De Algarve geeft ons eindelijk stabiel zomerweer. Wij bezoeken er diverse toeristische trekpleisters aan de kust. Maar we komen ook op onbekendere plekken in het binnenland. We doorkruisen beken, bezoeken een waterval en bekijken weer een bottenkapel. Ook de Algarve weet ons weer te verrassen!
 |
| verrassend in de Algarve |
Onder de video kun je het reisdagboek van dit deel van de reis lezen. Veel kijk- en leesplezier!
09-04 Boavista dos Pinheiros - Sagres
We rijden een prachtige route door de bergen met soms weer een flink bochtige weg. De natuur is schitterend, de roze bloemen hebben hier de overhand. Zo fel dat ze zowat pijn doen aan je ogen. Maar we zien ook regelmatig stukken waar kennelijk een bosbrand heeft gewoed. Zwart geblakerde bomen maar de natuur op de bodem is al weer hersteld.
Halverwege de rit stoppen we op een picknickplaats om onze broodjes te eten. Heerlijk vers met mijn favoriete Aldi-kaas (ja echt!), maar veel proef ik er helaas niet van. Ik ben echt stront en stront verkouden.
We rijden weer door en hebben nog even een afsteek naar de kust. Een schitterend natuurgebied met bloemen en struiken maar geen enkele boom. Als we daar toch eens zouden kunnen overnachten. Georg zijn Waymark-kaart zegt van wel. Bij de kust aangekomen wacht ons een desillusie. We mogen er niet eens parkeren. Al hebben heel veel campers dat wel gedaan. Maar wij wagen het er niet op en zijn terug gereden zonder de zee zelfs ook maar gezien te hebben. Heel apart, want er is ook een restaurant.
Daarna rijden we in een ruk door naar Sagres. De P bij het fort is gelukkig uitermate groot, want er staan al veel campers. Maar nog plek genoeg dus.
We besluiten direct een rondje naar het fort te lopen, daar ligt een serie geocaches. We moeten daarvoor wel het fort in (EUR 3,00 p.p.). Het fort zelf vinden we een beetje tegenvallen, maar de kust zelf is echt schitterend. Mooie kliffen en de zee is heel mooi lichtblauw. We zien vanaf hier ook Cabo de São Vincente, waar we morgen heen gaan.
Een leuke wandeling maar nu ben ik echt KO. Door die verkoudheid voel ik me niet optimaal. Hoop dat dat morgen beter is.
 |
| fort bij Sagres |
10-04 Sagres - Cabo de São Vincente - Sagres
Een heerlijk stille plek hier in de nacht, je hoort alleen de zee. Maar het surfdorp komt wel vroeg tot leven. Als wij rond 7 uur opstaan, heb ik al menig schuifdeur open en dicht horen gaan en lopen de eerste surfers al in hun pakken met hun board naar het strand.
Niet veel later vertrekken wij ook met de camper richting Cabo de São Vincente, de meest zuidwestelijke punt van het vasteland van Europa. We doen eerst een paar caches bij de vuurtoren, die langdurig gesloten is. Raar, want daar zijn de enige toiletten en er zijn hier echt heel veel toeristen, bussen vol. Een van de caches die Georg logt is de meest gevonden cache van Portugal: The end of the world. Ik had deze al een paar jaar eerder gelogd toen ik hier op fietsvakantie was met mijn moeder.
Daarna eerst maar ‘ns even ontbijten. Heerlijk, zo’n rijdend huis bij je. Na het ontbijt proberen we 2 nieuwe vruchten uit. De eerste blijkt een soort “boomtomaat” te zijn en ik vind het niet echt lekker: zuur en bitter. De tweede (geen foto van) is een cactusvrucht, net zo eentje als we laatst ook geplukt hadden. Maar dan ontdaan van stekels en rijp. Hij smaakt een beetje meloen achtig. Leuk om geprobeerd te hebben maar niet voor herhaling vatbaar.
Na het ontbijt maken we een wandeling langs de kust en zoeken wat geocaches. Het is hier echt schitterend en als je 200 meter van de P vandaan bent, kom je al niemand meer tegen. Niet veel later begrijpen we waarom. Het is echt heel zwaar lopen hier op al die puntige keien. Er is echt helemaal niets van een pad en je stapt van punt naar punt. De hele ronde maken we dan ook maar niet af. Op een gegeven moment maken we een doorsteek van de zuid- naar de westkust. Ook hier is het prachtig met al die bloemen en het zicht op zee. Maar ook hier loopt het niet beter. Dus we gaan langzamerhand weer op de camper aan.
En dan doen we natuurlijk wat vele toeristen hier doen, vooral Duitse. We kopen de laatste braadworst voor Amerika. Met certificaat! Haha wat een giller, maar lekker was het wel.
We maken de camper weer klaar voor vertrek en rijden terug naar ons stekkie in Sagres. Er staan alweer veel campers, maar het is een rustige en gemoedelijke plek. Later in de middag lopen we nog een klein rondje en bekijken de vele nationaliteiten, maar ook de soorten en maten campers. Van mega groot tot zeer klein (ook hier wordt in auto’s geslapen) en van zeer nieuw en modern tot “daar kan je de weg toch niet mee op”.
We duiken op tijd ons bed in. Ten eerste omdat het hier morgenochtend waarschijnlijk vroeg dag is en ten tweede omdat ik me al wel wat beter voel, maar echt fit ben ik ook niet. Ik heb een kop vol snot en derhalve ook een beetje hoofdpijn. Hopelijk na een goede nachtrust morgen weer het ventje.
 |
| Kaap São Vincente |
11-04 Sagres
Vandaag gaan we het stadje even bekijken. Met een paar 100 meter zijn we er al en tot onze verbazing is het hier direct toeristisch met allemaal restaurantjes enzo. En een VVV met WiFi, dus Polarsteps is weer bij. De bedoeling is totaan de Intermarché te lopen, brood te halen en via de andere kant terug.
Zodra we 10 meter verder lopen, is al het toeristische verdwenen en is het weer net zo’n slapend stadje als de andere Portugese dorpen. Wel is duidelijk te zien dat het hier welvarender is, want de huizen zijn ruimer en duidelijk beter onderhouden.
Ook bij de Intermarché merk je het aan de producten. We zien voor het eerst koffiemelkpoeder, dat was nergens te verkrijgen. We zien pindakaas. En Campingaz flessen. Net degenen die wij moeten hebben is natuurlijk uitverkocht, maar ze zitten wel in het assortiment, dat is ook voor het eerst. “Misschien morgen” wordt er gezegd.
Maakt niet uit, voorlopig hebben we nog genoeg gas. En brood hebben we wel kunnen kopen. We loggen nog 2 caches en gaan dan terug naar de camper.
In de middag luieren we in de camper, daar is het koeler dan buiten. We monteren nog een deel van de video en we eten restjes-salade. Niet heel bijzonder, wel voedzaam en de verse voorraad is weer op. Ook Georg is blij met een dagje luieren deze keer. We hebben weer een buurvrouw oeioeioei…. Wat sommigen doen om aandacht te krijgen is echt ongelofelijk. We staan hier niet op een camping, maar op een parkeerplaats net buiten de stad waar misschien 50-75 campers staan. De dame in kwestie zit niet alleen in haar string-bikini naast de camper - wat natuurlijk al helemaal niet mag want campinggedrag en dat is verboden. Nee, ze loopt gewoon ook paraderend over de parking naar het strand. Jullie begrijpen het al: Georg heeft weer de middag van z’n leven🤣. Oh ja: ze heeft ook nog gedouched achter de camper - jammer genoeg voor Georg niet naakt. Die is vast voor het eerst met de camper weg. Heeft er net zo eentje als wij. Die zal morgen wel door haar water heen zijn 🫣.
Verder heb ik dubbel pech, want ik ben niet alleen verkouden, ik ben vanmiddag ook door m’n rug gegaan😩. Hopelijk knapt dat snel op!
In de avond lopen we nog even naar het strand om de zonsondergang te kijken. Het is er een perfecte avond voor. En wat een schitterend gezicht: de surfers op de voorgrond in de schemering en op de achtergrond die oranje bal die langzaam in de zee verdwijnt. Een mooie afsluiting van de dag.
 |
| zonsondergang Sagres |
12-04 Sagres - Vila de Bispo
Wat een rotnacht. Ik kon echt de slaap niet vatten, geen idee waarom. En later in de nacht sloeg het weer om en ging het flink waaien. Toen was het helemaal gedaan. Om 5 uur hebben we het hefdak naar beneden gedaan, want het werd steeds heftiger. Ik heb alleen nog maar wat gedommeld. Georg heeft gelukkig wel geslapen en behoorlijk lang.
Het waait nog steeds als we opstaan dus we besluiten direct te vertrekken. Eerst naar de Intermarché, dan drinken we later wel koffie en thee. De voorraden zijn dus weer aangevuld, helaas waren er geen gasflessen.
Daarna zijn we naar de P van het VVV gereden, waar we WiFi hebben. Terwijl wij op het gemakje ontbijten, wordt vlog 6 online gezet. Vanavond (vrijdag) om 1700 uur wordt hij voor jullie zichtbaar. Ik voel me nog steeds rot en besluit de thermometer even te pakken. Wat ik al dacht: verhoging. Balen! Gelukkig is Georg nog fit en duimen dat dat zo blijft. We leven tenslotte in een heel kleine ruimte met z’n tweeën. En waar ik het opgelopen kan hebben, echt geen idee. Zo erg waren we niet onder de mensen de laatste tijd.
Al met al duurt het een behoorlijke tijd voordat de video erop staat. Ik vind het niet erg, ik luier een tijdje op bed. Voor Georg vind ik het vervelend, maar hij klaagt niet en zorgt goed voor me.
Rond 16 uur is alles klaar en maken we een nieuw plan. Uit eten bij een restaurantje een half uur naar het oosten gaat hem niet worden vandaag. We proberen een camperplaats te vinden die kant uit. Dat lijkt ook niet gemakkelijk. Georg stelt voor dan maar bij de Lidl te overnachten zo’n 15 minuten het binnenland in, hopelijk niet zoveel wind. Geen leuk plan maar ik denk wel verstandig. Als het niet lukt om een plekje te vinden en we moeten langere tijd zoeken, word ik ook niet blij van.
Inmiddels staan we er - met nog een paar andere campers en hebben we simpel gegeten: aardappelsalade en worstjes van de Lidl. Energie om te koken heb ik niet en echt trek ook niet. Laat het alsjeblieft beter gaan morgen, dit is echt niet leuk, ook niet voor Georg.
 |
| overnachten bij de Lidl... |
13-04 Vila de Bispo - Barão de São Michuel
Een stuk beter geslapen vannacht en ik voel me dan ook een stuk beter als ik op sta. De koorts is weg, de verkoudheid lijkt minder, maar ik hoest inmiddels wel behoorlijk.
We besluiten een klein rondje door het dorp te lopen met wat caches en daarna nog maar eens te zien hoe ik me voel. De eerste stop is bij een winkel waar ze gasflessen verkopen en na wat doorvragen ook degene die wij nodig hebben. Ze gaan om 13 uur dicht, dus voor die tijd willen we dat geregeld hebben.
Leuk om even door het dorp te lopen en de DNF te loggen die hier voor mij al sinds 2016 ligt…. Nu vond ik hem vrijwel onmiddellijk, aan de overkant van de straat waar we destijds gezocht hebben. Duizenden caches meer ervaring zullen we maar zeggen….
We lopen terug naar de camper om onze lege gasfles om te wisselen voor een volle. Zo, dat is mooi, kunnen we weer een maand langer in Iberië blijven als we willen. Daarna lopen we naar de Lidl voor brood en dan is het etenstijd. Het eten smaakt me weer een stuk beter, dat is een goed teken.
Maar daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Even overwegen we of we hier nog een dag blijven. Maar dan komt Georg met het idee van de vrij nieuwe app VanSite. Op 11 kilometer van hier kunnen we daar een plekje boeken bij een particulier met douches enzo. Dat is misschien ook wel een keertje relaxed. Zo gezegd, zo gedaan. De bevestiging en het adres komen vlot binnen en wij vertrekken.
Ter plekke aangekomen is niet geheel duidelijk waar we zijn moeten, dus we parkeren de camper en gaan te voet op zoek naar het adres. We zien geen huisnummer. Navraag naar het huisnummer heeft ook geen resultaat. Terwijl Georg het telefoonnummer uitprobeert, zie ik dat onze boeking inmiddels door de persoon in kwestie is gecancelled…… Shit, daar staan we in the middle of nowhere. Nou ja, dat staan we wel vaker tenslotte. Dus we inspecteren de omgeving en besluiten op de P te blijven overnachten. Er staan nog 2 andere campers, geen idee of ze bewoond zijn of van buurtbewoners.
Kort daarop komt een echtpaar terug bij hun camper. We spreken ze aan. Zij hebben hier vannacht naar volle tevredenheid geslapen en het is een heel vriendelijk dorpje. Nu zijn we nog meer gerustgesteld. We krijgen van de Engelsen nog wat tips voor de omgeving, altijd leuk. Zij komen hier al jaren lang in de regio, elke winter een maand of 6.
Daarna wil ik nog wat slapen maar dat lukt niet echt. Nou ja, luieren doet ook goed. Misschien wel een teken dat ik weer fitter aan het worden ben. Ik ben in elk geval weer fit genoeg om te koken, dus we maken een grote pan chili con carne, genoeg voor 2 dagen.
Morgen maar weer eens kijken wat de dag brengt.
Het kaartje dat jullie bij de foto’s (op PolarSteps) zien zijn de waymarks die Georg onderweg aangelegd heeft. Op deze manier legt hij onze route (ook) vast.
 |
| dan maar hier slapen... |
14-04 Barão de São Michuel
Het zou een heerlijk rustige plek geweest zijn als …… je hier niet zoveel blaffende honden zou hebben (echt niet normaal) ……. en als er niet midden in de nacht een auto naast ons gestopt was (blijkt iemand uit het dorp te zijn die in z’n camper overnacht heeft) …… en als er geen mug in de camper had gezeten….. Anyway niet lekker uitgerust en laat wakker.
Na een kopje koffie en thee vertrekken we te voet voor een geocacherondje. We starten in het dorpje. Echt weer zo’n klein slaapstadje waar we nog niet eens een bakker vinden. Het ziet er wel goed onderhouden uit.
Daarna lopen we de heuvels in. Het is een licht glooiend landschap en overal weer vol bloemen. Het lijkt wel of er overal kleine hippie communities zijn met campers met een vaste luifel, een pipowagen, een stacaravan of gewoon kleine schuurtjes. En bijna allemaal buitenlandse kentekens, veel Nederlands ook. Net als die camperaar van vannacht: die woonde hier maar was Italiaan. Er lopen hier ook veel Engelstaligen rond en de jeu-de-boulers bij de camper zijn Fransen. We hebben geen idee hoe het zit hier.
Georg probeert nog een nachtje te boeken bij de dame hier van VanSite, maar die zit nu ineens vol de komende dagen. We wilden die dame namelijk uithoren hoe dat hier werkt. Kun je hier zomaar een stuk grond kopen en er een caravan neerzetten ofzo?
Het was een mooie wandeling met een straffe wind - alweer. We hebben alle caches gevonden en Georg kon zelfs een keer een boom in, lekker even kind zijn.
Rond 14 uur zijn we weer terug. Lekker wat eten, luieren, computeren en over de toekomst praten. Hoe gaat ons reisleven er in de toekomst uitzien? Deze reis heeft ons in elk geval al wijzer gemaakt: de huidige camper gaat eruit. Te lastig met kou, wind en regen. Nu maar eens even goed nadenken hoe en wat verder.
Maar niet te ver vooruit lopen, eerst maar eens even genieten van deze reis. Het einde ervan is nog niet in het zicht, maar het einde van het slechte weer wel! Morgen vertrekken we voor nieuw avontuur!
 |
| geocachen in de omgeving |
15-04 Barão de São Michuel - Luz
De zon is nog niet boven de heuvels als wij er al uit zijn. Onze adem vormt wolkjes, het is echt nog koud, maar het belooft een mooie dag te worden. We maken de camper klaar en reizen door.
Al snel komen we aan bij onze bestemming: Luz. We hebben een tip gekregen voor een goed restaurant hier en willen daar vanavond gaan eten. Mits we hier ergens in het dorpje kunnen slapen, want veel mogelijkheden staan er niet in P4N. Het restaurant zelf heeft ook een P, eerst daar maar eens kijken. Tot onze verbazing blijkt hier een hele VanLife community te staan. Een stuk of 10 campers, van alles en nog wat, de langste wel 10 meter. En eentje - waar wij de onze naast parkeren - lijkt niet vervoerbaar meer. Een soort hippies, al gauw komt de klankschaal tevoorschijn en hebben we muziek.
Eerst maar eens wat eten! Het is pas 10 uur maar we rammelen allebei van de honger. Bij mij begon het vannacht al, geen idee waarom. We vragen aan de buren waar we brood kunnen halen. Blijkt er uitgerekend vandaag aan het strand een man brood uit z’n auto te verkopen. Wij lopen erheen en kopen een broodje. 5 euro, oeps, doet me aan ons Zwitserse stokbrood van destijds denken waarbij we zo afgezet zijn door een franc/euro wisseltruc. Maar zo voelt dit niet voor mij. Zo sponseren we de locals, die het heel wat slechter hebben dan wij.
Terug bij de camper is het brood me echt het geld waard. Echt overheerlijk, kakelvers en super knapperig. We kunnen er weer even tegen (en er is nog een half brood over).
Het is nog voor 12 uur als we op pad gaan. Eerst maar eens even bergop voor wat caches. Pfffftttt was gaat dat recht omhoog en wat een geitenpaadjes. Wel een prachtig uitzicht op de camper en het stadje en later ook op de kust. Eenmaal boven aangekomen, blijken we achter het hek te zijn terecht gekomen waarop staat gevaarlijke kliffen, niet achter het hek, oeps. Er loopt hierboven gewoon een wandelpad met behoorlijk wat toeristen en ook vanaf hier prachtige uitzichten. Ik had bij het naar boven klimmen al gezegd: zo ga ik niet naar beneden. Dat lost zich gelukkig gemakkelijk op want er gaat hier ook een “gewoon” (voor Portugese begrippen dan) wandelpad naar beneden. Het loopt ook rechtstreeks naar het dorp, waar we ook nog even heen willen. Dan kom je wel echt direct in het toerisme uit hoor. Zo toeristisch als hier, zagen we het nog niet. Een echte boulevard en terrasje na terrasje. Ze zitten ook allemaal vol, want het gaat richting de 30 graden. Niet te geloven toch? Halverwege het dorp komt de man met de hamer langs bij mij en besluiten we terug te lopen naar de camper.
Dak omhoog, tropenstand en het is al heel snel aangenamer in de camper dan buiten. Wat dat betreft zullen we ons busje wel gaan missen hoor. Is zo heerlijk koel te houden!
We luieren wat, computeren wat en Georg vraagt wel 100 x is het al half 7. We gaan namelijk lekker uit eten vanavond in het restaurant waar de P bij hoort. Tip gekregen van onze vriend Wim Kuipers dat dat zo goed is. En ja, inmiddels zitten we uit te buiken en het was voortreffelijk! Echt van genoten. Dank voor de tip! Vanavond doen we niet veel meer en morgen gaat de reis weer verder. De politie komt hier regelmatig langs. Camperen is hier prima maar oh wee als je niet in een vak geparkeerd staat! Maar ja, wij voelen ons daardoor wel veilig. De Engelsman die over de camperaars komt klagen wordt weggestuurd met “ze mogen hier staan”.
 |
| zicht op Luz |
16-04 Luz - Lagos - Luz
Wat een heerlijke plek is dit in Luz. Nadat het restaurant dicht is (richting 23 uur) wordt het doodstil hier. Alleen de hier geparkeerde vrachtwagen verdwijnt ergens midden in de nacht en daar word ik natuurlijk wel wakker van. Maar ik slaap vlot weer in en word uitgerust wakker (eindelijk!). Klaar voor de volgende (korte) reis in ons nomadenbestaan.
In Lagos mogen we niet richting de P die we uitgezocht hadden, dus we parkeren wat eerder. Het is ons nog niet helemaal duidelijk of wij er met ons busje ook niet mogen rijden als er verboden voor campers staat, maar we riskeren het maar niet. En eigenlijk past dit prima, want het vlonderpad langs de kust begint hier al. We willen naar de bekende Ponta da Piedade. Zo hebben we lekker een flinke wandeling langs de kust. Prachtige uitzichten hier op de bijzondere rotsformaties. Veel grotten (die we van bovenaf niet goed zien) en bogen waar de zee doorheen stroomt. En vele, vele bootjes met toeristen die het vanaf zee bekijken. Schijnt ook heel mooi te zijn en kan ik me goed voorstellen. Ze varen soms met de bootjes door de bogen. We zien ook kajakkers en mensen die er zwemmen - kennelijk vanaf de bootjes want anders is het wel heel ver zwemmen.
We lopen door tot het einde bij de vuurtoren. Daar is de enige trap die je naar beneden kunt. Eerder was er ook eentje maar die is afgesloten. We lopen helemaal naar beneden maar helaas geen strand daar. Zelfs hier zit een bootverhuurder, dat is het enige wat hier beneden is. En een beetje koelte van de zee. Kunnen we goed gebruiken, want het is al 2 dagen echt bloedheet, richting 30 graden. Lekker hoor, maar onze lichamen moeten er wel even aan wennen.
Dan lopen we de trap weer op. Poeh, geen zuchtje wind hier….. Boven rusten we even uit in de schaduw en drinken wat water. Daarna gaan we terug naar de camper. Dat is ook best nog een flinke tippel.
Vervolgens is het tijd een wasmachine te gaan opzoeken. De eerste poging mislukt. Die bij de Intermarché is defect. We lopen er wel even naar binnen voor een paar kleine boodschapjes, maar veel hebben we niet nodig. Best wel jammer want hij is mega groot en heeft een ruim assortiment.
We rijden door richting de haven waar ook wasmachines zouden moeten zijn. En jawel! Prima wasmachines en drogers met internet. Helaas niet totaan de camper, maar tijdens het wachten wel genoeg tijd om Polarsteps online te zetten.
Het is richting 17 uur als we klaar zijn. Nou ja klaar, alles moet nog gevouwen en opgeruimd, maar dat besluiten we later te doen. We besluiten ook dat we niet hier in Lagos een plek gaan zoeken. Hier is weinig, alleen maar bij 2 supermarkten in de drukke stad. Nee, we rijden deze keer terug naar onze oude stek in Luz. Was zo’n heerlijk plekje en zo lekker stil in de nacht. Is weliswaar de verkeerde kant uit, maar slechts een minuut of 10, dus dat heb ik wel over voor een goede nachtrust.
Er was nu helemaal achteraan plek, dus daar staan we nu. Het is echt veel rustiger dan gisteren, er staan maar enkele campers. Helaas wel de vrachtwagen weer maar daar staan we nu een flink stuk vandaan. Lekker om hier weer te staan, voelt een beetje als thuiskomen.
De avond hebben we (gedeeltelijk) besteed aan “de rest van Portugal”. Wat gaan we nog doen tot het eind van de maand. Want eind van de maand trekken we Spanje in, wordt hoog tijd.
Maar eerst hier in Portugal nog 1 of 2 mooie wandelingen, een - hopelijk - mooie camperplaats met douches en WiFi en dan nog een paar dagen fietsen - zou dat eindelijk echt gaan lukken….?
Stay tuned en voor nu slaap lekker.
 |
| Ponta da Piedade |
17-04 Luz - Portimão
We hebben het heerlijke stekje in Luz verlaten en zijn eerst op zoek gegaan naar de eerste levensbehoefte: water! En dat valt nog niet mee hier in de regio kan ik je vertellen. Veel watertaps zijn afgesloten of het zijn taps waar je alleen een flesje vullen kunt. P4N levert geen oplossing. Maar gelukkig hebben we onze favoriete geocaching-app Cachly nog. Daar kun je ook op POI’s zoeken, zoals bijvoorbeeld drinkwater. De eerste mogelijkheid daar blijkt ook alleen maar een kraantje om uit te drinken, maar de tweede mogelijkheid lukt prima. Een begraafplaats, daar lukt het bijna altijd.
Met de tanks weer vol rijden we naar onze eindbestemming van vandaag. We hebben een beetje een rustdag vandaag en reizen maar een half uurtje. Uitgezocht vanwege de mooie referenties van deze parkeerplek. Er hangt ook echt een gezellige VanLife vibe hier en er staan veel campers op diverse plateaus. Wij staan ongeveer op het middelste.
Na wat gegeten te hebben brengen we de middag luierend door en we werken wat achterstand weg in de montage van de volgende video. Maar rond half vijf begint het toch wat te kriebelen en gaan we nog even op pad om de omgeving te verkennen. Je bent hier echt in 2 minuten aan het strand. Maar dat doen wij niet, wij lopen naar boven de klippen op. En het is hier alweer zo fantastisch! Rotspunten die uit de zee omhoog steken, bogen, grotten, oranje kleuren. We kijken alweer onze ogen uit. Wat een prachtige wandeling!
Rond half 7 zijn we bij de camper terug met flinke trek. We hadden salade in de planning maar dat worden wraps. Lekker snel klaar en voedzaam. En zo hebben we op onze rustdag toch nog aardig wat kilometers in de benen, maar geen spijt van!
 |
| de rotsen bij Portimão |
18-04 Portimão - 7 hanging valleys trail
Bijtijds verlaten we de fijne plek in Portimão want we hebben vandaag een flinke wandeling op het programma staan. Maar onderweg stoppen we eerst even bij de Aldi voor kaas en brood.
We gaan vandaag de 7 hanging valleys trail lopen, schijnt een van de mooiste wandelroutes van Europa te zijn. Wat het een beetje vervelend maakt is dat er langs de kust hier nergens campers mogen komen. Dus wij moeten een heel eind van het startpunt parkeren en dan naar de start - gedeeltelijk langs de straat - lopen. Wat wel prettig is, is dat de parkeerplaats er prima uitziet om te overnachten, dus dan hoeven we niet meer te verkassen als we straks terug komen.
Eenmaal naar de kust gewandeld, blijkt het nog net geen file lopen. Wat is het hier druk! Je loopt weer boven aan de klippen langs en beneden varen weer vele, vele bootjes, ook zowat in file. Ja, met tientallen mensen op 1 boot hoor. De kust is hier namelijk het mooiste te bekijken vanaf een boot (of kajak of sup). Er zijn hier namelijk grotten waar je in kunt varen met strandjes waar je alleen vanaf zee zijde kunt komen. De meest bekende is de grot van Benagil. Wij komen daar ook langs, maar dan boven. Je kunt ook van bovenaf de grot inkijken, maar de hekwerken staan zover naar achteren, dat je eigenlijk niets ziet. Iedereen klimt er onderdoor om te kijken. Maar ja, die hekken staan hier niet voor niets. Je staat (of loopt) over stukken waar gewoon niets onder is. Door de weersinvloeden storten er regelmatig stukken in. Nee liever niet als wij daarop staan!
We hebben een prachtige wandeling en komen langs diverse baaien en strandjes - bij eentje kun je er op via een soort grot. Prachtig, maar erg, erg druk. Hoe druk zal het hier in het hoogseizoen zijn?
Dit was voorlopig even onze laatste wandeling langs de kust. Morgen gaan we de rust een beetje opzoeken. Maar eerst maar eventjes op het gemak in de camper bijkomen van een pittige wandeling.
 |
| 7 hanging valleys trail |
19-04 "7 hanging valleys trail" - Alcantarilha - Amendoeira
Na een rustige opstart vanmorgen zijn we weer doorgereisd. Onze route gaat door het dorpje Alcantarilha. Ook daar is een bottenkapel. We hebben er natuurlijk al eentje gezien pas geleden, maar ja, als we er zo langs komen….. Bovendien kunnen we pas na 16 uur op onze eindlocatie terecht, dus tijd genoeg. En er blijkt een virtual te liggen, past dat even goed! Deze Capela dos Ossos is veel kleinschaliger en daardoor heel anders. Je bent er gewoon helemaal alleen en je kunt de botten net niet aanraken, er staat een traliehek voor. Het zijn ongeveer 5000 botten, ongelofelijk. Geen spijt van deze stop! We lopen ook nog even een rondje door het dorp. Klein maar fijn zo te zeggen. Een mooie oude wasplaats, een “tempel” uit 1703, kleine restaurantjes en zeer vriendelijke mensen. En we zien hier voor het eerst papaya- en amandelbomen.
Toevallig komen we langs een kerkhof met een waterkraan dus voor de zekerheid rijden we daar later even met de camper langs om die ene jerrycan die leeg was ook weer vol te maken. Bij de Aldi waren we ook, dus de kasten zitten ook weer vol, we houden het wel 2 dagen uit op onze volgende stek.
We doen namelijk weer een poging via de app VanSite. De vorige poging is mislukt zoals jullie weten. Ook nu was het niet echt makkelijk. De opgegeven locatie was in the middle of nowhere, geen huis of iets te zien en er was nauwelijks bereik daar. Dus hoe kom je dan met elkaar in contact? Is uiteindelijk gelukkig gelukt, want nu we er eenmaal staan is het schitterend. Je staat in de tuin van een particulier en vrijwel alles is aanwezig: douche, toilet, WiFi, stroom, water. Alleen je vuilnis zelf meenemen als je weggaat. Top locatie.
Voor het eerst worden de piepers buiten geschild. Om later ook buiten te eten is het helaas wat te fris.
En nu zitten we lekker in de camper na te genieten van een heerlijke warme douche en fris gewassen haren. De 3e deze reis. En voor de grapjassen onder jullie die denken dat wij stinken (we noemen geen namen maar het begint met een L): je kunt je ook met koud water wassen….. En Georg zijn baard is er af, de baard van 9 weken want zo lang zijn we al weer bijna onderweg!
 |
| bottenkapel Alcantarilha |
20-04 Amendoeira
Wat een rotnacht! Om half 2 had ik nog steeds niet geslapen. Al weer die blaffende honden. Dat is toch echt wel een dingetje hoor hier in Portugal. Overigens niet hier van de eigenaar maar bij de buren. Bovendien geen al te lekker weer en er komt wat regen naar beneden. Een goeie dag om te luieren. Waren we toch al van plan hier, maar eigenlijk wel lekker buiten en niet in de camper. Staan we eindelijk ergens waar de stoelen buiten mogen…..
Maar gelukkig is alles goed gekomen. De regen stelde niet heel veel voor en trok snel weg. Wij hebben een heerlijk rustig dagje gehad en wat administratie weggewerkt omdat we WiFi hadden. Maar ook gewoon relaxed wat filmpjes gekeken. En we hebben de intro van vlog 7 opgenomen, maar er helaas niet aan toe gekomen de video af te monteren. Geluid en muziek moet nog, dus dat neemt nog wel even tijd in beslag.
Eind van de dag hebben we nog een heerlijke wandeling gemaakt door deze landelijke omgeving. We staan hier midden tussen de sinaasappelbomen en hebben er onderweg eentje geplukt om te proeven. Nadat we in het vorige dorp de eerste amandelbomen zagen, staan we er nu gewoon naast eentje. En we zien hier de eerste johannesbroodbomen. De eigenaar van dit grondstuk leerde ons daarover een leuk weetje. Omdat de pitten van deze boom altijd ongeveer even zwaar zijn, werden ze vroeger gebruikt om te wegen.
Het was echt een heerlijke luie dag en het is een fijne plek hier met zeer vriendelijke mensen. En lekker voor het eerst buiten gegeten: zelfgemaakte aardappeleiersalade.
 |
| we zijn in de sinaasappelregio |
21-04 Amendoeira
Vannacht dus heerlijk geslapen! De honden waren kennelijk nog moe van de laatste nacht, want die hebben zich totaal rustig gehouden. Lekker uitgerust zijn we allebei al om 7 uur wakker en het zonnetje schijnt al.
We hebben een dagje bijgeboekt op dit heerlijke plekje. We genieten van de rust die de tuin waar we staan uitstraalt. Lekker buiten kunnen zitten, deur op laten (want er is hier toch niemand), buiten zitten en last but not least: wifi.
Het was een lekker relaxed dagje waar eigenlijk weinig over te melden valt. We zagen een bijzonder vogel in “onze” tuin. Die zagen we al vaker. Weet iemand wat het voor vogel is? De brandweer met zwaailicht reed hier vlak langs. Toen werden we toch wel even waakzaam, want het is hier wel droog, dus als er brand is…. Maar kennelijk niets aan de hand. En er staat weer een video voor jullie online, dus helemaal stil gezeten hebben we niet!
Inmiddels is er nog een tweede camper aangekomen. We hebben nog even gezellig een kletsje gemaakt met de bewoners ervan. Zij komen uit het zuiden en hebben vaker gebruik gemaakt van VanSite, de app die ons hierheen gevoerd heeft. De locaties zijn vaker moeilijk te vinden, maar meestal prima in orde.
Nu nog even lekker een avond filmpjes kijken en dan verlaten we morgen deze heerlijke plek weer.
 |
| overnachten in de "tuin" |
22-04 Amendoeira - Alte
Onze eerste stop vandaag is in Alte. Van de host van de CP de tip gekregen dat daar een waterval is en dat het ook een gezellig stadje is. Dus we gaan maar eens even poolshoogte nemen. Vanaf de P zie je de rivier al, er gaat een trap naar beneden, dus dat is een makkie. We hadden gelezen dat de waterval maar een heel klein straaltje geeft door de droogte, maar ons valt hij niet tegen. Het is een hele mooie, hoge waterval die in een prachtig blauw meertje uitkomt. Enkelen wagen zich aan pootje baden, maar niemand zwemt, dus het water zal wel heel koud zijn. Doet me denken aan zwemmen onder de waterval in Frankrijk, wat was dat toen koud. Nu domweg niet aan zwemkleding gedacht. En aangezien Georg toch niet wil, heb ik ook geen zin het alsnog te gaan halen. Maar mooi is het hier, zeker geen spijt dat we gegaan zijn.
We lopen ook nog even naar het dorpje. Als wij daar aankomen, komt er net een begrafenisstoet aan. De kist in een auto, daarachter iedereen te voet. Er staan ook dorpelingen langs de kant om de rouwstoet een laatste eer te bewijzen. Ook wij blijven respectvol even langs de kant van de weg staan.
Daarna lopen we door het dorpje, dat heel gezellig aan doet. Vele restaurantjes, maar ook kunst en lokale producten. Smalle steegjes, bergop, bergaf, echt leuk. We lopen een rondje, halen brood bij de mini mercado en dan gaan we weer terug naar de camper om wat te eten.
 |
| zakkenroller in Alte |
TO BE CONTINUED...
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.