 |
| veel zon(nebloemen) |
27-09 Lumbier - Iso (Arbaiun kloof)
Ik heb niet zo heel lekker geslapen, maar desondanks voel ik me prima vandaag. Zelfs de stijfheid die ik gisteravond had, is vrijwel weg.
In de ochtend hadden we nog wat computerwerk (er staat o.a. een nieuwe blog online) en rond 12 uur gaan we eten. Tijdens het eten krijg ik een telefoontje dat een heel goede vriend van mij - ik ken hem al 40 jaar - gisteravond op 66 jarige leeftijd is overleden. Wat een vreselijk bericht. Ik ben totaal van slag van. Wat ben ik blij dat we van de zomer nog bij hem op bezoek waren. Zo zie je maar weer: geniet van elk moment van het leven.
Nadat ik weer een beetje bijgekomen ben, maken we met z’n 4-en het plan voor de middag. Ugly rijdt vooruit om een plekje te zoeken bij onze volgende bestemming. Wij volgen als ze wat gevonden hebben. Een half uurtje later krijgen we een berichtje en gaan ook rijden.
We willen morgen een wandeling maken naar de Arbaiun-kloof en rijden nu naar een plekje vlakbij een van de uitzichtspunten erop. Bij het uitzicht zelf mag je niet staan (natuurgebied); hier wel. We staan wel vlak langs de weg, maar daar is zelfs in het weekend nauwelijks verkeer. Een mooi en heel stil plekje.
Uiteraard lopen we nog even naar het uitzicht op de kloof. Heel mooi en spectaculair. Je kijkt van bovenaf een heel eind er doorheen. Hij is veel hoger dan die van Lumbier en ook veel ontoegankelijker. Daardoor is de natuur hier nog ongerepter gebleven. Er schijnen hier maar liefst 250 paartjes gieren te zijn, maar bijvoorbeeld ook wilde katten. Gek genoeg zien we maar heel weinig vogels, waar je er in Lumbier tientallen zag. We lopen ook nog een rondje, maar dat is niet bijzonder mooi: langs de weg en echt dor Spaans landschap. De mooie wandeling bewaren we voor morgen.
Na een uurtje zijn Georg en ik weer terug bij de camper. De Ugly’s zijn nog een stukje verder gelopen, maar we blijken niet veel gemist te hebben.
We drinken op het gemak een bakkie, kletsen nog wat met onze buurtjes en gaan dan aan het eten beginnen. We nemen daarna de pan met onze rijstsalade en een paar soepkommen en lepels mee en gebruiken onze maaltijd bij het uitzichtspunt genietend van de mooie omgeving. Een mooie en relaxte manier om deze emotionele dag af te sluiten.
 |
| met de Ugly's bij de kloof |
28-09 Iso
Ondanks de relaxte afsluiting van de dag gisteren toch wel slecht geslapen. Mooie herinneringen aan mijn dierbare vriend spookten door mijn hoofd. Maar ondanks het feit dat ze mooi waren, stemden ze mij verdrietig. Waarom zo jong?
Het weer past bij mijn stemming. De nacht gaf warmte. De oorzaak is bewolking, dus het ziet er grijs en grauw uit als we opstaan. De temperatuur is prima en rond 11 uur gaan we weer met z’n 4-en op pad. We gaan een hike maken door de bossen naar een volgend uitzichtspunt. Als we het eerste deel gelopen hebben, blijkt de wandeling niet al te moeilijk en ook niet lang. Dus we besluiten er een rondje aan de plakken naar een 2e viewpoint.
Dat blijkt het een stuk pittiger te maken. Er zit één heel steil stuk bij en al gauw hijgen én zweten we ons een ongeluk. Daarna wordt het een stuk vlakker, maar het is heel erg oppassen geblazen, want je loopt echt alleen maar over rotsen en keien. Overal ligt geiten-, maar ook paardenpoep en we zien zwijnensporen. We ruiken regelmatig dieren, maar zien ze niet.
Bij het uitzicht aangekomen blijkt het echt zeer de moeite waard. We hebben een prachtig uitzicht over de kloof. Aan de overkant zien we een groep geitjes. We nemen hier een korte pauze om ervan te genieten en een hapje te eten. Het is inmiddels half 1.
Daarna gaan we door naar het volgende punt, dat een stukje meer richting de camper ligt. Het pad dat er volgens onze kaarten heen loopt, begint prima, maar raken we al gauw een keer kwijt. En even verderop kunnen we het zelfs helemaal niet meer vinden. Na veel gezoek besluiten we terug te gaan en via een ander pad met een flinke omweg erheen proberen te komen. We horen later van een paar andere wandelaars die daar vandaan kwamen, dat het er wel moet zijn maar zeer slecht begaanbaar.
Met flink wat extra kilometers in de benen vinden we alsnog een goede route en komen uit bij het pad dat veel gelopen wordt. Dan wordt het nog even heel smal en denken we: zijn we het pad weer kwijt. Maar dan…..wouw!!!!!! Dit uitzicht is echt nog veel mooier dan waar we eerst stonden. De wand houdt hier gewoon ineens op en is 300 meter loodrecht naar beneden. Zonder hekje of niks. We houden nog een pauze en eten een klein hapje. Hebben we wel verdiend, want het was echt een pittige tocht. Maar het is het meer dan waard. What a view! En regelmatig ook weer gieren, soms van heel dichtbij.
En dan: op zoek naar de cache. Meer dan een jaar niet gevonden. We ontdekken een plekje waar hij waarschijnlijk gelegen heeft, maar helaas. Geen cache.
Daarna aanvaarden we de terugweg. Het is alleen maar naar beneden, maar toch nog wel een flink stuk lopen met die vermoeide benen van mijn. En dan zien we van verre onze campers al staan. Het einde is in zicht. We lopen zelfs de campers nog even voorbij voor een laatste cache. Gelukkig wel gevonden. Dat is een betere afsluiting van deze fantastische dag dan een DNF. Nog 2 te gaan voor Georg, dan zit hij aan de 27.000 founds. Nee, geen nulletje teveel, Marco. Echt duizend en geen honderd.
Terug bij de camper is het 16 uur. We pakken onze stoelen en komen met een hapje, drankje en kletsje bij van deze flinke wandeling: ruim 11 km en 380 hoogtemeters. Heerlijk dat we nog even lekker buiten kunnen zitten en zo deze mooie periode afsluiten. Wij gaan morgen een wasserette en supermarkt zoeken. De Ugly’s gaan nog een dagje fietsen. Daarna gaan zij een flink eind door naar het zuiden. Wij doen het wat rustiger aan.
 |
| uitdagende wandeling langs de kloof |
29-09 Iso - Lumbier
Voor m’n theetje loop ik al naar het uitzichtspunt. Er is niemand. Oh toch, een grote hond. Nee, het is een grote geit. En nog eentje. Uiteindelijk zie ik er 4. Heel leuk. Het is hier prachtig zo in de vroege ochtend. Doodstil, alleen wat dierengeluiden. Als ik de vallei in kijk naar links, is die helemaal vol wolken. Rechts is het helemaal helder. Ik wacht op de zonsopkomst. De vallei rechts krijgt als eerst de zon. Wat een mooi moment!
Dan komen er ineens 2 fietsers aan. Het zijn de Ugly’s die gedag komen zeggen. Dag lieve vrienden. Het was weer super gezellig met elkaar. Zien we elkaar over een paar maanden in zuid Spanje?
Ik loop weer terug naar de camper en naar Georg. Even op het gemak m’n theetje opdrinken en dan gaan we er vandoor.
Allereerst naar de wasserette. Het is op een industrieterrein maar het is een prima adres. Mooi schoon en een razendsnelle droger. Tijdens onze wachttijd zetten we een volgende video online klaar en brunchen we. Tijd goed besteed zou ik zeggen.
Onze volgende stop is bij een supermarkt een paar kilometer verderop. Het is een Dia. Die zijn niet super groot, maar eigenlijk zijn we daar best tevreden over, vorige keer ook al.
En daarmee is de dag bijna om. Het is al 16 uur en wij gaan een plekje zoeken. Hier in het dorp willen we niet blijven staan. Er is hier een fabriek die vreselijk stinkt. We rijden een stukje naar boven, de bergen in. Maar die plek daar ligt langs de doorgaande weg. Nee, dat is echt niets.
Dus we rijden maar weer naar Lumbier. Aangezien Georg graag wat anders wil, gaan we niet naar het riviertje maar naar de officiële CP. Er zijn nog diverse plekjes vrij en we hebben al snel contact met onze Nederlandse buren. We hebben hen al een keer in NL op de snelweg zien rijden en sindsdien volgen we hen. En zij ons, want ze herkennen ons onmiddellijk. Leuk toch?
We drinken op het gemak nog even een bakkie. We hebben weinig gedaan maar desondanks voelde het voor mij niet als een rustdag. Dus eerst even lekker zitten. Daardoor beginnen we laat aan het eten, maar dat is dan maar een keertje zo. Morgen denk ik nog even een dagje eraan plakken hier.
 |
| een dagje de was doen ... |
30-09 Lumbier
We hebben hier eigenlijk alles al gezien maar het is heerlijk weer en we willen wat beweging, dus we gaan op pad. Het oorspronkelijke plan is naar het Jezus-beeld te lopen, maar ik wil eerst even langs het riviertje. Kijken of we daar zwemmen kunnen. Dat lijkt inderdaad te gaan.
We zien daar ook een wandelpad. Dat gaat in de richting van een van de weinige geocaches hier in de buurt die we nog niet gelogd hebben. Eentje die ruim een jaar niet gevonden is een paar kilometer verderop. Laten we die richting maar eens uit gaan.
Het wordt een verrassend mooie en afwisselende wandeling. Het eerste deel gemakkelijk te lopen, de stokken blijven in de rugzak. Dan raken we het pad twee keer kwijt. Achteraf blijkt dat te komen omdat we ineens via een smal paadje bergop moeten. Dus toch maar de stokken tevoorschijn. En dan gaat het nog even flink bergop en weer af en de volgende berg op. En daar staat hij. De Torre de San Gregorio, een ruïne van een oude uitkijktoren. Je kunt er helemaal omheen lopen en zelfs erin. Met een prachtig uitzicht, terug op Lumbier, maar ook op de rotsen en de rivier beneden. En het leuke is dat we de cache ook vlot vinden.
Daarna lopen we weer terug naar de camper. Dat gaat vrij vlot. Nu weten we tenslotte de juiste route. Maar uiteindelijk hebben we toch weer 6 km en 112 hoogtemeters in de benen. Bij de camper trekken we direct onze zwemkleding aan en lopen weer naar de rivier een kleine kilometer verderop. En daar genieten we even heerlijk van een koele duik. Het is wel even doorkomen, want we zijn nog erg warm en bezweet van de wandeling en dan lijkt het water ijskoud. Georg houdt het dan ook bij poedelen. Ik zwem een paar keer achter elkaar een rondje. Heerlijk even weken en de haren weer fris.
Na deze heerlijke verfrissing lopen we terug naar de camper, waar we nog gezellig in contact komen met een van onze Duitse buren. Gezellig plekje hier hoor. Gisteren hadden we ook al zo leuk contact met Nederlandse buren.
Daarna gaan we naar binnen. Even bijkomen en wat drinken. Ik heb ook mega honger, maar zo kort voor het eten neem ik toch maar niets meer. Ik wil trek houden voor ons avondeten. We eten gebakken wraps (recept op de website), maar deze keer gaan we ze in pizza-style maken. Met Italiaans kruiden, paprika, ui, knoflook en salami/chorizo en ze worden voortreffelijk!
In de avond monteren we nog een stuk video. En we hebben een plan gemaakt voor morgen, want dan reizen we weer door.
 |
| bij de Torre de San Gregorio |
01-10 Lumbier - Berriozar (Pamplona)
Vandaag gaan we eindelijk de regio hier echt verlaten. Maar eerst tappen we nog even water bij het riviertje waar we gisteren gezwommen hebben. We maken ook gelijk de zonnepanelen en de voorruit even schoon, dat was heel hard nodig. Lossen kunnen we bij de CP waar we heen gaan.
Daarna hebben we nog een korte stop net buiten Lumbier voor we de snelweg opdraaien. We hadden een tip gekregen van onze Nederlandse buurtjes op de CP dat daar een voederplaats zit voor aasetende roofvogels. De plek wordt nergens genoemd, omdat ze er geen toeristisch dingetje van willen maken. Maar desondanks vinden we de plek. Er is een vogelhut waar je het kunt bekijken. Kennelijk gooien boeren uit de omgeving hun kadavers hier neer. Helaas is er niets te zien op het moment dat wij er zijn.
We rijden weer verder en draaien de snelweg op naar Pamplona. Iets ten noorden van de stad hebben we een mooi plekje gevonden op een stille en rustige gratis CP. Van hier uit kunnen we te voet (of met de fiets) naar de stad. Maar eigenlijk komen we hier voor een oud ford, dat aan de andere kant van de CP bovenop de berg staat.
Vandaag ondernemen we niets meer. Het is even een beetje puzzelen hoe we de camper koel kunnen houden. Het is namelijk heel mooi weer maar het waait heel hard. Onveilig voor de ramen en dakluiken, maar met de schuifdeur op een kier lukt het net. Maar we klagen niet, want we zijn heel blij met dit stabiel mooie weer. Over andere delen van Spanje raast namelijk de laatste dagen de orkaan Gabrielle die veel overlast en schade veroorzaakt.
Hopelijk morgen weer een mooie dag, dan gaan we de berg op.
 |
| camper klaar maken voor vertrek |
02-10 Berriozar (Pamplona)
Vandaag gaan we een rondje geocachen op de berg direct naast ons. Het eerst stuk gaat direct steil omhoog en al gauw hebben we een mooi uitzicht over Pamplona.
Het is een mooie en afwisselende wandeling. Sommige stukken echt flink omhoog en dan weer een stukje wat horizontaler. Er staan echt tientallen kunstwerken in het bos. Allemaal uit boomstammen gesneden (of gezaagde) dieren en later ook andere figuren.
De caches vallen heel erg tegen. Van de 6 die hier liggen, vinden we maar de helft. Teleurstellend. Ligt waarschijnlijk niet aan ons, want er zijn meer DNF’s. Desondanks genieten we toch enorm van de wandeling. Wel is het echt erg heet. De wind is weg, de lucht strak blauw en de zon brandt flink. We klagen niet, maar we zweten wel.
 |
| ook hier zijn gieren |
Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Deze blogs zijn ons reisdagboek; in onze vlogs vind je (veel) meer beeldmateriaal en ook achtergrondinformatie over de plaatsen die we bezoeken. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!
Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.