In deze blog bezoeken we "alleen" een begraafplaats (Sad Hill) en een woestijn (Bardenas Reales). Maar we hebben daar zoveel leuke dingen meegemaakt! Bij Sad Hill maakten we een schitterende wandeling over de bergkam, we hadden een pistool in handen en in het donker was er heel spannende trommelmuziek. Bij de woestijn hadden we een camperplaats bij kleurig verlichte rotswoningen, een mooie wandeling - zonder geocaches - en de woestijn zelf was natuurlijk onze highlight. Veel plezier met deze blog!
 |
| met de camper in de woestijn |
22-05 Malpartida de Caçeres - Caçeres
Vandaag rijden we even naar de Mercadona en willen we water halen, om daarna terug te komen op dit heerlijke plekje zodat we nog wat administratie kunnen doen.
Eerst de Mercadona. Het is maar 3 km verderop en we nemen de binnendoor weg, via een zandweg en een paar wildroosters tussen de koeien door. Een leuke route!
Het is een mooie, ruim opgezette supermarkt en we hebben weer genoeg voorraad voor een paar dagen.
Dan rijden we door naar Cáceres zelf voor water. En we komen gelijk in de drukte uit. Poeh, echt niet meer gewend. De eerste watertap waar we uitkomen, geeft helaas geen water. Bij de tweede hebben we meer geluk: hij doet het!
Maar eerst doen we het hefdak omhoog om een hapje te eten. Het blijkt een heel rustig plekje aan de rand van het dorp bij een parkje. We gooien ons plan om en besluiten hier te blijven. Het internet op de vorige locatie was niet top en aangezien we wat administratie willen doen. Bovendien zijn we vanaf hier morgen weer vlot op de snelweg om een flink stuk te reizen.
Georg vult het water bij; ik richt de camper in om te kunnen blijven. Dan duiken we beiden achter onze computer. Dat gaat in het begin prima, maar daarna blijft het internet maar uitvallen, echt irritant. Ik ben er inmiddels mee gestopt. Balen, want ik heb nog echt een paar dingen te regelen.
Eind van de middag komen we nog even goed in actie. We wassen de camper aan de buitenkant. Die was echt helemaal oranje van het stof van al die auto’s tijdens het feest een paar dagen geleden. Het ziet er weer netjes uit - voor zover dat gaat met een doekje en water uit een lege, uitgespoelde melkfles. Maar in elk geval zijn onze zonnepanelen weer schoon, dat is het belangrijkste. De vloer binnen is ook weer spik en span, alleen de cockpit moet even wachten tot de spullen daar weg zijn en de stoel weer gedraaid is.
Georg heeft nog energie over, dus die pakt een plastic zak en handschoenen en houdt een opruimactie in het park. Niet te geloven wat hij veel verzamelt in korte tijd. Als iedereen nou voortaan gewoon z’n eigen troep weg zou gooien, dat zou een stuk helpen. De P waar we vanochtend stonden lag ook troep (niet zoveel als hier gelukkig), dat heb ik ook weggegooid voor we vertrokken.
Na het eten maken we nog een cacherondje. Een leuke wandeling en lekker om nog even te bewegen. Helaas van de 5 caches 4 niet gevonden.
We lezen en puzzelen nog wat en dan is het al weer bedtijd. Morgen weer een dag.
 |
| de camper is weer schoon |
23-05 Cáceres - Alba de Tormes
We zijn allebei vroeg wakker en besluiten eruit te gaan. Kunnen we ook vroeg gaan rijden, want we willen kilometers maken.
Voor we de snelweg opdraaien stoppen we nog even bij de Lidl voor brood en kefir.
Brood kopen kan Georg nooit zo goed aan. Binnen een half uur wil hij al stoppen voor brunch. Ik weet het nog een paar kilometer te rekken maar dan moet ik er echt aan geloven. We onderbreken - nu al! - onze reis voor een stop. Maar hij was het waard. Het smaakte lekker en we hadden een mooi uitzicht.
Dan rijden we weer een flink stuk door. Allemaal snelweg en het is heerlijk rustig, dus dat schiet lekker op. We rijden weer een nieuwe provincie in, dus we maken onderweg een stop voor een cache. Alweer eentje langs de wandelroute naar Santiago. We vinden de cache helaas niet en denken dat hij weg is. We zijn zo vrij een vervangend logboekje neer te leggen, kunnen wij in elk geval deze provincie op de kaart zetten haha!
Na de cache gaat de reis weer verder. We rijden nog steeds door een bergachtige omgeving, een soort plateau op 1000 meter hoogte met overal bergen. En dan ineens: sneeuw! In mei ligt er gewoon nog sneeuw boven in de bergen. Ook hier beneden op het plateau is het maar 17 graden.
Het laatste stuk gaat binnendoor. We hebben genoeg gereden voor vandaag, dus Georg zoekt een plekje voor de nacht uit. We komen heel mooi terecht. Een kleine P van een picknickplaats bij een via verde. Lekker een flink eind van de weg af. En overal rondom ons bloemen, in allerlei kleuren, echt schitterend!
Gelukkig hebben we hier - iets - beter internet, dus we kunnen een paar zaken regelen. Niet alles, maar het dringendste is gebeurd.
Tijdens het eten maken we een plan voor morgen. Lassen we een extra dag in voor de via verde of… We besluiten door te reizen. Fietsen vind vooral ik heerlijk, maar er zijn nog zoveel andere dingen die we willen doen en zien. En het einde van de reis nadert nu toch wel een klein beetje.
Morgen weer een reisdag dus op weg naar … nieuw avontuur.
Maar voor het zover is, lopen we nog even een rondje voor we naar bed gaan. Helaas geen caches hier, maar wel een prachtige wandeling over de via verde. Wat is het hier toch kleurrijk met al die bloemen. We zien ook de rivier beneden stromen, echt heel breed, het lijkt wel een meer. Hebben we onderweg ook vaak gezien. Wij vinden dat toch wel apart, altijd gedacht dat Spanje zo droog was. We hadden eigenlijk niet zo vaak zoveel water verwacht. Even verderop hebben we een prachtig zicht op de stad.
Dan is het weer tijd om terug te lopen naar de camper. We lezen en puzzelen nog wat en kort voor we naar bed gaan genieten we nog even van die schitterende oranje bal. De maan komt gigantisch groot en knaloranje boven de bergen uitpiepen. Wat een mooie afsluiting van deze dag!
 |
| overnachten tussen de bloemen |
24-05 Alba de Tormes - Contreras
We zijn weer zo vroeg wakker. Het was hier ook zo heerlijk stil in de nacht, dus we zijn lekker uitgerust. Alweer stralend weer en alweer erg fris. We vertrekken vlot en zien dan dat het maar 10 graden is. Best koud in onze korte broeken, dus tijdens het rijden zetten we de kachel even aan.
Al vlot stoppen we kort om een lekker stokbroodje te halen. We hebben besloten deze keer onderweg al rijdend ons brood op te eten. Georg had vanochtend al een bakje klaargemaakt met fruit, een ei en noten. Het stokbrood beleggen we met kaas en smullen maar. Ja ik weet het, eten onderweg mag officieel niet, maar we rijden over een doodstille, lange rechte weg en zo kunnen we vandaag echt even kilometers maken. Is gisteren een beetje tegengevallen met al die stops de we hadden.
Het is vandaag een beetje saai landschap. Heel vlak, maar meestal wel ruim 700 meter hoog. We wisselen het rijden een beetje af. Georg neemt ook een deel op zich. En we maken nog een stop voor een cache. Alle (sub)provincies, weet je nog wel. Lukt niet helemaal hoor, want soms rijden we maar een heel klein stukje door zo’n subprovincie heen en ligt er niet eens een cache. Of zoals vandaag een multi met een paar waypoints.
Deze cache lag bij een ziekenhuis. We hebben wel lol gehad hoor. De hint was “pas op voor voetgangers”. Leek ons nogal duidelijk, in het bord van de voetgangersoversteekplaats. Maar dat bord was nogal hoog. Dus ik ben via Georg zijn knie naar boven geklommen. Maar niets te vinden.
Ik weer naar beneden. Even overlegd. Ja de hint is duidelijk. En hier in Spanje zijn ze niet zo secuur met onderhoud. Kom, we leggen er zelf een logboekje neer. Ik weer via Georg z’n knie omhoog om het te plaatsen. Ik klauter naar beneden en gelijktijdig zien we een visdraadje. Het zal toch niet… En jawel, even hengelen en de cache komt tevoorschijn. Hing dus aan het draadje achter het muurtje. Ja, toen moest ik nog voor een 3e keer omhoog. We kunnen tenslotte niet een dubbele cache achterlaten…
Halverwege de middag komen we in de buurt van onze volgende overnachtingsplaats. We rijden hier weer door de bergen en het is echt prachtig. Mooie natuur en hele ruige rotsen. We komen later aan dan gepland, maar het lijkt een heerlijke plek om te staan. Een ruime P midden in de natuur bij een zeer speciale begraafplaats, maar daarover morgen meer. Het is hier heerlijk rustig. Geen andere camperaars. Alleen af en toe een toerist die ook het kerkhof komt bekijken. Het is het Sad Hill Cemetery, gaat er al een belletje rinkelen?
De rest van de middag luieren we wat en monteren weer een stuk van de video, want we hebben een beetje achterstand door de reisdagen.
Na het avondeten gaan we nog even op pad. De begraafplaats Sad Hill bekijken. Het is echt een gigantisch groot veld met allemaal houten kruizen. Maar er ligt geen mens begraven! Het is in 1966 gebouwd voor een filmscene van de bekende film The Good, The Bad and The Ugly met o.a. Clint Eastwood. Bij elk kruis is het gras een beetje opgehoogd, het is echt net echt! En het zijn er echt honderden. Leuk om dit in de avond te doen, want nu zijn we hier helemaal alleen. De zon schijnt en het is echt een spectaculair gezicht, vooral door die imposante bergen overal rondom ons heen. Dan verdwijnt de zon achter de bergen. Dat gaat echt razendsnel zoals de schaduw zich over het veld verdeeld. En de koelte met zich meeneemt.
We lopen terug naar de camper en lezen en puzzelen nog een uurtje voor we ons bed induiken. Het is hier doodstil, alleen de koekoek meldt zich nog steeds. Dat belooft een heerlijke nacht te worden.
 |
| begraafplaats Sad Hill |
25-05 Contreras
Het is nog donker als ik wakker schrik. Van de koekoek! En niet zo zacht ook, het lijkt wel of hij bovenop de camper zit. Georg slaapt nog en ik doezel nog wat verder. Dan wordt hij ook wakker. Het schemert nog en is nog geen 7 uur. Maar we zijn uitgeslapen en staan op.
Kijk nou! Voor ons lopen 10-tallen koeien. Op het veld bij de graven. Ik ga eerst naar buiten om foto’s te maken voor ze weer verdwenen zijn.
Dan komt de eerste auto al aan. Er stapt een man uit met een mandje. Hij verdwijnt in het bos. We zijn razendnieuwsgierig wat hij daar gaat oogsten of verzamelen, maar we zien hem helaas niet terug.
We vullen de rugzak met eten en drinken en gaan vroeg op pad. Een paar weken geleden was hier een event en toen is er ook een cacherondje neergelegd. Dat gaan wij nu doen.
Het begint direct met een uitdaging: een kudde koeien op het smalle voetpaadje. Wij houden afstand en moeten daardoor door stekelige brem en hebben de eerste bloederige krassen al aan onze benen. Dat zal in de loop van de wandeling nog erger worden. Tja….moet je maar geen korte broek aantrekken.
Het gaat onverwachts flink snel omhoog. Al heel snel kunnen we terugkijken op de begraafplaats. Echt een spectaculair gezicht van hierboven. Het is echt weer een prachtige wandeling en we blijven maar bloemen ontdekken die we nooit eerder gezien hebben. Misschien ook wel omdat we hier tot 1280 meter stijgen.
Boven aangekomen halen we het brood en de bananen uit de rugzak en genieten van ons welverdiende ontbijt - en het fantastische uitzicht.
Daarna lopen we een flinke tijd min of meer horizontaal over de bergkam. Totdat de caches ons weer naar beneden leiden. Dat gaat een stuk moeilijker en ik vrees al dat we misschien terug moeten. Een erg smal geitenpaadje met overal losliggende steentjes en je raadt het al: een diepe afgrond. Gelukkig komen we niet veel later op een veel beter begaanbaar pad terecht en kan ik weer van de wandeling genieten.
Het verloopt allemaal best vlot en de caches zijn goed te vinden. Al snel staan we weer beneden. Maar dan begint de volgende uitdaging. Hoe komen we over de rivier. Een duidelijk pad is het niet en de volgende cache ligt toch echt aan de overkant. Gaan we stroomop- of stroomafwaarts een mogelijkheid zoeken. Ik besluit naar rechts te lopen - verder van de camper af dus. Dat blijkt een goede beslissing, want na niet al te lange tijd liggen er stenen in het water waardoor je de overkant kunt bereiken.
Mooi zo en nu al cachend terug naar de camper. Moet niet zo moeilijk meer zijn, want we zijn en blijven nu in het dal. Ik had niet te vroeg moeten juichen. Het is erg moerassig hier en we moeten echt onze eigen weg zoeken om geen natte voeten te krijgen. Bovendien moeten we nog een keer het riviertje over naar de overkant. Maar het is gelukt! En bij de laatste cache ontmoeten we nog een paar andere cachers die wat sneller zijn dan wij en ook de ronde gelopen hebben.
We zijn inmiddels weer vlakbij het kerkhof waar het nu een stuk drukker is. Het is dan ook weekend. Op het gemak lopen we naar de camper terug. Wat een leuke ronde was dat. En…. alle caches gevonden en dat is hier ook heel uniek.
Het is inmiddels rond het middaguur, dus we lunchen eerst wat. Daarna duiken we achter de computer. Internet hebben we hier niet, maar dat is een goede gelegenheid onze achterstand met video monteren wat in te lopen. Er staat weer een video klaar om online te gaan zodra we WiFi hebben. Dus hou ons YouTube kanaal in de gaten.
Na het avondeten valt Georg zijn oog op een paar bezoekers aan het kerkhof die in cowboy kleding zijn. Verder is er vrijwel niemand meer. Hij is nieuwsgierig wat ze gaan doen, dus onze schoenen gaan weer aan en we lopen nog een rondje over het kerkhof. Die 2 zitten daar op het muurtje lekker een biefstukje te bakken. Wij zeggen goede dag en hebben al gauw een praatje. In een paar woorden want eentje spreekt geen Engels en de ander een paar woorden. Ze zien namelijk ons logo op onze rug en zeggen in eerste instantie geocaching. Dan zien ze dat het toch anders is en zeggen oh nee sorry. Jawel! Zeggen wij. Wel geocaching. Ze reageren enthousiast maar lijken zelf geen geocachers. Waarschijnlijk weten ze van de ronde hier.
Dan moedigen ze ons aan hun verkleedkleding aan te trekken. Aldus geschiedde. Met cowboyhoed en pistool en al. Zij hebben foto’s en video’s van ons gemaakt. Heel benieuwd naar het resultaat, want dat hebben we niet meer gezien.
Dan vertellen ze ons dat ze hier al de hele dag zijn en een graf gemaakt hebben. Ze tonen ons waar het is en hebben het weer over geocaching. Bij mij valt een kwartje. Zal die ene mysterie die hier is vlakbij hun graf liggen? We gaan even kijken bij het graf - dat echt schitterend is. Maar draaien ook een paar stenen om op zoek naar de cache. Maar helaas.
We lopen weer terug naar de cowboys en vragen naar nog wat aanwijzingen. En jawel, als we weer teruglopen, vinden we de locatie zowaar. Een “echt” graf met een kruis waarop geocaching Spanje staat. Hoe gaaf is dat! De cache zelf zou onder een steen moeten liggen. We draaien alle stenen om, maar vinden niets. Totdat Georg ineens onder een steen nog een heus graf ontdekt waar de cache in zit. Een hele grote container en hij zit vol met goodies, bijzondere coins (van geocachingtours), maar ook pathtags. Hoe gaaf is dat! Dankzij deze Spanjaarden alle caches hier kunnen loggen.
Inmiddels is het donker en de Spanjaarden zijn ook bij hun graf aangekomen. Ze vragen ons wat foto’s van hen te maken en dan nemen we afscheid van elkaar. Zij blijven nog even bij het graf. Wij lopen terug naar de camper. We zijn pas een paar meter van hen vandaan als de muziek begint. Een soort getrommel. Dat klinkt luguber hier zo over het donkere kerkhof. De Spanjaarden hebben een vuurtje gemaakt en trommelen wat. Maar goed dat we weten hoe vriendelijk deze 2 mannen zijn, want het klinkt heel duister…
Wat was dat een gave afsluiting van deze bijzondere dag, nietwaar Georg….?
 |
| cowboy GEOrg |
26-05 Contreras
Vandaag houden we een rustige zondag op deze heerlijke plek. Zonder internet nog wel, hoe rustig kan je het hebben….?
Eerst maar eens op het gemak ontbijten, daarna zien we wel weer. Op de parkeerplaats komen regelmatig auto’s aan (en vertrekken weer), maar wij staan een beetje afgezonderd tussen de bomen, dus we hebben nergens last van.
Behalve dat het lang koud blijft in de camper, omdat de zon hier pas rond het middaguur komt. Maar alhoewel we totaal verkeerd om staan voor de zon, redden de zonnepanelen het tot nu toe nog prima. Gisteren zijn we 2 x gedraaid. Vandaag hebben we besloten even af te wachten of de accu genoeg stroom doorkrijgt.
In de middag maken we nog een korte wandeling. Het is echt genieten zo mooi en stil het hier is. Dat laatste echt zodra je 10 meter van de P af bent. Iedereen stapt hier alleen maar uit om naar het kerkhof te kijken en rijdt dan door. Dat is echt zo jammer!
De zonnepanelen hebben hun werk prima gedaan, dus we hebben de camper niet hoeven draaien. Morgen gaan we deze locatie weer verlaten op zoek naar nieuw avontuur. Maar eerlijk is eerlijk, als ik hier nog een week zou moeten staan, zou ik ook helemaal happy zijn.
 |
| genieten tijdens een wandeling |
27-05 Contreras - Valdegeña
De koeien nemen nog even afscheid van ons voor we deze plek verlaten dus we hebben nog een mooie foto kunnen maken met de camper. Daarna vertrekken via een andere route, waardoor we nog even een laatste blik kunnen werpen op de vallei met de vele kruizen.
Beneden aangekomen stoppen we even om de route te bepalen en onze volgende overnachtingsplaats. Boven hadden we geen internet, dus dat lukte niet goed. Zodra we stilstaan komt ons een grote rookwolk voorbij. Kan niet van ons zijn zeg ik nog… Ik start weer en rij een rondje om Georg heen. Nou, het is wel degelijk van ons! Er komt een grote wolk uit onze uitlaat terwijl ik rij. Ik schrik me rot als ik het filmpje zie dat Georg gemaakt heeft. We kijken onder de auto en onder de motorkap, maar kunnen niets ontdekken. Georg controleert het oliepeil, ook prima. Geen idee wat er aan de hand is.
We besluiten verder te rijden en het goed in de gaten te houden. Ik voel me er niet lekker bij en wil graag ook nog even de koelvloeistof checken, dus een half uurtje verderop stop ik weer. Wat een timing! Hier kunnen we ook water halen; dat hadden we nodig. Nadat we de watervoorraad hebben aangevuld, gaat de motorkap nog een keer open, maar niets vreemds te ontdekken. Ook geen rook meer als we weer wegrijden. Misschien was het toch gewoon vocht dat eruit moest na een paar koude, vochtige nachten en een paar dagen niet rijden. Vanochtend moesten we zelfs de binnenkant van de ramen droog maken!
In de eerstvolgende stad slaan we proviand in bij de Lidl en rijden vervolgens door naar de MacDo daar vlakbij. Georg maakt onze brunch klaar. Ik start de computer op, gebruik de WiFi van de McD en laat de volgende video oploaden. Zo, die loopt, nu eerst een hapje eten.
We hadden gehoopt na onze brunch even naar de Decathlon hier tegenover te kunnen gaan, maar dat gaat hem niet worden. De video laadt echt maar procentje voor procentje en het duurt een eeuwigheid. Nou ja, we zitten hier best. Kunnen we een paar dagen achterstand inhalen, we hadden tenslotte een paar dagen helemaal geen internet. Maar het duurt en duurt en duurt…. Georg gaat even in z’n eentje naar de decathlon en koopt 2 nieuwe korte broeken. Dan is de middag al voorbij, maar de film nog niet eens halverwege. We rekenen even, zelfs als we hier blijven overnachten, is hij morgen nog niet klaar.
We besluiten de boel op te breken en naar E.LeClerc te rijden, wie weet gaat het daar beter. Maar daar is helemaal geen WiFi, dus daar zijn we snel weer weg. Georg offert een deel van zijn maandbundel op en we laden de video door via de hotspot. Ondertussen rij ik naar een overnachtingsplaats net buiten de stad. Na enig zoeken vinden we hem, maar de niet bezette parkeerplekken zijn te scheef.
Op zoek naar de volgende plek, een half uurtje verderop. Nee hè…. komen we in een dikke file terecht. Ze zijn strepen aan het trekken op de rijbaan en iedereen moet achter die streep-wagen aanrijden.
Enige tijd later lost de file op en bereiken we vlot het gehuchtje. Het lijkt een prima plek, dus we installeren snel de camper en koken onze maaltijd. Het is inmiddels al na 7 uur en wij eten normaal gesproken nog steeds gewoon om 6 uur. Dus jullie begrijpen het al: geen avonturen meer vandaag. En de video is nog steeds aan het uploaden als we naar bed willen, dus ook dat wordt een latertje.
 |
| mooie overnachtingsplaats onderweg |
28-05 Valdegeña
Het blijkt een heerlijk rustig plekje waar we terecht gekomen zijn, dus we besluiten een rustochtend in te bouwen. Vanmiddag zien we wel weer. Maar wel tijd genomen om de video helemaal af te maken en vrij te geven, dus die is nu zichtbaar voor jullie. Heel veel kijkplezier en laat vooral even een like en een berichtje onder de video achter. Dat waarderen we zeer en helpt ons beter gevonden te worden.
Na de lunch maken we een wandeling. Het is echt maar een gehuchtje hier, maar het is erg leuk. En de mensen zijn super vriendelijk. We lopen naar boven naar het kerkje, maar het is op slot. Dan lopen we via een heel lang niet gebruikt wandelpad (heel hoog gras) nog een stuk de berg op naar de enige cache hier in de buurt. Hij is al een paar jaar niet gevonden maar we wagen een poging. Die helaas mislukt, dus weer een DNF erbij.
De rest van de dag beleven we niet veel, maar genieten des te meer van dit heerlijk rustige plekje en de vriendelijke mensen hier in het dorp. Allemaal zwaaien ze vrolijk en zeggen gedag.
Morgen is het tijd Valdegeña te verlaten en de drukte wat meer op te zoeken op weg naar nieuw avontuur.
 |
| Valdegeña bekijken |
29-05 Valdegeña - Arguendas
Voor we deze plek verlaten, schaffen we nog even een pot honing aan bij de overbuurman. De vorige is bijna leeg (ja die van jou @Hilde!). En de motorkap gaat nog even open. Olie en koelvloeistof normaal, geen plasjes op de grond. Ik rij 2 rondjes en Georg blijft even buiten staan kijken. Niets te zien. Dus hopelijk loopt dit met een sisser af en was het echt gewoon vocht.
Onze eerste stop vandaag is al binnen een half uurtje. We waren eigenlijk op zoek naar water, maar zagen daardoor een gratis CP met warme douches. De navi stuurt ons verkeerd, dus ik moet even draaien. Laat dat nou net bij een supermarkt zijn, dus we hebben ook weer een stokbrood.
Daarna vinden we de CP vlot. Hij is mooi aangelegd en als we nog aan het begin van onze reis zaten, hadden we hier beslist een dagje gebleven. Nu blijven we alleen voor de douches, water en ons ontbijt.
We kunnen steeds makkelijker af zonder douchen. Gewoon met koud water wassen bevalt prima. Georg zijn haar wassen is geen probleem; het mijne net wat ingewikkelder. En deze douches kwamen precies goed getimed, want ik zei gisteren nog tegen Georg: ik wil m’n haar wassen. En ze waren heerlijk die douches kan ik je zeggen. Als je zo reist, leer je deze luxe extra waarderen.
We rijden daarna in een ruk door tot we bij de CP aankomen waar we willen overnachten. Hij ligt aan de rand van het stadje met zicht op de grotwoningen. Eerst even een bakkie en dan de omgeving verkennen.
Het stadje is niet erg bijzonder. Het heeft wel een mooie kerk en boven de kerk een mooi uitzichtspunt over de stad - waar vroeger ooit een kasteel stond. We ontdekken wel een leuk pleintje met een paar restaurantjes, waar we op een terras neerstrijken. Eerst maar eens een hapje eten. Menu del dia voor 20 euro met een ruime keuze uit gerechten. Waar doen ze het van?!? Drie gangen met brood, een drankje en koffie. De bediening was ook uitermate vriendelijk. De man in kwestie sprak nauwelijks Engels, maar raadpleegde voor ons steeds zijn vriendin Siri, zodat wij dat niet hoefden te doen. Na afloop konden we ook nog een stokbrood bij hem kopen, dus vanavond een vers stokbrood.
Na onze lunch bekijken we de grotwoningen. Er schijnen hier 50 gezinnen gewoond te hebben die hun huur niet meer konden betalen. Hup, een paar gaten in de rots boren, dan kunnen ze daarin. Ze leefden daar met hun huisdieren, die eerst door de woonkamer of keuken moesten om in hun stal te komen. Rond 1960 is hier een einde aan gekomen. Ze moesten hun woningen uit en verhuizen naar een soort sociale woningen in het stadje. Vele van de woningen zijn nu toegankelijk dus je krijgt een goede indruk hoe die mensen hier leefden. Voordeel is wel, dat deze woningen lekker koel zijn, want het is hier echt bloed- en bloedheet! De laatste week/weken zaten we steeds op 1000 meter en hoger, daar was het echt aanzienlijk frisser. We moeten echt (weer) even wennen aan de hitte.
Terug bij de camper blijken we naast een grote truck te staan: BerthatheBenz. Ze komen gezellig even bij ons buurten. Helaas nodigen ze ons niet uit binnen te kijken, want we zijn best nieuwsgierig hoe het daar uitziet…
Verder beleven we niet veel meer vandaag. We moeten echt weer even wennen aan de hitte, maar de camper is koeler als daarbuiten. Ik vrees dat het ook een warme nacht gaat worden. We waren kort ook nog even buiten en hebben per ongeluk minstens 1 mug mee naar binnen genomen. Vinden kunnen we hem helaas niet meer. Ik hoop dat die 2 dingen samen ons niet onze nachtrust gaan kosten…
 |
| de grotwoningen |
30-05 Arguendas
Het werd inderdaad een bloedhete nacht in gezelschap van een paar muggen. Desalniettemin redelijk geslapen. We zijn voor de wekker wakker en gaan er ook direct uit. Nu is het nog een beetje koel.
Helaas geen caches hier maar er staan wel 2 wandelroutes aangegeven, waarvan we er eentje kiezen. Die gaat hier direct achter de P omhoog.
Het gaat in het begin flink omhoog maar via een goed begaanbaar pad. De uitzichten zijn gelijk grandioos. Een beetje Amerikaans en het lijkt ook op Rousillon, maar minder gekleurd. We zien ook goed waarom er gezegd wordt dat dit gebied door erosie niet lang meer zal bestaan. Je kunt overal stukjes van de rotsen afbreken. Het is net een soort leem.
Ook hier is weer een grote bosbrand geweest, overal staan kale bomen vol roet. We komen een paar Fransen tegen onderweg, die ons duidelijk weten te maken dat de route niet verder gaat of onvindbaar is door de brand. Wij hebben een goede kaart, dus besluiten het erop te wagen. Zij volgden de bordjes. We bieden hen nog aan dat ze met ons mee kunnen lopen, maar zij besluiten terug te gaan.
Al gauw komen we inderdaad bij een afgebrand bordje. De pijl die los op de grond ligt, wijst naar links. Wij weten dat de route hier rechtuit gaat en doen dat dan ook (en hebben de pijl goed gelegd). Echte problemen komen we in het begin niet tegen. Ja, het pad is soms behoorlijk overwoekerd en we moeten tussen manshoge distels door. En ja, we moeten soms langs of over omgevallen afgebrande bomen. Maar verder eigenlijk goed te volgen.
Totdat we zien dat we op de kaart een stukje links van het pad lopen. En een pad parallel rechts van ons zien lopen. Maar enkele meters van ons vandaan, maar wel een niveau lager. Nou ja, we zien wel waar ons pad uitkomt. Langzamerhand nadert ons pad het andere. Helemaal daar uitkomen lukt niet, maar ergens is een stukje waar we de hoogtemeters al roetsjend op onze hurken kunnen overbruggen. Zo, dat hebben we ook weer gered. Daarna verloopt het vlot. Het landschap is hier anders dan op de heenweg. Steeds plateaus met een bomenrij erop - afgebrande bomen dus. Het is ons niet duidelijk of dat nou zo van nature ontstaan is of niet. We zien onderweg ook nog een gigantisch grote, knal groene hagedis, misschien wel 30 cm groot. Helaas niet goed op foto, hopelijk wel op video.
Er staan hier diverse “huisjes” die gebruikt werden om bijenhoning te verzamelen. Ze zien er heel bijzonder uit, maar zijn niet meer in gebruik. Als we daar foto’s staan te maken, komt een Nederlands stel ons achterop. Zij hebben dezelfde wandeling gemaakt en ook dezelfde problemen gehad als wij. We kletsen geruime tijd met hen en later terug bij de camper nogmaals. Wat is het toch altijd gezellig zulke contacten.
We eten een kwarkje en hebben verder een rustige middag en avond. Voor we naar bed gaan lopen we nog even naar de grotwoningen aan de kant van de officiële CP. Die worden in het donker verlicht in diverse kleuren. Uiteraard wilden wij dat nog even vastleggen (en trotseerden de muggen). Daarna doken wij ons mandje in. Het waait stevig en is flink afgekoeld. Ik hoop dat de wind me vannacht niet wakker gaat houden….
 |
| wandeling langs afgebrande bomen |
31-05 Arguendas - Bardenas Reales - Arguendas
Prima geslapen, maar wel onder de muggensteken. De wind is in de nacht gaan liggen - maar in de ochtend weer flink aangewakkerd. Het is mooi weer maar nog erg fris.
Vandaag gaan we de (half)woestijn Bardenas Reales bekijken, de eigenlijke reden dat we hier zijn. We maken de camper klaar voor vertrek en rijden eerst naar de toeristeninfo voor wat informatie. We krijgen een routekaartje en wat uitleg en rijden door. Al gauw komen we in het gebied zelf uit. Er loopt een - goed begaanbaar- grindpad en er is als het ware 1 route die je nemen kunt. Met de auto dan, want fietsen en lopend zijn er meer mogelijkheden.
We komen direct tussen schitterende rotsformaties uit. Met strepen er doorheen en diverse kleuren. De route is zo’n 35 kilometer, maar je doet er lang over. Ten eerste omdat het langzaam rijden is over deze weg en ten tweede omdat we steeds stoppen en regelmatig uitstappen om te genieten van het schitterende uitzicht. Op een mooi punt stoppen we om lekker te ontbijten. Wat is dat toch heerlijk met de camper, altijd je eigen huis bij je.
Daarna rijden we weer op het gemakje verder. Druk is het niet. We worden af en toe ingehaald, maar de meesten rijden ongeveer hetzelfde tempo als wij en genieten er ook van. Bij de bekende Castildetierra is het wat drukker. Ook wij stoppen daar uiteraard, lopen een rondje en schieten wat plaatjes. En komen met een gezellig stel Duitsers aan de praat die we later op de dag in het dorp nog een keertje tegenkomen.
Dan zijn we bijna rond en kijken elkaar aan. Gaan we nu even opschieten? Ja, let’s go. Als we nu naar de CP rijden, de camper daar neerzetten zijn we nog net op tijd om in het dorp te lunchen. Er zijn een aantal dingen die we graag wilden eten als we in Spanje zijn. Maar omdat we weinig in stadjes waren (of op verkeerde tijdstippen of net inkopen hadden gedaan), is dat slecht gelukt. Een van die dingen was paella. En laten we hier nu een menu del dia gezien hebben met paella. Dus we gunnen onszelf nog een keertje een etentje, omdat we Spanje bijna gaan verlaten.
En we hebben ervan genoten. De terrasstoelen vlogen in de rondte door de harde wind en 1 x ging bij de buren een gevaarlijk grote parasol om, maar wij hebben een paella gescoord. Dat nemen ze ons niet meer af.
Nu zitten we uit te buiken in de camper. Op de officiële CP deze keer, zodat we vanuit de camper de verlichte rotswoningen kunnen zien later. Dat lijkt ons een mooi afscheid van een paar heerlijke dagen hier.
 |
| de bekende Castildetierra |
TO BE CONTINUED...
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.