Poppies in Flanders Field (BE 05-2018)

Klaprozen staan nog altijd in ons geheugen gegrift. Waarom zul je denken?

Aangezien er de komende periode geen geocaching- of camperavonturen te verwachten zijn, nemen we jullie mee in een reis door de tijd. Als eerste terug naar het IFF Event in mei 2018. Dat geocache-event vond plaats vlakbij het welbekende plaatsje Ieper in België, waar in de eerste wereldoorlog maar liefst vier veldslagen plaatsvonden. De klaproos (ENG: poppy) is daar (en elders) het symbool geworden voor alle overleden militairen. Je ziet deze 'poppies' daar werkelijk overal en ook het event gebruikte de klaproos als symbool. Sinds dit event sturen GEOrg en ik elkaar altijd een foto als een van ons mooie klaprozen tegenkomt.

Their name liveth for evermore

De herdenkingsmonumenten daar zijn werkelijk zeer imposant en ontroerend. Lees het gedicht In Flanders Field over de poppies maar eens, dat komt wel binnen, zeker als je daar geweest bent en de memorials hebt gezien. Bij vele van deze memorials liggen geocaches (meest virtuals) die vele favorietenpunten hebben, geen wonder! Er liggen daar vele duizenden soldaten begraven; de meeste doden worden naamloos herdacht. Overal lees je de indrukwekkende tekst THEIR NAME LIVETH FOR EVERMORE. Een tekst die we in de loop der tijd ook nog op veel andere begraafplaatsen tegenkomen. Ook deze tekst staat in ons geheugen gegrift.

De geocaching trail (GeoArt) De kikker wordt Prins met andere camperaars

Voor ons is het ook een bijzondere herinnering geworden, omdat wij elkaar daar hebben leren kennen. Ik had mijn camper toen pas net, kende nog niet zo heel veel mensen en kwam daar terecht op een heel groot camperveld met …….. heel veel geocachers, maar nauwelijks Nederlanders! Die bleken allemaal op een camping te staan een paar kilometer verderop. Maar dat bleek geen enkel probleem, want vrijwel direct werd ik uitgenodigd door de Wehrerstappers voor een bakje thee. Die kenden weer anderen (EIFELDRACHE en Clem-71) en zo ontstond een groepje van meest Duitse geocachers die samen op stap zouden gaan en ik ging mee. Een van die Duitse geocachers was - je raadt het al - GEOrgCACHING. Ik had nog wel een plekje op mijn fietsendrager voor zijn fiets en we zouden de rest van de groep treffen bij de start van de daar vlakbij liggende GeoArt „De kikker wordt prins” GC7JJ8K. Zijn fiets heeft die nacht overnacht op mijn fietsendrager. Was dat een voorbode…..?

Een bom als geocache

Niet alleen de gedenkmonumenten zullen we nooit meer vergeten, maar ook de bommen die daar gewoon langs de kant van de weg en in greppels lagen. Nog steeds onbegrijpelijk, in NL of DE zouden ze een hele wijk ontruimen. Daar lagen ze elke paar 100 meter. Bij het zoeken van geocaches moest je werkelijk oppassen er niet op te gaan staan. Een van de caches was dan ook een nepbom. Ik had werkelijk problemen dat ding op te pakken, want ik had echt geen idee of hij echt was of niet.

Last Post

Wat ook bijzonder is daar, is de Last Post, die werkelijk elke dag plaatsvindt en vele, vele toeristen trekt. De rest van de groep had daar geen zin in of had het al een keer meegemaakt. De toeristen staan daar namelijk echt iedere dag rijen dik om dat een keertje mee te maken, dus je moet zeker een uur van te voren daar alvast gaan staan. Ik wilde dat een keertje meemaken en GEOrg wilde wel mee, dus wij stonden daar ruim van te voren. Althans….hij stond en ik zat op een krukje:-) Wij stonden prachtig vooraan, maar toen bleek er op het laatste moment een groep militairen voor ons te gaan staan, dus heel veel zagen we nog niet, maar imposant was het wel. We hadden het niet willen missen!

Al met al werd het een fantastisch weekend en er zijn dat weekend leuke vriendschappen ontstaan. Pas veel later bleek echter dat Ieper niet helemaal onze eerste kennismaking was, maar daarover in een volgende blog meer. Voor nu hadden we gewoon een heel leuk weekend gehad en later zou blijken wat hier allemaal uit voortkwam.

Wie van jullie is ook wel eens in Ieper geweest en wat voor herinneringen hebben je daaraan? Leuk als je reageert op onze blog!