De vorige keer eindigden we met een korte kennismaking met Canfranc-Estacion. Deze keer beginnen we direct met mooie avonturen daar. We dwalen door bunkers, lost places en komen in een vervallen trein.
Daarna vluchten we de bergen uit voor het slechte weer en komen terecht in Jaca. Maar ook daar hebben we regen en onweer. Kunnen we desondanks onze mijlpaal wel vieren?
Lees gauw door, dan weet je het antwoord snel.
 |
| we hebben wat te vieren :-) |
19-09 Canfranc-Estación
Pfffffttttt wat een hete nacht. Echt bizar die temperatuurswisselingen. We zitten nu “maar” op 1200 meter, maar toch. Alweer een mooie dag dus!
We gaan maar weer vroeg op pad, nu is het nog koel. Of eigenlijk koud. Ik ga in m’n korte broek, maar Georg durft dat niet aan. We gaan vandaag de omgeving verkennen aan de hand van wat geocaches. We starten met een wat oudere multi uit 2009. Nadat we het dorp uit zijn, gaat het direct bergop en we komen ook al heel snel bij een paar bunkers uit waar je in kunt. Leuk! De multi voert ons nog langs een lost place van een oude boomkwekerij en de eindcache ligt bij een vervallen villa. Het is een leuke, niet al te moeilijke wandeling in het bos. Natuurlijk wel de nodige hoogtemeters. En regelmatig een blik op het stadje beneden.
Als we ter hoogte van de andere kant van dit lang gerekte stadje aangekomen zijn, zetten we de afdaling weer in met onderweg nog een tradi. Beneden aangekomen lopen we min of meer horizontaal net boven het treinspoor terug. Daardoor hebben we zicht op diverse oude treinen die daar staan, de ene nog roestiger dan de andere. Even verderop komen we bij het nog in gebruik zijnde deel van het spoor en toevallig komt ook de trein langs. Wat maken die hier altijd een herrie met hun getoeter, je schrikt je rot. De machinist zwaait vriendelijk.
Op het einde van de wandeling komen we nog meer bunkers tegen. Georg heeft er nog geen genoeg van; ik wacht even op een boomstronk. Ik heb er genoeg gezien en het is erg heet geworden. Maar het was een erg mooie wandeling met het laatste stuk nog een paar wherigos. Langs nog een oude trein lopen we weer terug naar de camper, waar we alles open zetten voor een beetje frisse lucht. Wat is het heet! Denk dat we weer over de 30 graden gaan. Maar er komt binnenkort afkoeling en helaas ook regen aan. En die voorspelling jaagt ons morgen weg uit de bergen. Maar vandaag genieten we nog even van ons uitzicht hier en de stilte.
 |
| oude trein in Canfranc-Estación |
20-09 Canfranc-Estación - Jaca
Als we opstaan is het nog steeds mooi weer, zelfs warmer dan gisteren. We besluiten direct op pad te gaan. Een rondje wandelen de bergop aan de andere kant van het stadje met één cache.
Die vinden we heel vlot, we zijn pas net in het bos. Daarna begint het echte werk pas: zigzaggend omhoog. We lopen onder de bomen en het pad is goed begaanbaar. Hier en daar staan een soort schuilhutjes van boeren van jaren geleden - replica’s dan. De bomen hier zijn aan het begin van de 20e eeuw geplant, vroeger was hier weiland en akkerbouw. Dat moet aardig steil geweest zijn!
Het is een mooie en niet al te lange wandeling. We komen aan de andere kant van het dorp weer naar beneden. Even een stokbrood scoren en dan terug naar de camper. Lekker brunchen. Dat gaat er wel in na deze klim. Georg eet een half stokbrood, dan heeft hij morgen nog een halve. Ik eet gazpacho (uit een pak maar toch lekker), yoghurt en ei.
Daarna werken we nog even aan de computer en ik speel Duolingo. Hier weten we namelijk dat het internet goed is. Van de volgende locatie weet je dat nooit.
Dan zie ik ineens dat het weeralarm van 18 naar 14 uur vervroegd is. Dat is nu! Maar het is nog 28 graden en stralend zonnig. Toch besluiten we te vertrekken. Geen zin om straks misschien in de regen te moeten lossen en naar beneden rijden.
Het is een klein half uurtje rijden de bergen uit naar Jaca. Het vinden van een plekje kost wat meer moeite. Maar uiteindelijk gelukt en hier staan we prima als het echt slecht gaat worden. Maar daar ziet het totaal niet naar uit. Het is bloedheet en ondanks dat we alles open hebben (ook de achterdeuren) krijgen we het niet koeler. We verlangen bijna naar regen, het moet toch niet gekker worden.
Pas in de avond komen er wat wolken en zien we het in de verte regelmatig weerlichten. Tegen de tijd dat we naar bed gaan, begint het te regenen. Lekker slapen met de regen die op het dak tikt. Welterusten!
 |
| schuilhutje |
21-09 Jaca
Dat lekker slapen konden we vergeten. Wat een regen en onweer! De regen kletterde regelmatig keihard op het dak en dat onweer, ik heb nog nooit zulke harde knallen gehoord. Je hoorde zo’n knal soms kilometers lang door de bergen achter ons heen denderen. Ons vibratie-alarm is ook weer afgegaan. Wat een natuurspektakel.
Niet geheel uitgerust staan we toch rond half acht op. Het is grauw en de wolken hangen laag maar het is droog. We besluiten nogmaals bij de officiële CP te gaan kijken of daar een plekje is. Hier blijft onze camper wel erg eenzaam en alleen achter als wij het stadje willen gaan bekijken. Bovendien is de CP veel dichterbij het centrum. En zowaar: we hebben geluk. Er rijdt net een camper weg. Wij zetten de onze in het gat en lopen het stadje in via een geocache die vlakbij de CP ligt.
Het centrum is gezellig druk ondanks het feit dat vele winkels gesloten zijn. We oriënteren ons op een menu del dia. Vandaag vieren we dat we al 7 jaar samen zijn. We zien een leuk tentje, maar het is nog vrij vroeg, dus we maken ons rondje nog even af. Om de citadel heen en langs de kathedraal die in de steigers staat.
Ons restaurant vinden we daarna vlot terug en we hebben echt heerlijk gegeten! De bediening was vlot en vriendelijk en ze hadden een Engelse kaart voor ons. Ongelofelijk waar ze het van doen die menu’s en dan nog zoveel keuze. Elke gang had wel 8 mogelijkheden ofzo, zelfs het toetje.
Tegen de tijd dat wij klaar zijn met eten, regent het helaas weer. Extra blij dat we op de CP zijn. Nu zijn we via de trap snel bij de camper.
We hebben verder een luie namiddag en avond en appen nog wat met onze vrienden van Ugly, die we een dezer dagen weer zullen ontmoeten. Heel veel zin in. Rond half 11 duiken we met een extra deken in bed. Slaap lekker.
 |
| de citadel van Jaca |
22-09 Jaca
Het was koud vannacht. Het is wel zonnig als we opstaan, maar we zetten toch de kachel aan.
Rond 10 uur vertrekken we voor een wandeling dwars door het stadje naar een uitzichtspunt, waar een cache ligt. Vandaar lopen we naar beneden totaan de rivier die we een stuk volgen richting nog een cache. Het is een mooie maar geen spectaculaire wandeling. Maar het is droog en de zon schijnt, dus we genieten er lekker van.
Tegen de tijd dat we weer terug klimmen naar boven naar het dorp, horen we af en toe wat bellen. Naarmate we verder lopen, wordt het geluid luider en duidelijker. Maar wat is het. We zeggen tegen elkaar: schapen? Maar dan moeten het echt honderden schapen zijn. Geen idee, we zien niets. Maar iets verderop hebben we een beter zicht op de tegenover liggende helling. En ja hoor echt honderden schapen. Een gaaf gezicht. Jammer dat ze zo ver weg zijn.
Rond een uur of 13 zijn we weer terug bij de camper. Tijd voor brunch. Georg een vers stokbrood. Ik meloen met ham en yoghurt toe.
Verder beleven we niet veel bijzonders vandaag. Georg legt diverse waymarks aan. Ik zet een blog online met een recept over gebakken wraps. Beetje lezen, beetje luieren, je kent het wel. En natuurlijk doe ik trouw mijn dagelijkse duolingo. Al heel wat maanden bezig, maar een gesprek voeren in het Spaans is toch echt andere koek. Maar ik herken wel regelmatig woorden in de supermarkt of op een bord. Dat is het begin zullen we maar denken.
Het is onze laatste avond hier. Morgen reizen we weer door om onze vrienden te treffen. Wordt vervolgd.
 |
| Jaca is een pelgrimsstad |
23-09 Jaca - …
Het is weer koud, dus we zetten de kachel aan. Maar het zonnetje schijnt, dus het wordt weer een mooie dag. Allereerst rijden we naar de Carrefour om de voorraad een beetje aan te vullen voordat we weer een tijdje de natuur in gaan. Daarna verlaten we Jaca en reizen weer door.
We kunnen de snelweg nemen maar we besluiten een binnendoor route te nemen langs het stuwmeer van Yesa. Een schitterende route en het is echt opvallend hoeveel minder water er in staat dan de vorige keer dat we hier waren. Maar ja: nu zijn we er na de zomer; toen na de winter. We stoppen nog even bij de plek waar we vorige keer overnacht hebben en van waaruit we het lost place stadje Tiermas bezocht hebben. We hebben ons destijds verbaasd over de bomen die hier in het water groeiden. Nu staan diezelfde bomen gewoon op het land. Het was een bijzonder uitstapje destijds (blog 13). Het water is nog even mooi blauwgroen als toen.
Vervolgens rijden we in een ruk door naar onze eindbestemming van vandaag.
 |
| het Yesa-stuwmeer |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Deze blogs zijn ons reisdagboek; in onze vlogs vind je (veel) meer beeldmateriaal en ook achtergrondinformatie over de plaatsen die we bezoeken. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.