vrijdag 31 januari 2025

GIGANTISCHE KNAL (blog 30)

Welkom trouwe volgers, maar ook een heel hartelijk welkom aan de nieuwe lezers. We zijn inmiddels bij blog 30 en gaan richting de 500 abonnees op YouTube! En er kan nog veel meer bij.

KNAL

Wat was dat! Ik schrik me rot....
Als je dat wilt weten, zul je toch echt verder moeten lezen.

Maar voor deze knal beleefden we nog veel meer, zoals bijvoorbeeld kerst aan het strand met een kampvuurtje en marshmallows, wat wil je nog meer.

Ga gauw lezen, de blog begint heel relaxed, maar dan…

camper strand inktvissen
3 inktvissen gevangen


17-12 Alicante - Urbanova (haventje)

Vanuit Alicante rijden we rijden terug naar de ons bekende plek in Urbanova. We vinden een mooie plek direct aan het strand, maar helaas wel tussen 2 hele grote campers die ons zicht en zon ontnemen. Nou ja, de zon is nu toch bijna weg - heeft zich vandaag sowieso weinig laten zien, ik heb de hele dag met een jasje aan gelopen en op het terras waren de heaters aan - morgen zien we wel weer.

camper alicante kerst
na een mooie dag rijden we Alicante uit...


18-12 Urbanova

We bellen eerst even met het thuisfront, want mijn moeder is jarig. Gefeliciteerd!

Daarna lost ons zon- en uitzichtprobleem zich ook vanzelf op, want de buurman vertrekt.

We houden vandaag een lui dagje in en om de camper:

- We zitten een tijdje achter de computer - vrijdag (eindelijk) weer een nieuwe video online.
- We zien een duiker terugkomen met zijn vangst: 3 inktvissen - en Georg mag ze even vasthouden.
- We kletsen met diverse buren - en komen er zo achter dat onze buurman verplaatst is omdat je van de politie kennelijk niet vooraan bij het water mag staan (wij staan nu ook tweede rij).
- We spotten ineens Ina & Jan die tussen de campers door komen lopen - campercachers die we van diverse events kennen en volgen via Polarsteps (zo leuk hen hier ontmoet te hebben!).
- We koken proef voor kerst - goed geslaagd, dus de tomatensalsa en gevulde dadels komen met kerst op de tapastafel (met de aardappeleiersalade en kruidenboter die we niet voor hoeven te proeven).
- We maken Georg zijn telefoonbundel verder op met het kijken van video’s.

En dan blijkt deze luierdag zomaar omgevlogen te zijn met HELEMAAL NIETS!

Slaap lekker.

vanlifers ontmoeten strand
ontmoeting op het strand


19-12 Urbanova

De zon verschuilt zich helaas achter de wolken. Jammer, want we hebben weer een luierdag en ik had eigenlijk graag even buiten in de zon willen zitten. Daar is het helaas te fris voor.

Desondanks bevalt de luierdag goed, alhoewel ik in de middag nog wel even lekker sport, deels naast de camper, deels langs de vloedlijn. Heerlijk! Was er een beetje bij ingeschoten sinds onze vliegreis. Ik was wat moe, maar toch doet sporten dan goed!

In de middag komt er weer een camper aan. Jawel, onze gezellige buurman Willem van een paar dagen geleden. Dus we kletsen weer gezellig wat en leren elkaar beter kennen.

In de avond komt de buurvrouw een biertje drinken en hebben we een gezellige tijd met deze vrolijke, kletsgrage dame uit Duitsland.

En zo is alweer een heerlijke dag voorbij.

sporten camper
sporten in de ochtend


20-12 Urbanova - Santa Pola (Playa de la Ermita)

Wat een warme nacht! Heb ik meestal met 3 dekens ook Georg nodig voor wat warmte, vannacht was 1 deken al teveel. En wat is het hier toch schitterend! Die knal oranje hemel boven zee net voordat de zon opkomt.

Al vroeg in de ochtend verlaten we deze plek. We gaan eerst de was doen, zodat we rond de kerst niet krap komen te zitten. De wassalon die we uitgekozen hebben ziet er echt prima uit en na 3 minuten wachten komt de grote machine vrij. En het is hier echt veel goedkoper dan we gewend zijn, een meevaller dus!

Tussendoor halen we nog even een brood en nadat de was in de droger is geweest, gaan we naar een rustig plekje om even te brunchen.

Dan rijden we weer door. Eén dorpje verderop kunnen we LPG tanken. Het lukt probleemloos en ook de koelkast springt daarna moeiteloos vanzelf weer terug op gas. Tussendoor heeft Georg ook nog tijd gevonden het gasfilter te reinigen en de bandenspanning te checken. De camper kan er weer even tegen, want olie had hij laatst al gecheckt.

De volgende stop is bij een winkelcentrum 300 meter verderop. De kerstboodschappen zijn gedaan, dus ook wij kunnen er weer even tegen.

Dan rijden we door naar een parkeerplaats aan de kust richting Santa Pola (Grand Alicant), waar we de nacht willen doorbrengen. We rijden één P zuidelijker dan waar we laatst hebben gestaan. Al van verre zien we ze. Campers, veel campers! Georg zegt ga hier gelijk maar staan, hier is plek. Ik stel voor nog even een rondje over de P te rijden die echt aan zee is. En zowaar, daar vinden we ook nog plek met een fantastisch uitzicht over zee en helemaal links op Alicante. Weliswaar in de tweede rij, maar desondanks een prachtige plek.

We hebben nog net even tijd lekker buiten in het zonnetje te zitten voordat deze achter de bergen verdwijnt. Genieten! Dan is de zon verdwenen en koelt het af. We lopen nog even naar onze overburen die wel eerste rij staan en nog zon hebben. Gezellige mensen met een mooie zelfbouwcamper en een bijzondere manier van reizen. Elke herfst een camper kopen, in de winter ermee reizen en in het voorjaar weer verkopen. Ik zei nog: wel jammer, kun je in de zomer niet weg. Jawel hoor, dan gaan we met de caravan.

In de avonduren maken we alvast de kruidenboter voor kerst, monteren wat aan de volgende video en hebben nog even bioscoopavond op de een na laatste dag van Georg zijn internetbundel. En dan wordt het echt fris en duiken wij ons bed in.

wassen vanlife
de was draaien hoort ook bij VanLife


21-12 Playa de la Ermita

Ongelofelijk hoe stil het hier is met zoveel campers bij elkaar. Als we opstaan is het nog donker. We zien alleen de lichtjes van Alicante, een mooi gezicht. Het is koud. Voor het eerst in tijden doen we de kachel even kort aan. Kort daarna kunnen we weer een fantastische zonsopgang aanschouwen.

We genieten vandaag weer van het “campingleven”. Officieel niet toegestaan natuurlijk, maar iedereen zit hier buiten, heeft matjes voor de deur liggen en noem maar op. We zien zelfs mensen BBQ-en. Je krijgt hier heel gemakkelijk contact en we praten met die en gene. Krijgen later ook nog een camperaar op bezoek die in z’n eentje in een VW-busje rondrijdt, waar we eerder al even mee spraken.

We maken nog een kleine wandeling over de “camping”, langs het kapelletje en 2 caches, waarvan er eentje een DNF wordt. Vanaf daar kun je pas goed zien hoeveel campers hier staan. Ik denk wel zo’n 100 (of meer?). Echt ongelofelijk.

Jullie merken wel, dat we momenteel weinig avontuurlijks ondernemen. We genieten van elkaar, de gezelligheid om ons heen en het mooie weer. Dat we niet verder reizen komt ook omdat we met kerst afgesproken hebben met een groep camperaars om het samen te vieren. De groep is inmiddels 12 camperbusjes groot en we treffen elkaar de 24e hier in de regio. We kennen er in elk geval 2 van en de rest leren we vanzelf kennen. Iedereen maakt wat te eten klaar en het wordt vast heel gezellig.

Na de kerst gaan we weer rondtrekken.

camper strand
overnachten aan het strand


22-12 Playa de la Ermita

Alweer zulk mooi weer en schitterende luchten. Wel een krachtige en erg frisse wind, dus we starten weer met de kachel.

Vandaag zijn we eindelijk weer wat actiever. We gaan een rondje cachen hier direct achter op de berg die hier omhoog gaat. Het is een prachtige wandeling met een mooi zicht op de parkeerplaats met de vele campers die er staan met daarachter de zee en helemaal links Alicante. De eerste twee caches vinden we vlot. Wel steeds een flink stuk bergop, maar ook weer naar beneden naar het pad.

Dan gaan we richting de derde, een grotcache. Het pad naar boven is uitdagend en loopt helaas dood. Nog 70 meter naar de cache.  Dus we moeten dezelfde weg weer terug en weer naar beneden naar het hoofdpad. We lopen helemaal om de kloof heen en dan aan de andere kant weer omhoog. Weer een uitdagende route en dan zijn we de cache totop 40 meter genaderd. Maar ook hier loopt het weer dood bij een rotswand. Wat een pech. Geen idee hoe we de cache kunnen benaderen. Het is een T4, dus wie weet wat voor kapriolen ervoor nodig zijn. We geven het op.

De volgende cache wordt een DNF. Dat schiet niet op vandaag. Dan lopen we weer helemaal naar beneden en naar de kust. We komen uit bij de parkeerplaats waar we laatst overnacht hebben: El Carabassi. We kletsen nog wat met een paar Nederlanders. Eentje ervan stond er ook al toen wij er waren. En dan lopen we via het strand terug. Gelukkig het laatste stuk nog twee caches gevonden. Ondanks de weinige founds toch genoten van de wandeling, de mooie uitzichten en het heerlijke weer.

Er staat nog steeds veel wind, dus we besluiten binnen een bakkie te doen. Komen die Nederlanders van El Carabassi hier langs lopen en maken nog even een kletsje. Haha we leren hier steeds meer mensen kennen.

In de avond monteren we nog een flink stuk aan de volgende video. Die is klaar om online te gaan, maar het internet is hier te traag. Morgen reizen we weer door. Hopelijk kunnen we hem dan online zetten.

camper overnachten strand
veel campers aan de kust


23-/24-12 Santa Pola (Dog Beach)

Helaas is de wind weer opgestoken, maar de zon is nog steeds volop van de partij. Georg kan niet meer stil blijven zitten, dus terwijl ik nog aan de thee zit en dit verhaal schrijf, is hij al bezig met eieren koken en aardappelen schillen en koken. Zodra mijn thee op is en mijn verhaal voor Polarsteps geschreven, ga ik hem helpen en maken we alles klaar voor onze camperkerstlunch.

Een camperkerst met een grote groep gelijkgestemde VanLifers maar zonder onze familie en vrienden, toch wel een beetje raar… Het wordt extra raar door het feit dat we geen contact met hen kunnen opnemen. Er is hier geen internet en geen telefoonbereik. Sporadisch komt er een whatsapp binnen, maar foto’s laden al helemaal niet.

Kennelijk is daardoor ook het verhaal dat ik over gisteren voor Polarsteps geschreven heb, ergens in de cloud verdwenen en ik vind het niet weer. Ik ga het niet opnieuw schrijven. Het was de dag van kerstboodschappen in verlaten winkels, de ontmoeting met nieuwe VanLifers, de zoektocht naar een plek om met 11 bussen kerst te kunnen vieren en de pittige hike naar de vuurtoren boven. Jullie moeten het doen met de foto’s op Polarsteps.

Terug naar vandaag. Rond 13 uur is iedereen aanwezig - op 1 iemand na die met een kapotte motor rond Bordeaux staat. De bussen worden zo geparkeerd dat ze de wind zoveel mogelijk tegen houden, de tafels worden in het midden gezet met de stoelen in een kring er omheen. Dan komt al het eten op tafel. Wat heeft iedereen zich uitgesloofd. Het ziet er echt grandioos uit. In een Omnia kun je dus kennelijk ook een ronde quiche of appeltaart maken! En er is pastasalade, orzo (nooit eerder gegeten), wraps, pompoensoep, vegetarische curry, pizza, gewoon teveel om op te noemen. En we starten met zelfgemaakte worstenbroodjes - ook uit de Omnia - van de brabanders!

Het wordt echt een geweldige en voedzame middag. De groep verplaatst zich nog 2 x als de schaduwen zich lengen, zonder zon is het echt koud. En als de zon helemaal achter de berg verdwijnt, worden de tafels leeggehaald en opgeruimd en het merendeel van de groep verplaatst zich naar het strand, waar een aantal al bezig is hout te sprokkelen voor het kampvuur. Al snel laaien de vlammen op en kunnen we ons warmen aan de knetterende vlammen. En dan hebben we nog een fantastische avond met het geluid van de golven vlak achter ons en de VanLife avonturen van een ieder. En dan blijken wij toch echt beginners. Wat een reizen hebben deze mensen gemaakt! Ik geloof dat alle landen van Europa wel voorbij gekomen zijn. En dat alles onder begeleiding van de in het vuur bruin geroosterde marshmallows. Wat een kerstavond, eentje om in te lijsten en nooit meer te vergeten.

FIJNE KERST ALLEMAAL!!!

vanlife kampvuur kerst
kerst met kampvuur


25-12 Santa Pola

Wat een perfecte Eerste Kerstdag! Schitterend weer en de wind is (eindelijk) gaan liggen. Een deel van de groep neemt ‘s ochtends een plons in zee - ik heb te laat door dat ze gaan of ben ik te laf? We doen “gluren bij de buren”, altijd interessant om te zien hoe andermans busjes zijn ingedeeld - vooral omdat dit allemaal zelfbouws zijn, de ene echt nog mooier dan de ander.

Dan nemen twee busjes afscheid van ons. Die reizen weer door - of eigenlijk terug waar ze vandaan kwamen. De rest pakt hun stoelen en we gaan lekker in de zon zitten. Ondanks het feit dat we elkaar alleen via IG kennen - althans de meesten - hebben we gespreksstof genoeg over van alles en nog wat. Oppervlakkig over campers en reizen, maar ook hele levensverhalen worden blootgelegd. Gelijkgestemd zijn verbroedert. Een probleem met iemand zijn laadbooster wordt gemeenschappelijk opgelost, iemand gebruikt de oven van een andere camper om een pompoentaart voor de groep te bakken en ga zo maar door.

Op een gegeven moment oppert iemand dat ze het wel eens mee willen maken een geocache te zoeken. Dat kan! Dus wij vertrekken met een groot deel van de groep - met hond - om een paar geocaches te gaan scoren. Een stel had al een account maar deed er niet veel mee; een ander had gisteren na onze verhalen een account aangemaakt. En zowaar vinden we alle caches op ons pad vandaag! En er wordt nog wat vuilnis uit de natuur gehaald en weggegooid.

Daarna zitten we nog een tijdje buiten met een hapje en drankje, kletsen gezellig en genieten van het zicht op de berg waar een stuk of 15 paragliders rondzweven. Ik zeg nog het lijkt me leuk er eentje te zien landen. Maar tegen de tijd dat de zon verdwijnt, landen ze een voor een boven op de berg waar ze ook gestart zijn, ver bij ons vandaan. Totdat we er eentje behoorlijk laag achter de campers heen en weer zien zweven. Dat wil ik natuurlijk even op beeld vastleggen. Ik maak mooie opnames totdat ik hem op een gegeven moment recht op me af zie komen. Door het schermpje kan ik niet zo goed inschatten hoe dichtbij dat is, dus ik schrik me echt rot en ren naar achteren. Zonde van de video-opname, want filmen lukte daardoor niet meer en een paar seconde later landt hij echt pal achter onze camper. Het blijkt onze Duitse camper-buurman te zijn. Kort daarop landt er nog eentje, maar dat heb ik helaas gemist, omdat ik toen al binnen was. Georg was te ver weg om een goede foto te maken.

Het is te koud geworden om buiten te zitten, dus een ieder verblijft de avond in z’n eigen camper. Wij eten de restjes van gisteren en monteren nog wat aan de video.

geocachen camper kerst
geocachen met vrienden met de kerst


26-12 Santa Pola

Alweer heerlijk geslapen! Fijn om geen joggingbroek en sokken meer aan te moeten. Het dakluik hadden we zelfs open. Wel wat bewolking op zee, dus maar even afwachten. Internet hebben we niet, waardoor we geen weerapps tot onze beschikking hebben.

In de loop van de ochtend verlaten de meeste andere VanLifers deze locatie, allemaal door met hun avontuur. Sommigen alleen, sommigen trekken nog even samen op. Een enkeling staat er nog als wij op de fiets stappen. Best wel weer jammer om afscheid te nemen. Maar we verheugen ons er ook weer op om samen door te reizen. In elk geval een hoop vrienden on the road gemaakt, till we meet again!

Wij fietsen al cachend langs de kust naar Santa Pola. De bewolking verdwijnt, de jas gaat uit en niet veel later de trui. Het is echt ongelofelijk hoeveel campers er hier langs de kust staan. Soms een of twee, soms een wat groter groepje. We zien een caravan omgebouwd tot camper en een toeristenbus, echt van alles kom je tegen.

Er is een hoop leven vandaag. Zo langs de kust, later op de boulevard en het grote plein voor het kasteel. Dan komen we bij de jachthaven uit. Wat een gigantische jachten liggen hier. Daarbij vallen de mega campers die we onderweg zijn tegengekomen in het niets. En het is druk hier. De terrassen liggen nog in de zon en zitten helemaal vol, wat een gezelligheid.

Dan fietsen we terug naar de camper met een straf windje tegen. De laatste 2 campers van onze groep zijn inmiddels ook vertrokken, we zijn weer alleen. Onze Duitse buurman de paraglider staat er nog wel. Eerst maakt z’n vriendin zich op voor de landing, later hij. Ze landen perfect tussen onze campers in. Nog een derde landt - gepland - net achter de P. Nu was ik beter voorbereid op wat ging komen en heb ik - hopelijk - wel goed videomateriaal.

In de avond monteren we nog wat aan de video en maken een plan voor morgen. Voor zover dat gaat…..internetloos is het moeilijk plannen maken. Dus het blijft bij een vaag plan: iets verder door langs de kust.

fietsen geocachen santapola
lekker fietsen op 2e kerstdag


27-12 Santa Pola - Elche

Helaas bewolking als we opstaan, gevolgd door (miezer)regen. Jammer van de laatste zonsopgang. Wij vertrekken.

We rijden via Santa Pola naar Elche en komen daarbij langs de zoutmeren. We proberen er een stukje langs te rijden, maar zijn kennelijk aan de verkeerde kant. Er staat wel water ingetekend op de kaart, maar er zijn hier boomgaarden en huizen. We vinden een rustig plekje om even te brunchen, midden in het water - volgens de kaart dan.

We staan hier prima, dus ik bak lekker eieren met spek; Georg eet een vers stokbrood dat we onderweg gehaald hebben. En we hebben internet, dus we blijven nog een tijdje langer staan en werken wat e-mails weg. Een heerlijke, doodstille plek hier, maar overnachten kunnen we niet. We staan op een smal landbouwweggetje waar theoretisch een boer langs zou willen. Dus na een tijdje rijden we weer door.

We gaan naar Elche waar we willen overnachten op de plek in de bergen waar we vorige keer op uitkeken en waar we langs gelopen zijn. Wel grappig, want net nu zijn we deze wandeling in de video aan het monteren. Was een mooie en avontuurlijke wandeling en toen was het nog 26 graden. Dat willen we weer!!!

Ik sport nog een uurtje voor de camper. Georg puzzelt wat en veegt de camper uit. Dat was zijn sport voor vandaag zoals hij zelf zegt. Wel apart, want vorige keer toen we langs liepen, stond het helemaal vol met Nederlanders. Nu zijn het bijna allemaal Duitsers. Er loopt een schattig maar mager zwerfhondje rond. Onze buurvrouw probeert hem te vangen. Zij bekommert zich kennelijk vaker om zwerfhonden en heeft volgens haar YT kanaal 7 honden (!) mee op reis. Benieuwd of dat nog gaat lukken als wij hier zijn….

DNF camper reis
DNF weer op reis ...


28-12 Elche

Het is fris en bewolkt als we opstaan. Al gauw horen we een gigantisch vuurwerk. Nee, geen oud en nieuw, het is pas de 28e.

Eind van de ochtend vertrekken we met de camper naar Elche, de stad zelf. Fietsen erheen schijnt te kunnen, het is maar 5 km, maar zo te zien behoorlijk wat hoogtemeters. En bovendien heeft Georg zijn fietsband het nu echt opgegeven. De laatste fietstocht in Santa Pola heeft hij het nog gered met oppompen voor vertrek. Momenteel loopt hij heel hard leeg. Georg stelt voor erheen te gaan lopen, maar ik zie dat niet zitten. Alleen al 10 km om heen en terug te komen en dan hebben we het stadje nog niet gezien. Dus we rijden er met de camper heen.

Op de tweede P waar we het proberen, vinden we een prima plek. Vanaf hier zijn we vlot in de palmentuin, de grootste van Europa. En niet alleen in dat park staan veel palmen, er staan er op de weg erheen minstens zoveel. Nog nooit zoveel palmbomen gezien en ze zijn gigantisch hoog. We loggen hier vlot de eerste en enige Geocache in Elche.

Dan lopen we het oude centrum in. Het is hier gezellig en druk. De terrassen zitten vol, vooral in een klein straatje bij een tapasbar, daar is het zo druk dat we er bijna niet langs kunnen. Ook zijn er veel winkels: kleding, toeristisch, speelgoed, spelletjes, echt van alles. De stad is mooi versierd voor de kerst, we zien een schitterende kerststal, weer met grote figuren, maar wat minder groot dan in Alicante. Er zijn diverse kleine kerstmarkten. Later zien we nog een huisje waarin een kerststal is, zoiets als we al eerder zagen. Ze zijn steeds schitterend. Deze waarschijnlijk ook, maar er staat een rij om hem te kunnen bekijken, dus we zien hem alleen tweederangs. We scoren hier ook ons eerste ijsje van deze reis.

Dan zien we een jong meisje verkleed in een bijzondere jurk, een soort prinsessejurk. Een strak bovenlijf en een heel wijd uitstaande rok. Mooi opgemaakt gezicht en haren strak in een knot. En dan nog een en nog een… Wat hebben die gedaan of gaan ze nog wat doen?

We komen bij een soort kasteelpoort aan. Er is een pad afgezet met hekken, er staan veel toeschouwers en televisiecamera’s. Wat zou hier gaan gebeuren. We horen van een Deen dat het niet veel bijzonders is. Er komt een man op een paard en het heeft iets met het geloof te maken, waardoor het voor de inwoners hier zeer speciaal is. En het duurt nog bijna een uur voor het begint, dus wij besluiten door te lopen.

Vele straten blijken afgezet met dranghekken. We staan op een gegeven moment op de brug over de rivier en er komen echt nog tientallen of honderden mensen aan, zowel over deze als de volgende brug. Dat moet echt iets heel belangrijks zijn. Velen lopen ook in hun zondagskleren.

We wandelen een stuk terug richting camper en langs de dranghekken. We komen uit bij een hele grote groep van die dames in jurken, maar er zijn ook verklede mannen, vaandels en we denken eerst veren maar het zijn palmtakken. Toch maar eens even een kijkje nemen. Zo klein kan dit toch niet zijn?

We kunnen ons er gemakkelijk tussen mengen en staan ineens achter die poort waar aan de voorkant zoveel mensen staan te wachten. Er staat een zwart paard te wachten. Er zijn hier misschien wel 100 van de dames in jurken, mensen verkleed als poppen, mensen met palmtakken, allemaal te wachten tot het gaat beginnen. En dan komt er nog een paard aan, een wit paard. Wij zien alleen het paard, maar er heeft vast een man op gezeten.

En dan een gigantische knal! De paarden schrikken zich echt een ongeluk, maar ik ook. Het hoort er allemaal bij. De optocht gaat beginnen. Ze verdwijnen allemaal langzaam door de poort. Er stijgt iemand op het zwarte paard en die sluit min of meer de stoet. Wij kijken ze na. Was dat even leuk.

Maar nu gaan we toch echt terug naar de camper. We blijken min of meer parallel aan de stoet terug te moeten en al gauw hebben we hem een flink stuk ingehaald. We lopen er nog even heen en kunnen zo ook nog een deel ervan van voren fotograferen en filmen. Heel gaaf!

Ondanks het frisse weer - ik had de hele dag een jas aan - was het echt de moeite waard om vandaag naar Elche te rijden. En nu rijden we weer lekker terug naar ons fijne plekje in de bergen. We kletsen nog wat met onze Duitse buren, die morgen de hond gaan proberen te vangen. Dan duiken we onze camper in want koud en honger. Als we zitten te eten, zien we dat het onze buren gelukt is de hond te pakken te krijgen en zelfs te aaien. Wat zullen ze blij zijn. De hond nu misschien nog niet, maar die gaat een prima leven tegemoet. Als we later op de avond video aan het monteren zijn, horen we weer een groot vuurwerk in Elche. Wat een feest hier.

elche processie camper
optocht in Elche


29-12 Elche - …

De dag start met zon, een koude wind en alweer vuurwerk. En misschien wel 50 auto’s onderaan de P, een grote hardloopgroep. Waar we overigens totaal geen last van hebben want wij staan boven. We zeggen onze buren gedag en zien hoe goed het met gevangen puppy gaat, we kunnen haar zelfs aaien. Echt super gaaf, het is zo’n schatje, zou haar bijna zelf meenemen…

TO BE CONTINUED...

Onze avonturen leggen wij ook vast in vlogs op YouTube. Hier dus het uitgebreide verhaal; in onze vlogs (veel) meer beeld. Wij hopen natuurlijk dat jullie ook op YouTube van de partij zullen zijn!

Al onze overnachtingsplaatsen met omschrijving en foto's vinden jullie op de pagina Overnachtingen met de camper. De camperroutes die wij al eerder maakten, vind je hier.

Gerelateerde blogs/pagina's

  1. EINDELIJK ALICANTE (blog 29)
  2. Camperroutes
  3. CamperCaching-ideeën

Meest gelezen blogs afgelopen 3 maanden



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe reacties? Zet dan hierboven het vinkje bij "Melding sturen" aan.