BIJNA CRASH IN SPANJE blog 1 (ES februari 2024)

Ons grote avontuur is begonnen! Een paar maanden reizen met onze camper door Portugal en Spanje. En uiteraard gaan we onderweg ook op zoek naar geocaches. We zijn inmiddels aangekomen in Spanje en we hebben heel wat beleefd onderweg. We hebben heel veel slecht weer gehad, ook noodweer. We kwamen met ons kleine campertje tussen de truckers terecht en we hebben natuurlijk ook geocaches gezocht. Hoeveel dat er waren? Mmmmmmm...... lees ons reisdagboek maar eens. De topper was onze aankomst in Spanje. We werden welkom geheten door een dronken Spanjaard. Nou dat was wat, ik heb echt doodsangsten uitgestaan. Wil je weten hoe dat afloopt? Lees dan verder! Veel plezier!!!

grote avontuur is begonnen

Onze avonturen leggen wij vast in vlogs op YouTube, maar hier in de blogs houden wij een reisdagboek bij met enkele foto's. Hier dus meer verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Van elke vlog, komt 1 blog. Deze blog behoort bij vlog 1.

Al onze overnachtingsplaatsen met uitgebreide omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.

Wij wensen jullie veel leesplezier en hopen dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn.

 

20-02 Den Haag - Bedburg - Bergheim - Libramont

Eindelijk is het dan zo ver. Ons grote avontuur gaat beginnen. We hebben de wekker op 7 uur gezet zodat we vlot op pad kunnen. Maar we zijn beiden al om half 6 wakker, dus we zijn nog eerder op pad.

Eerst richting Duitsland om bij Georg zijn moeder langs te gaan. Die hebben we sinds de kerst niet meer gezien. Het was fijn daar weer even geweest te zijn. We handelen gelijk een paar andere dingen af in Duitsland en het is rond half 5 als we vertrekken.

We zoeken een overnachtingsplaats uit op een half uurtje rijden. Maar terwijl we daarheen onderweg zijn, bedenken we ons. Waarom zo vroeg aankomen? Dan zitten we de hele avond in een koude camper. Georg is nog fit, die heeft nog niet gereden. Dus we besluiten door te gaan. Geheel buiten onze comfort zone: rijden in het donker en nog erger: een overnachtingsplaats zoeken in het donker. Plus onderweg een crackertje met kaas eten met wat worteltjes en druiven toe, ook dat is een unicum.

We rijden door tot circa half 8. We zijn dan in de buurt van Libramont en ik ga in P4N op zoek naar een plekje. Oh daar is er eentje, niet ver van de snelweg. Hé, komt me bekend voor. Nee, we sliepen er nog nooit, maar we hebben hem wel toegevoegd aan de app toen we hier een keer aan het cachen waren.

Het laatste stukje richting de P is echt stikdonker. Zonder groot licht kom je er niet. Maar de plek is prima, er staan nog wat auto’s van de sporters, maar die vertrekken al vlot en daarna is het doodstil.

onze eerste avond op reis

21-02 Libramont - Gumery - Vierzon

Heerlijk om weer in de camper te slapen! Het was hier doodstil en we hebben beiden lekker geslapen. We lagen er om half 10 al in. Ons blauwe doek (zie foto boven) zorgt er echt perfect voor dat het niet zo koud wordt, zelfs gisteravond toen we nog even hebben zitten puzzelen, hadden we het niet koud. Wel voor het opstaan even de verwarming aan gedaan, zodat de condens een beetje kan verdwijnen. En nu snel op pad! Als we de motor starten, zien we dat het maar 4 graden is. Brrrrr, best fris!

We hebben ervoor gekozen niet via tolwegen te rijden. Duurt wel wat langer, maar je ziet meer van de omgeving. En daar genieten we dan ook van. Eerst nog een stukje van de Ardennen by light. En niet lang daarna volgen we een stuk van de wijnroute door de champagne. Ook prachtig. Helaas is er nog geen groen aan de bomen, wel af en toe een bloeiende krent.

Als we bij de Seine aangekomen zijn, spot Georg een truckerscafé, waar we een hapje besluiten te eten. Ze hebben alleen maar een 4-gangen-menu, dus dat nemen we. Voor maar 17 euro, niet te geloven toch? Echt van genoten. Alleen maar Fransen, geen woord Engels en allerlei “misverstanden” over wat we zouden gaan eten, maar dat hoort bij het avontuur. We hebben alles gedeeld, zodat we overal van konden proeven. En het was top!

We drinken nog even een bakkie in de camper voor we doorreizen en dan kruipt Georg achter het stuur. Hij zit nog niet of het begint te regenen. En het blijft verder de hele reis regenen, echt ongezellig. En helaas functioneert ons “stikkie” niet, het stikkie waar Georg onze favoriete muziek op gezet heeft. Daar had ik me zo op verheugd. Dan maar kletsen, de radio en die ene CD die er per ongeluk nog in zit (Celine Dion). De overige hebben we thuis gelaten omdat we dat stikkie hebben. Hopelijk krijgt hij het nog aan de gang…

Door de regen wordt het ook vroeg donker. Gevolg is dat we door de schemering een lange smalle weg door het bos rijden. Niet blij mee want we wilden voor het donker stoppen. Nou ja, niets aan te doen. We komen veilig aan op de plaats van bestemming: een P in Vierzon bij sportvelden.

We eten maar een kleinigheid want we zitten nog vol van de lekkere lunch. Daarna pakken we de PC en maken een eerste begin met de video. We hebben veel materiaal, maar al rijdend is het moeilijk filmen dus een groot deel gaat weg. Na een korte edit-sessie gaat de PC weer weg: morgen weer een dag. Maar de telefoons zijn weer leeg. We puzzelen nog wat en duiken rond half 11 ons bed in. Het regent nog steeds!

lekker eten tijdens een stop

22-02 Vierzon - Labouheyre

Niet best geslapen vannacht: er stak ook een flinke storm op en de camper schudde heen en weer. Dat was niet zo heel erg, maar dat klapperen van het doek van het hefdak, vreselijk! Koud was het beslist niet. We hebben zonder het blauwe doek geslapen en de extra dekens weg gedaan.

Rond 6 uur zijn we er klaar mee. We staan op en maken de camper reisklaar. Met het dak naar beneden drinken we op ons gemak een bakkie.

Daarna gaan we op pad. Ik neem het eerste deel voor m’n kiezen. Een vlotte route, maar erg saai. En door de regen en wind, rij ik ook niet harder dan 100-110 km/u. Na een paar uurtjes neemt Georg het over. Het is dan 10 uur, we waren vroeg op pad. We hadden graag in de regio van Bordeaux wat tijd doorgebracht, maar het weer is te slecht dus we reizen door.

Met mooi weer is het hier waarschijnlijk prachtig. We komen door de Limoges, bekende van de limousine koeien, maar helaas staan ze niet buiten. En dan natuurlijk de cognac-regio. Maar het is zo grauw en donker vandaag dat het zowat saai is. Wel zien we het landschap veranderen naarmate we zuidelijker komen. Er zit nog geen blad aan de bomen, maar we zien overal uitbundig brem bloeien. En soms ook mimosa, zo schitterend!

Ook in de middag wisselen Georg en ik nog een paar keer het stuur. We verheugen ons enorm, want we zien een waterig zonnetje en de temperatuur stijgt echt razendsnel: binnen een uur tijd is het ineens 19 graden, jippie! Bij een P waar we stuur wisselen, wisselen we ook even de jerrycans met water en maken een sanitaire stop. Het is droog en je kunt gewoon in je trui naar buiten. Zo heerlijk!

We rijden weer door en de vreugde blijkt van zeer korte duur. Het begint weer te regenen en ook stormen en de temperatuur keldert naar 12-13 graden. Ik kijk op de weerapp en het ziet er slecht uit. Er gaat echt slecht weer komen.

We besluiten rond 4 uur een overnachtingsplaats te zoeken. Op asfalt en niet bij bomen in de buurt. Die vinden we vlot, een kleine P bij een sportveld (alweer). Eerst maar eens even op het gemak een bakkie. Daarna warmen we een pot soep op: Soljanka. Die leerden we in Oost-Duitsland eten en we hadden toen een pot gekocht. Smaakt best goed moet ik zeggen! Nog een kwark toe en dat is het voor vandaag.

We monteren een flink stuk van de video, puzzelen nog wat en duiken dan vroeg ons bed in want het is echt ijskoud en het regent voortdurend. Slaap lekker!

rijden, rijden, rijden, ... (op zoek naar mooier weer)

23-02 Labouheyre - Biarrotte - Zumaia

We hebben het overleefd! Maar wat een nacht. Ijskoud kropen we in bed maar onder de dekens werd het snel aangenaam en we vielen allebei snel in slaap.

Tot we om 1 uur wakker schrikken van noodweer. De regen kletterde op het dak, maar die wind! We vertrouwden het allebei niet en zijn er snel uitgegaan. Plank leegruimen zodat het dak naar beneden kan. Pfffftttt hadden we dat weer besteld?!? Terwijl de regen op het gesloten dak klettert, slapen wij lekker verder.

Tot ineens: wat een klap was dat! We schieten rechtop in bed: onweer! Het is 4 uur en we zijn dus weer klaarwakker. Toch nog maar even proberen verder te slapen we staan hier veilig. Dat lukt wonderbaarlijk goed tot onze wekker om 7 uur gaat. Het is nog steeds koud en het regent, dus we zetten de kachel aan en maken in bed een plan voor ons volgende traject. Door het binnenland van Spanje naar het zuiden gaat hem niet worden: veel te koud. Dus we besluiten langs de kust van Spanje naar het westen te rijden. Na 2 bakkies gedronken te hebben gaan we op pad.

Net buiten het dorp vlak voor de snelweg zien we een supermarkt. Mooi, kunnen we een eerste en voorlopig laatste Frans stokbrood scoren. Met rillette was het plan, maar dat hebben ze niet, dus het wordt “gewoon” paté. Met een nog warm kippetje, zodat we ook vandaag simpel kunnen eten. Daarna wordt er echt weer normaal gekookt!

Op de snelweg komen we echt in vreselijk noodweer terecht. De regen komt echt met bakken uit de hemel, de weg staat helemaal blank en naast vrachtwagens zie je helemaal niets. Het gaat zelfs over in hagel. Met dit weer wil ik eigenlijk helemaal niet rijden maar een P is helaas niet voorhanden. Gelukkig zien we na enige tijd dat het in de verte lichter wordt en jawel, even later gaat het over in normaal regenen.

Rond het middaguur stoppen we om ons stokbrood met paté (en kaas uit Duitsland van Georg zijn kinderen) op te eten. We treffen het, want 50 meter verderop is ook een toilet. Lekker buiten lunchen denk je dan? Nou vergeet het maar! 6 graden en regen! Wel hebben we onderweg de eerste palmbomen gezien dus het zal hier af en toe toch wel beter zijn. In dit dorp loggen we ook nog een geocache. Heel grappig, want 2 loggers voor ons in het boekje zijn bekenden van ons uit NL (DDThee).

Kort voor de Spaanse grens komen we vlak langs de zee. Hij ziet prachtig groenblauw en Georg ziet gigantische golven. Ik niet want het is hier echt druk dus ik heb m’n aandacht nodig. We proberen op 2 plaatsen bij zee te komen maar dat lukt niet echt. Een keer is de weg afgesloten en een keer kunnen we nergens parkeren. Ik blijf daar in de auto zitten, zodat Georg even kan kijken. En een cache loggen, maar dat wordt een DNF.

Ik rij een flink stuk, want ik wil graag zelf over de grensovergang met Spanje rijden. Een soort van droom die dan uitkomt. Georg is al vaker de Spaanse grens over gereden. We hebben ons een beetje verkeken op de afstand, dus ik zit lang achter het stuur, veel langer dan gepland. Wat? Is dat ‘m? De grens? Er staat niet eens een bordje. Ben ik daarom zo lang door gereden?

We stoppen bij de eerstvolgende mogelijkheid en wisselen van plek. Nog 3 kwartier te rijden voor Georg.

De plek die we uitgezocht hebben is echt fantastisch. Bovenop een berg met uitzicht rondom: de ene kant de bergen en aan de andere kant - diep beneden - de zee. We delen de berg met een paar koeien. We stappen uit om even wat foto’s te maken. Dan komt er een andere camper toeterend de berg op. Ik ben naïef dus ik zwaai vrolijk. Hij maakt behoorlijk rare capriolen op de P. Draait heen en weer, probeert onder de slagboom door te komen met een (huur)camper die overduidelijk zo hoog is dat hij daar niet onderdoor kan. Gelukkig trekt hij kennelijk ook die conclusie en vertrekt. Gelukkig, dit plekje is weer voor ons alleen - met een enkele wandelaar die het weer trotseert. Wij hopen op morgen, dan lijkt het beter te worden en dan gaan wij de kust verkennen. We installeren ons goed en beginnen aan het eten. Terwijl ik bezig met de tomaten te wassen, hoor ik behoorlijk wat herrie. Nee hè, die camper weer terug. Hij doet steeds raarder. Die moet stomdronken zijn of stoned. Hij steekt diverse keren heen en weer, probeert de slagboom weer, slipt heen en weer, ramt zowel aan de voor- als achterkant een paaltje. Ik ben echt als de dood dat hij ons ramt. Ik schiet echt in de stress. Ik wil hier weg weg weg. Georg bewaart de kalmte en zegt laten we maar even afwachten wat hij doet. Uiteindelijk parkeert hij voor ons en stapt uit. Hij blijkt ook een vrouw en 2 kleine kinderen bij zich te hebben. Wij maken de camper razendsnel klaar voor vertrek en verlaten deze mooie plek. Welkom in Spanje!

Inmiddels staan we op een P in het dorp en we hebben wat gegeten. Mijn hartslag is weer tot rust gekomen. Erg jammer van die mooie plek, nu staan we echt in de drukte van de stad, wat ik eigenlijk niet zo graag wil. Maar een ander mooi en rustig plekje opzoeken en het risico lopen dat die idioot daar ook heen komt, nee dank je. We zijn veel later dan gepland, dus we drinken alleen nog maar een bakkie en puzzelen wat. Morgen de omgeving verkennen.

"vriendelijke" ontvangst in Spanje -
we zijn bang om ons campertje ...

To be continued ...