Hallo allemaal,
Pamplona blijft ons trekken of doet het geocaching-event dat? In elk geval gaan we nogmaals het centrum in.
Maar daarna gaan we toch echt de natuur weer in en komen bij prachtige blauwe meertjes terecht. En van het een komt het ander, want we willen het ook wel eens van boven zien.
We overnachten op een heerlijk rustige plek, maar als we wakker worden ziet het er ineens heel anders uit. Wat we daar meemaken? Blijf kijken en je weet het snel.
 |
| voor de 2e keer Pamplona |
08-10 Fort San Cristobal - Berriozar (Pamplona)
En dan zijn we al bijna op de plek van bestemming. Het Plaza Castillo. We waren hier al eerder, maar nu zijn we terug omdat hier een geocaching event plaatsvindt. Een Duitser die de pelgrimsroute fietst houdt diverse events en dit is er een van.
Als wij de fietsen op slot zetten, komt hij al aan lopen. Er voegt zich nog een locale cacher bij en we drinken en kletsen gezellig wat in een café hier. Georg onderhoudt zich voornamelijk met de Duitser, die eigenlijk alleen maar Duits wil praten. Jammer, want de Spanjaard doet ongelofelijk zijn best in het Engels, is heel vriendelijk en behulpzaam en vertelt veel over de regio. Hij is duidelijk trots op Navarra en geeft ons veel tips.
De Duitser vertrekt als eerst en wij drinken nog even ons drankje op. Dan biedt de Spanjaard aan even mee te gaan naar een cache die wij niet konden vinden. Hij blijkt helaas echt weg zoals we al dachten. Hij wil met alle plezier ook nog mee naar een tweede DNF, maar ik heb inmiddels gezien dat het licht op mijn fiets het niet doet en het wordt al aardig donker. Dus onze wegen scheiden zich - na nog even telefoonnummers uitgewisseld te hebben. En wij fietsen snel terug naar de camper voor het helemaal donker is.
En wat staat daar? De gele Ugly! Ook die zijn weer in Pamplona. We kletsen even kort bij, maar het is fris en wij moeten de fietsen nog op de drager zetten. En dringend naar het toilet en wat eten. Dus we spreken af voor een bakkie morgenochtend. Nadat we alles opgeruimd hebben, ploffen we neer op het bankie met wat late snacks. Het is al half 10 en wij verorberen nog even een kleine maaltijd, we lijken wel Spanjaarden. We kletsen en genieten nog wat na van deze heerlijke avond en duiken dan moe maar voldaan ons bed in.
 |
| geocaching-event in Café Iruña |
09-10 Berriozar - Baquedano (Nacedero Urederra)
We starten de dag gezellig met een bakkie met de Ugly’s. En laten die nou nog 1 pakje speculaasjes uit NL hebben, wat een geluksvogels zijn wij. We hebben buiten afgesproken om wat frisse lucht te krijgen, maar dat valt een beetje tegen. De zon is vrijwel weg en er staat een fris windje. Maar gezellig was het. Bye bye lieve vrienden, tot gauw. Je weet het nooit, want deze ontmoeting was ook onverwachts snel.
Daarna nemen Georg en ik plaats achter de PC om een plan te maken. Want weg hier gaan we, maar waarheen. We zetten alles op een rijtje en passen ons plan aan. We besluiten op een van de tips af te gaan die de geocacher uit Pamplona ons heeft gegeven.
Nog even lunch, lossen en water innemen en dan vertrekken we.
Het is een uurtje rijden. Een deel snelweg, een deel door een drukke stad, maar dan komen we nog een prachtig stuk door de bergen met echt loodrechte wanden.
De overnachtingsplek die we uitgekozen hebben ziet er ook perfect uit, alleen wel behoorlijk in de wind. De dakluiken kunnen niet open en de camper schudt af en toe flink heen en weer. Maar het schitterende uitzicht over het dal en de bergkam verderop maakt veel goed. En liever vandaag dit weer dan morgen, als we een lange wandeling willen maken. Duimen dus.
Vanavond eten we verse ansjovis. Nooit eerder gemaakt en je schijnt ze eigenlijk te moeten frituren, maar desondanks smaken ze heerlijk!
Na de afwas monteren we nog een flink stuk van de volgende video. Mijn tot nu toe favoriete wandeling van deze reis, dus leuk om de doen. Rond half 11 gaan we naar bed in de hoop dat de wind zich een beetje koest houdt. Welterusten.
 |
| wat een verrassing: Ugly's Journey op bezoek |
10-10 Baquedano (Nacedero Urederra)
Vandaag gaan we de wandeling maken door het natuurgebied hier. We hebben een kaartje voor de middag en dat past prima, want erg lekker weer is het niet in de ochtend. Bewolking, fris en behoorlijk wat wind. Zullen wel de uitlopers van een Dana zijn die momenteel over oost Spanje trekt. In de middag wordt het beter.
Ons plekje hier is echt uitstekend. Binnen 10 minuten komen we aan de kant van het dorp aan waar de wandeling start. Het is een goed aangelegd, gemakkelijk pad. Wel met de nodige hoogtemeters en bij de rivier later trappetjes. We lopen eerst boven en horen beneden de rivier. Later zien we hem ook. Dan komen we bij het vlonderpad beneden. Vanaf daar kijk je op de rivier met zijn vele turquoise meertjes en watervallen. Zo schitterend! Die kleuren, het lijkt wel nep. En dat met de bomen eromheen die de eerste herfstkleuren beginnen te krijgen, fantastisch! Wat een mooie tip van onze nieuwe geocache-vriend.
De terugweg gaat bovenlangs met even een pittig klimmetje maar de hele wandeling is echt goed te doen. Twee uur later zijn we weer bij de start, waar wat picknick bankjes staan. We nemen een kleine pauze en eten een eitje en dan lopen we weer door. We willen nog even door het dorpje naar de P om die voor onze volgers ook op video te zetten. En bovendien ligt daar een cache. Meer info dus over parkeren, overnachten en kaartjes bestellen in onze video.
Aan de andere kant lopen we het dorp weer uit en komen nog langs een oud washuis. Vanaf daar proberen we via de ermita naar de camper te lopen. Nog even een paar hoogtemeters erbij, maar dan hebben we die ook weer gezien en bovendien een andere route terug.
Niet lang daarna zijn we weer bij de camper. Helaas maakt de wind het te koud om nog even buiten te zitten, dus we ploffen binnen neer. Toch weer 8 km in de benen met 200 hoogtemeters. Morgen proberen helemaal bovenop de kam langs de rivier te lopen.
 |
| Urederra is heel mooi en kleurrijk |
11-10 Baquedano (Nacedero Urederra) - Mirador de Ubaba - Eulate
Het was een frisse nacht. Maar dat is eigenlijk een goed teken, want we hebben lekker een zonnetje en strakblauwe hemel. En de wind is weg. Na de lunch maken we de camper reisklaar en vertrekken.
We rijden de berg op via een weg met vele haarspeldbochten. En af en toe een mooi uitzicht op de loodrechte rotswanden waar we gisteren van beneden af tegenaan keken. We gaan een wandeling doen die langs de rand van die halve circel rotswanden gaat. Op de kaart hadden we gezien dat daar een P moet zijn, maar dit hadden we niet verwacht. Al van verre zien we diverse mensen langs de rotsrichel lopen en bij het uitzichtpunt staan er echt vele. Gelukkig is de P hier goed op berekend, want die is ook groot.
De wandeling start direct met fantastische uitzichten op de rotsen en het dal beneden. We zien het pad waar we gisteren liepen slingeren tussen de bomen met herfsttinten. De rivier en de blauwe meertjes zien we helaas niet. Maar desondanks is het indrukwekkend. Evenals de tientallen grote roofvogels die hier vliegen - weer vale gieren? Ze komen soms echt heel dichtbij, ze zweven boven je en je ziet ze met hun kopjes in de rondte kijken op zoek naar eten. Heel gaaf, we kunnen er uren naar kijken. Of de beelden ook zo mooi zijn met onze telefoons hopen we dan maar…
We lopen een heel stuk van de circel, maar we hebben een rondje uitgezocht, dus op een gegeven moment buigen we af. Bijna jammer om dat te doen, zo mooi is het hier. Maar de rest van de ronde valt helemaal niet tegen. We lopen al direct langs een schaapskudde. Altijd weer leuk, ook dat geluid van hun bellen. Dan gaat het pad het bos in. Ook wel weer even leuk om door de afgevallen bladeren heen te lopen.
Verderop wordt het weer een dor, droog, kaal, rotsig landschap. Typisch Spanje. Je hoeft hier niet tegen elkaar te zeggen pas op poep, want je loopt er hier voortdurend in. We herkennen de schapenkeutels, maar ook al de hele weg mest van paarden en later ook koeienvlaaien.
Stil, ik hoor weer bellen. En jawel, het geluid wordt luider, we lopen kennelijk op een kudde af. Deze keer zijn het paarden met bellen om. En kort voor we weer bij de camper zijn, komen we nog een keer bij een schaapskudde, deze keer moeten we er dwars doorheen. Wat een cadeautje nog even zo op het einde.
We stappen in de camper en vertrekken. Hier mag je niet overnachten want het is een natuurgebied. Op zich erg jammer maar wij hebben sowieso andere plannen voor morgen.
We rijden naar Eulate, waar we een mooi plekje vinden aan de rand van het dorp, beneden bij een washuis. Hoe vaak zouden we er vannacht uit moeten met dit stromende water zo direct naast ons? Heel benieuwd wat we hier morgen gaan beleven.
 |
| nu boven bij Mirador de Ubaba |
12-10 Eulate
Halverwege de ochtend verschijnen de eerste auto’s op dit oh zo stille plekje. Het worden er meer en meer. Elk plaats, hoe schuin ook, wordt benut. Sommige staan zo scheef dat de bestuurder er vanzelf uitvalt zodra hij het portier opent.
Rond 11 uur gaan wij ook maar eens een kijkje nemen. We hoeven alleen maar achter de meute aan te lopen om het te vinden. Het geroezemoes komt ons tegemoet. We komen uit bij diverse kleine hokken waarin schapen staan. En even verderop honden. Er is een schaapscheerder aan de gang. Of eigenlijk een knipper, want het gebeurt met een schaar. Hij haalt ronde balletjes uit de schaapsvacht, zo groot als een schapekeutel. Het zijn teken, helemaal volgezogen met bloed, ieks!!!
We lopen weer door. Overal staan kraampjes met locale specialiteiten, vooral schapenkaas waar de regio hier om bekend is. Maar ook olijfolie, jam en honing. Het is gezellig druk. Velen zijn al aan het bier en eten pinchos. Even verderop worden worstjes en lamsboutjes gebraden. Niet een paar, nee honderden. Grote rookwolken trekken over het terrein. Ze worden verkocht als pinchos tussen een stukje knapperig stokbrood. Wij proberen een pincho met worst, mmmmmmm….. En even verderop kopen we er eentje met locale schapenkaas.
We komen langs een soort theater op straat. Er zitten allemaal mannen aan een wijntje en er wordt een toneelstuk opgevoerd. Geen idee waar het over gaat maar er zit en staat aardig wat volk. Dan komen we langs een ijsco-wagen. Nog nooit eentje gezien die zo scheef staat maar zo te zien lukt het hem toch om flink wat ijs te verkopen.
We lopen verder langs een soort marktje met truien, sieraden, kunst, rieten manden, zoetwaren, noem maar op. En dan zijn we aan het einde. Veel is het niet; het is gewoon een gezellig dorpsfeest waar wij waarschijnlijk de enige toeristen zijn. Leuk was het wel!
We lopen nog een rondje door het dorp, waar verder niet veel te beleven is. Op de terugweg naar de camper kopen we op het feestterrein een stuk locale kaas, een brood en een stuk overheerlijke maar wel dure ambachtelijke cheesecake.
De rest van de middag luieren we in de camper. Eind van de dag staan we weer helemaal alleen op dit doodstille plekje. Alsof er niets te beleven valt hier.
 |
| feestje in het dorp |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Deze blogs zijn ons reisdagboek; in onze vlogs vind je (veel) meer beeldmateriaal en ook achtergrondinformatie over de plaatsen die we bezoeken. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
Gerelateerde blogs/pagina's
Meest gelezen blogs afgelopen 30 dagen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.