Liebe auf Distanz (liefde op afstand) (april 2020)

Maandag kwam er een einde aan ons lange paasweekend nog voor het begon

Al een paar weken (en in andere landen zelfs maanden) is het een bizarre situatie met het Corona-virus. Voor ons als DNF extra lastig omdat er een grens tussen ons in ligt. Tot nu toe hadden we heel veel geluk en dat realiseerden we ons terdege! We zijn elk weekend samen geweest. En natuurlijk kennen wij ook de oproep #stayathome, maar dat is heel moeilijk als je twee home zones hebt. Wij hebben ons hieraan gehouden, maar wel in 2 'homes'.

We zijn daar heel voorzichtig mee omgegaan, want we zijn nergens geweest (behalve een frisse neus halen) en zijn niet met andere mensen in contact geweest (buiten dat GEOrgCACHING naar zijn werk moest). GEOrgCACHING is helemaal niet in de winkels geweest, want ik heb alle boodschappen hier in NL gedaan (ook voor hem voor doordeweeks). En ik ben heel bewust in DE niet naar de winkels geweest en heb zelfs niet getankt daar (alhoewel dat daar veel goedkoper is). We hebben 'alleen maar' geocaches gezocht in rustige gebieden.

Quarantaine

Maar aan dit geluk is het afgelopen weekend abrupt een einde gekomen. Duitsland heeft Nederland aangewezen als risicogebied en dat hield in dat GEOrgCACHING zich maandagochtend moest melden bij de gezondheidsambt in DE omdat hij in NL was geweest. Het gevolg is, dat hij twee weken in quarantaine is geplaatst in zijn home in DE. Ik zit hier in mijn home in NL (niet in quarantaine). En de berichtgeving over het passeren van de grenzen is momenteel niet eenduidig, dus of ik na die twee weken quarantaine naar hem toe mag en kan, is zeer onzeker. Van de gezondheidsambt mag het overigens wel! Hij kan in elk geval niet meer naar NL, want dan zou hij na terugkomst weer opnieuw in quarantaine moeten. Denk niet dat zijn werkgever daar blij van wordt.

Vakantie zonder elkaar?

Wij leven daardoor in een zeer onzekere situatie. Geen idee wanneer we elkaar weer kunnen zien. In elk geval het lange paasweekend niet. Onze 3-weekse vakantie is gepland in mei. Dat we niet met de camper weg zouden kunnen, daar houden we al een paar weken rekening mee. Maar dat hij die 3 weken daar zit en ik hier......ik moet er echt niet aan denken...... Het stemt ons heel verdrietig. Ik ben blij dat ik dit nog niet wist toen wij zondag afscheid van elkaar namen. We zeiden toen nog vrolijk: tot donderdag. Het afscheid was heel wat moeilijker geweest als we dit toen al hadden geweten.

Relativeren

Vlak nadat dit bij ons bekend was geworden, hoorden we dat de moeder van een goede vriendin van ons met longproblemen in het ziekenhuis ligt. En even later dat mijn nicht (jonger dan ik!) aan de beademing ligt. Dan realiseer je je, dat je een beetje moet relativeren. Wij zijn tenslotte nog gezond en onze Liebe auf Distanz overleeft deze tijd op afstand wel!
En hebben we het moeilijk, dan luisteren we even naar een van onze favoriete songs Liebe auf Distanz: https://www.youtube.com/watch?v=tq8cxQemKeM.

En jullie?

Wij zijn heel benieuwd hoe het jou/jullie vergaat. Ben jij nog samen met je geliefde? Zijn jullie nog gezond? Moeten jullie nog naar het werk of werken jullie thuis? Leuk als je een reactie achterlaat!