauw de kachel aan.
En we drinken een bakkie. En nog een bakkie. En nog één. Want het blijft maar regenen. We vermaken ons wel, maar het is wel erg ongezellig. Vooral omdat de omgeving er erg mooi uitziet en we die graag willen bekijken.
Uiteindelijk is het om half 2 een beetje droog en we besluiten een frisse neus te halen. We lopen langs de baai en verbazen ons erover hoe ver het water zich teruggetrokken heeft. Wat gisteren de baai was, is nu gewoon een zandplaat waarop we kunnen lopen. In het volgende dorp is een trap, waardoor we het strand kunnen verlaten. We realiseren ons dat we op deze manier niet terug kunnen. Hier staat het straks vol water.
Maar volgens de kaart moeten we iets verderop het spoor over kunnen en zo via de weg terug. Dat blijkt prima te lukken. We bekijken het dorp nog even. Echt niets te beleven, nog geen bakker. Wel overal bloeiende planten en bomen met citroen en sinaasappels erin en vele palmen.
Daarna lopen we via de weg terug en zijn dan zo’n 2 uur op pad geweest. Dat is echt wel genoeg, want het is uiteindelijk in totaal misschien 10 minuten droog geweest. Dus we moeten weer zien onze poncho’s en (onderkant van) onze broeken droog te krijgen.
We maken het ons de rest van de avond gezellig in de camper en koken iets warms met restjes uit de voorraadkast. Verse groenten hebben we nog wel, maar alleen voor een salade en daarvoor is het echt te koud. Morgen dringen inkopen doen! Gezellig hebben we het wel, maar die koude voeten zijn echt vreselijk. Daarom duiken we vroeg ons bed in.
 |
| wandeling in de regen |
27-02 Busturia - Bilbao - Castro-Urdiales
We staan op met nog steeds kou, regen en wind en maken ons klaar voor vertrek. Wel nog even water bijvullen, want er is hier een kraan, perfect. Daarna nieuw avontuur en hopelijk beter weer.
We rijden door de bergen richting Bilbao. We hebben daar een CP gezien die gratis zou moeten zijn en WiFi heeft. We lopen behoorlijk achter met Polarsteps publiceren en we willen graag de eerste video online zetten. Een mooie rit maar echt de hele weg regen!
Aangekomen bij de CP blijkt deze verre van gratis: 17 euro (met heel veel faciliteiten en een fantastisch uitzicht over Bilbao), maar we hebben geluk. De P er tegenover heeft een hoogtebeperking van 1.90 m, maar we passen er onderdoor. En zowaar werkt het WiFi daar ook. Dus ik zet direct de PC aan: maar eens kijken of dat gaat lukken, onze eerste video onderweg online zetten.
Gaat natuurlijk wel even duren en we hadden er eigenlijk op gerekend voor die tijd een supermarkt te vinden, maar helaas. Gelukkig hebben we nog kampioentjes dus die gaan in de Omnia en we eten lekker warme broodjes met restjes beleg. Het laden van de video verloopt vlot. Tegen de tijd dat de broodjes op zijn, staat hij erop. Een mijlpaal. Onze eerste video onderweg.
Vervolgens rijden we naar de supermarkt. Degene die we uitgezocht hadden, had geen P voor onze camper met fietsendrager. Dus we komen helaas bij een Lidl terecht, niet mijn favoriete winkel…. Ik had me op een grote Spaanse verheugd om eens even uitgebreid te kijken wat daar te krijgen valt. Nou ja, dat moet wachten tot een volgende keer.
Tegen de tijd dat we buiten komen is het zowat 4 uur en je gelooft het niet: het is droog! We kijken op de app voor een overnachtingsplaats. Er zijn er twee die ons aanstaan vlakbij het dorp waar we heen willen. Dat komt goed uit. De eerste is super. De berg houdt de wind tegen en we staan vlak aan zee. De golven beuken hier echt tegen het muurtje waar we achter staan en spetteren er regelmatig overheen. We zijn dan ook niet vlak langs de muur gaan staan.
Het is een heerlijk rustige plek, slechts af en toe een wandelaar. Wel maakt de zee geweldig veel herrie met het gebeuk tegen de rotsen. Tegen de tijd dat we naar bed gaan, rijdt de politie nog een rondje, er wordt goed op ons gepast!
 |
| vloggen en bloggen ... |
28-02 Castro-Urdiales
Wat een heerlijke nacht! Lekker geslapen. De zee is al minder ruw en af en toe zien we blauwe lucht.
Dat is helaas maar van korte duur want al snel trekt alles weer dicht en begint het te druppelen. We besluiten toch even op pad te gaan. De letterbox die we wilden doen, blijkt niet toegankelijk. Het pad er heen is te gevaarlijk door de regen. Dus we lopen gewoon een rondje en gaan via het dorp terug. Gelukkig een dorp met stokbrood.
Rond het middaguur zijn we weer thuis en genieten van het brood (echt super lekker knapperig) met de kaas die we gisteren kochten. Daarna relaxen we een paar uurtjes in de camper.
Rond half 5 besluiten we nog even op pad te gaan want het is zowaar droog. Een wandeling de andere kant uit, bergop langs de kust met een fantastisch uitzicht. Ons campertje zien we helaas niet, wel de oude kraan die hier staan. We spraken met 2 Spanjaarden (de een sprak zowaar goed Engels en de andere Duits) en een van hen wist ons te vertellen dat dat de enige zo’n soort kraan in Europa is. Hij wordt momenteel gerestaureerd dus je kunt hem niet bezoeken. Helaas is daardoor het pad na onze camper ook afgesloten. Het blijkt overigens geen kraan te zijn, maar een soort laadperron. De mineralen gingen direct vanaf de berg via dat perron een schip in dat daar aan meerde.
Tijdens onze wandeling horen we doedelzak muziek, het galmt echt heel ver door de bergen. Jammer dat we niet zien waar het vandaan komt. Tegen de tijd dat we van bovenaf zicht krijgen op de haven van het volgende dorp, keren we om. Over deze glibberige paadjes willen we zeker niet in het donker lopen!
Als we beneden zijn, klinken de doedelzak en de trommel nog steeds, dus we lopen nog even richting het dorp. Leuk om even van dichtbij de zien en horen!
Daarna gaan we terug naar de camper en maken een geïmproviseerde maaltijd. De witlof- eigenlijk voor een salade maar daarvoor vinden we het te koud - gaat in een soort stamppot. Bij gebrek aan melk (en room oid hadden ze niet in de Lidl) gaat er kwark doorheen. Met stukjes gerookte kip. Nou, dat is best te eten, stamppot met kwark, mmmmmm…..
We puzzelen de rest van de avond en duiken vroeg ons bed in. Morgen willen we een flink stuk reizen, op naar beter weer!
 |
| het laatste laadperron |
29-02 Castro-Urdiales - Llanes - A Devesa
We zijn weer onderweg. Even kilometers maken in de hoop wat meer zon en warmte te vinden. Onze eerste stop is in het dorp om nog even zo’n heerlijk stokbrood te halen en nog een lokaal kaasje erbij.
En wat zijn we blij, want hoe meer we naar het westen rijden, hoe meer blauwe lucht en zon we zien. Het ziet er gelijk een stuk gezelliger uit. En de temperatuur stijgt naar 17 graden. Ook de omgeving is groener, hier en daar een groene waas in de bomen. Maar ook heel veel besneeuwde bergtoppen!
Kilometers maken betekent helaas ook veel dingen overslaan die we eigenlijk hadden willen bekijken zoals bijvoorbeeld de Picos de Europa, waar we hier langs rijden. Hadden we echt heel graag heen gewild maar het weer is gewoon de slecht.
Halverwege de rit stoppen we voor onze brunch met cache. De eerste cache mislukte omdat we niet konden parkeren. Hier gaat het hopelijk wel lukken, want we willen deze cache graag in de video omdat het leapday is (29 februari), voor ons geocachers een bijzondere dag omdat we een souvenier kunnen verdienen. We loggen de cache, maar tot nu toe verschijnt het souvenier niet…..
Maar eerst lunch. We zitten in de camper maar voelen toch dat het zonnetje de broodnodige warmte geeft. En wat is dat stokbrood heerlijk! En dan dat kaasje. Georg moet z’n Spaans nog wat verbeteren, want mantequila betekent gewoon ….. boter! Maar ik ben gek op roomboter met een beetje zout, dus dat komt goed.
Maar wat een pech. Voordat we uitgegeten zijn, begint het al weer te regenen. Georg is zo dapper om toch naar buiten te gaan om de cache te zoeken en vinden. Helaas weer een filmpje binnen dus, want ik ging niet mee om te filmen.
Dan rijden we weer door. We wisselen nog 2x stuur en gooien de tank vol onderweg: EUR 1,48, mooi hè? Het slecht nieuws is dat we echt de hele weg plensregen en veel wind hebben. Het goede nieuws is dat de zon af en toe begint te schijnen sinds we aangekomen zijn op onze slaapplek. We konden vlak aan zee staan, maar vanwege de wind zijn we iets beschutter gaan staan.
Morgen hopelijk droog weer, want we willen heel graag de omgeving hier bekijken. Hier is iets bijzonders te zien, maar alleen bij eb, dus daar moeten we op wachten. Wordt vervolgd.
 |
| niet echt verkend met dit weer: Playa de Las Catedrales |
01-03 A Devesa - Castro de Rei - Piñor
Wat een slechte nacht! Ondanks dat we het dak naar beneden hadden gedaan, heeft de camper de hele nacht staan schudden van de wind. En het was zo koud dat ik een extra trui nodig had, voor het eerst deze reis. Omdat het ook nog regent, hebben we besloten deze locatie niet te bekijken (heel jammer!!!) en nog flink wat kilometers richting de zon de maken. We krijgen ook een berichtje van een van onze trouwe volgers: “4”. Ik denk wat vier? Je moet dus 4 geocaches doen op leapday om het souvenier te vinden. Lekker dom van ons. Nu is het te laat. Bedankt voor je opmerkzaamheid!
Op 800 meter afstand is een supermarkt dus we vertrekken zonder koffie of thee met het idee even een lekker stokbrood met wat kaas te kopen en dan daar te ontbijten. De supermarkt blijkt echter een tuincentrum dus niks geen brood.
Dus we rijden door tot we wel wat vinden. Het is dan inmiddels al rond het middaguur dus mega veel zin in een bakkie. Na de inkopen besluiten we eerst water bij te vullen en kleding van beneden te halen. Nu is het tenslotte droog. En maar goed dat we die volgorde hadden, want terwijl we aan het eten zijn, regent het al weer.
De middagrit neemt Georg voor zijn rekening. Hij heeft geluk, want in de middag is het af en toe droog; vanochtend regende het aan een stuk. Ik heb echt nooit geweten dat het in Spanje zoveel dagen achtereen kan regenen (of hebben we gewoon zoveel pech?).
Dankzij een tip van onze vrienden “Wasserleute” komen we op een gratis CP terecht met warme douches. Inmiddels heb ik de warme douche achter de rug en wat was dat zalig. Normaal gesproken hebben we geen probleem met koud wassen, maar met dit slechte weer…..
Ook Georg geniet van zijn douche en daarna verbrengen we gezellig de avond in de camper door terwijl de regen op het dak tikt.
 |
| lekker genieten tijdens de regen ... |
02-03 Piñor - A Cañiza - Mire de Tibães
Regen, regen, regen. We drinken op het gemak een bakkie en maken een plan. We wilden eigenlijk een rustdag houden hier en dan lekker nog een keertje douchen. Met de regen binnen zitten is nog tot daar aan toe. Maar het is ook zo koud. De kachel verdrijft de kou niet uit onze voeten, dus we besluiten toch door te reizen.
Als we rond 11 uur vertrekken, blijkt waarom we het koud hadden. Het is maar 3,5 graden. Mijn vader stuurt nog een artikel door dat het zelfs in het AD staat dat het hier ongewoon koud en nat is.
We hebben weer de hele weg regen. Jammer van het mooie landschap want het ziet er echt heel bijzonder uit. Bergen en rotsen, maar dan die kale bomen. Allemaal zijn ze bedekt met een dikke laag korstmos, het lijkt wel of ze in bloei staan. We gaan nog ergens even van de snelweg af voor een cache in de regen maar helaas…. een DNF.
Rond het middaguur maken we nog een stop voor een cache en scoren gelijk een stokbrood. Terwijl Georg de cache zoekt, zet ik onze lunch klaar op een grote P tussen de truckers. Het is zowaar even droog.
Na de lunch rijden we weer verder, langs de Burgerking vanwege WiFi. Dat lukt niet, maar bij het winkelcentrum ernaast gelukkig wel - al is het met moeite. Maar goed dat er nog geen film online moet. Hebben jullie de eerste film trouwens al gekeken? Hij is in korte tijd al 1100 keer bekeken, zo leuk! En weer flink wat nieuwe abonnees erbij.
Goed, Polarsteps is weer bij, we rijden door. Georg heeft een overnachtingsplaats uitgekozen, waarvoor we een flink stuk door de bergen moeten. Een mooie rit met helaas veel regen.
De gekozen plek is echt prachtig. We staan als het ware aan het begin van de oprijlaan naar een klooster. Met aan de ene kant een mooi zicht op het klooster boven ons en aan de andere kant een wijds uitzicht over de stadjes in het dal. En zowaar schijnt af en toe de zon. We durven helaas niet onze natte spullen buiten te hangen, want er komen nog diverse buien naar beneden. Vervelend, want alles is nat en klam. Veel condens ook in de camper en vooral de matten moeten hoognodig drogen.
Het is nog steeds koud, maar het lijkt iets droger te worden. Dus duimen dat we hier morgen de boel kunnen gaan verkennen. Voor nu: slaap lekker!
 |
| we rijden Portugal in! |
TO BE CONTINUED...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.